Seninle bir bütün olsak ya.
Ağaç ve yaprak gibi. Gökyüzü ve yağmur gibi yada klavyedeki peş peşe gelen "ğ" ve "ü" gibi olsak. Telefon ve şarj aleti, yastık ve yorgan gibi olsak. Yangın ve itfaiye gibi. Mesela bir beden olsak.. Bir bedende can bulsak. Olacaklardan biz sorumlu olmasak sadece bir şeyleri beraber tamamlasak..
Ben ağaç olsam sen yaprak olur rüzgarda savrulursun benden. Ben gökyüzü olsam damla damla düşersin gözlerimden. Ben "ğ" olsam yine yalnız kalırım ayak uyduramam senin uyduğun cümlelere. Ben telefon olsam sana en ihtiyacım olduğunda inceldiğin yerden koparsın yine. Ben yastık olsam her gece ansızın gelen bir baş sabaha kadar rahatsız etse beni, sen usulca örtersin yine tüm bedenini. Ben yangın olsam sen söndürebilir misin yanan tüm hayalleri.? Bir beden olsak seninle, sen yürek olsan bedeni ayakta tutsan.. Ben beyin olsam ve tüm yaşanmışlıkları zinde tutsam.. Bu bedende ben olmasam deli derler sen olmasan bedeni gömerler.. İkimizinde var olduğu bir beden de neden hâla anlamak istemezler. Bir bedene ikimizinde yokluğu koyar ama yıldızlar hep iki yürek çarpıntısından sonra kayar...
