Hepimiz bir kez de olsa "yeter artık!" dedik. Demediğini düşünüyorsan kapat gözlerini ve sor kendine cevabını bildiğin o soruyu. Duygularımızı tam anlamıyla ifade edemediğimiz zamanlar. Belkide ifade etmeye üşendiğimiz o anlık sıkıntılar. Hepimiz tükendik ve dedik ki bu uslanmak bilmeyen dertlere, kadere.. Bu kadarı yetmez mi.? Bir gece hatta hayatının en berbat o gecesi hayata küsmeye yemin etmiş insanlarız.. Unutma yorulduğun anda başlarsın tükenmeye ve kendini yıpratma.! Çünkü hayatın küçük oyunları seni hep tüketir. Her damlası destan yazan o gözleri taşıyan kıymetli insan, evet sen. Kendine söz ver ve artık durul. Her fırtınaya göğüs geremezsin.! O küçük kalbini bile bazen koruyamayan göğsünü her şeyde yıpratma. Bir gün bir el tutar koparır o kocaman bedenin her yükünü taşıyan masum yüreğini, koyar önüne ve her şeyin bir oyundan ibaret olduğunu o zaman anlarsın..
