Robot Sevgilim

Yeni Sahip

Küçük bir çocuk gibi ağlıyordum..Otobüs yavaşta olsa gözden kaybolmaya başlamıştı..Ne yapacağımı bilmeden etrafa bakarken bana doğru gelen taksiyi beni görmesi için resmen afrikanın yerel dansinı yaptım..Beni görüp yavaşlayınca hemen kapısını açıp koltuğa oturdum ve camını açtım..Otobüsü gözden kaçırmak demek denizi kaybetmek demekti..

"Abe kızçe..Nereye gidicez söylesene bea."diyen taksici ile şaşkınca ona döndüm.Trakyalı taksici volüm bir..

"Abi şimdi son sürat öndeki otobüsü takip et tamam mı.?"dedim.Ama ben bu külüstür arabaya güvenmiyordum..Pazar arabası bile gözümde güvenilir olabilirdi..

"Abe pezevenk yüzümü kara çıkarma..Hadi görem seni."diyerek direksiyona bir tane geçirince taksiyle konuştuğunu anladım..Nasıl bir taksiydi burası bea..Tövbe tövbe..

Kafamı camdan çıkarıp dizlerimin üzerinde koltukta doğruldum..Otobüs bütün kalabalığı ile yola devam ediyordu..Yüzümü ve saçlarımı yalayan rüzgarla..Nefes alamamaya başlayınca içeri girdim..Bu böyle olmayacaktı galiba..

"Abe pezeveng sen beni zincirlikuyu durağına bırakıver bea.."dediğimde ağzımdan çıkanı kulağım da duyduğunda elimle ağzımı kapattım..İçimdeki trakyalı ortaya çıkıyordu..

"Ne diyon sen bea.."deyip arabayı yavaşlatınca olduğum yerden ön koltuğa uzandım..

"Abe pezev- yani abicim..Benim anne tarafı trakya..O yüzden ağız alışkanlığı..Sen beni zincirlikuyu durağina birak.."dediğimde yavaşlattığı arabayı sürmeye devam etti..

İlerdeki durakta duran takiyle bende aşağı i dim..Ön cama gelip cüzdanımdan çıkardığım yirmi lira adama uzattım..

"Buyur abi.."parayı uzattığım elimi bana doğru itip gözlerini yumup başka yere baktı.

"Bizde hemşehrimizden para almak yoktur..Ama çok istersen alay-".derken hemen yirmi lirayı cüzdanıma koyup..Geri çekildim..

"Abi valla çok makbule geçti..Bütün istanbullu akrabalarıma bu taksiyi önereceğim.."

Tam gidecekken arkamdan bağırdı.."Abe sen hani trakyalıydın..Ne istanbulu.."

"Trakya göçmeniyim ben.."dediğimde söylediğim şeyi ben bile anlamamıştım..Adamında anlamasına izin vermeyip durağa doğru hızlı adımlarla yürüdüm..Denizi arayan gözlerim onu bulamayınca buğulanıyordu..Ya başına birşey geldiyse?.

Düşündüğüm şeyler iyice kötü olmaya ve beni korkutmaya başlayınca durakta stop eden otobüsü görünce hızla oraya koşmaya başladım..Önüme bakmadan yürüdüğüm için taşa takılan ayağımla birlikte yere yapıştım..Yere çarpan alnımdan yanağıma doğru kan süzülürken umursamadan ayağa kalkıp otobüse koştum.Otobüsten inen insanlara inat ileriye doğru gidince bir adım atıyor üç adım geriliyordum..

"Deniz..Neredesin?"diye bağırdım..Nefesim bile artık korkudan titrekçe çıkıyordu.Kalbim göğsümü dövüyordu sanki..'Beni mutlu eden şeyi kaybettin..Salak yosun..'diye..

Alnımdan süzülen kan yanağıma inince kokusuda burnuma geliyordu..Ama ne kadar ciddi olup olmadığını bile kontrol edemiyordum..

Otobüsün içinde her yere bakmıştım ama lanet olsun ki yoktu..Arabanın hiçbir kısmında yoktu..

Etrafa deli gibi bakmaya ve dönmeye başladım..Ama denizin yeşillerini göremiyordu mavilerim..Ağzımdan çıkmak için inat eden hıçkırığı serbest bıraktığımda gözyaşlarım hücum etmişti yüzüme..

Bütün gücümle haykırdım.."Sana ihtiyacım var.."

Dizlerim yerle buluştu önce.Arkasından bedenimi de sürükledi yere.."Denizsiz,yosun olmaz ki.."diye fısıldadım bu sefer..Bedenim gücünü kaybedince sağa doğru yalpalandım..Gözlerim kararınca gökyüzü gözümü kamaştırdı..Elimle kapatmadım gözümü..zaten onlarda hemen kapandı..Sanki bunu beklermiş gibi..