Chapter 14.
**Kringg!
I woke up with a bored look on my face, nagligpit muna ako sa higaan ko at tumingin sa mirror at naglinis ng mukha tsaka nag toothbrush.
Pagkatapos kong magligpit at maglinis, lumabas ako ng kwarto at bumaba.
"Go take a bath cyrence." Sabi ni mama ng makarating ako sa dining room.
"Its too early to go out ma." I said in a bored tone.
"Go out?" Nagtataka nyang tanong.
"Yuh, ano ba gagawin natin ma? Mag pi-picnic ba tayo? Ang aga naman ata? Seriously? its 5 in the morning." Sabay upo at sumandok ng kanin.
Napailing siya, "Its wednesday my dear, its your recital day for your Mapeh"
Holy sh*t! Kumaripas ako ng takbo paakyat ng kwarto ko, langhiya muntik na. Buti nalang at alam ni mama ang schedule ng mga activities ko sa school dahil hindi nya hinahayaan na wala akong ire-report sa kanya kada uwi kse alam nya makakalimutin ako.
"Thanks ma!" Sigaw ko galing sa taas.
-
Its our recital day, our very first performance sa Dance studio. Kahit na sanay ako sa maraming tao ne'ne-nerbyos parin talaga ako pag sinabing presentasyon.
I wear a white cocktail dress at may spirals na inilagay sa ulo ko, swanlake kse yung theme na pinili ni Kris. Bagay daw kse sakin kinilig naman ang atay ko. Naka messy bun yung buhok ko at may kunting tira na buhok sa bahagi ng tenga, mukha
tuloy ako yung goddess of snow.
"Woah cyrence! Omg, you look so pretty!" Sigaw ni Lory, yung pinsan kong todo supporta talaga sakin simula't sapul.
"Thanks lor, nasan sila?"
"Here!" Bigla namang may sumigaw mula sa likuran ko at nakita kong may dalang banner sina Glerrie, Harry, at Cyril na may nakasulat na 'Go patricia cyrence! Pggt love's you, as always!'
Pinsan ko si Harry at Lory habang si Glerrie at Cyril ay kaibigan ko lang pero mag pinsan sila, para ko narin silang pamilya. Kaya mahal na mahal ko ang mga to!
"Eh? Pggt love's you talaga?" Sabi ko.
"Oo, pwede ding ako lang" Singit agad ni Cyril sa gitna ng tumatawang kami.
"Uy, wag ka ngang mag jo-joke! E- hahaha effective eh!" I laugh.
"Mabenta no?" Tanong nya.
"Sobra!" I smile.
"Pat, are you ready?" Tanong sakin ng organizer nmin.
"Yes,"
"Ok cy, babalik na kmi sa upuan. Galingan mo ha? Bye." Tumango ako bilang sagot,
"Alam nyo na ang gagawin ha?" Sabi ni Kuya Menard samin, tumango kaming dalawa.
"Ready in 5, 4, 3, 2, 1.."
Lord please, hindi sana ako pumalpak
Dumilim ang paligid, pumunta kami sa gitna at pumwesto and then the lights turned on..
Naalala mo pa ba?
Nung tayong dalawa'y
magkaibigan palang?
Tiningnan nya ko ng diritso sa mata, puno ito ng pagmamakaawa at pagmamahal? Wew that's wierd.
Akalain mo nga naman,
Aabot tayo sa araw na ito.
Para kaming gumagawa ng theater play. Kabisadong-kabisado ko naman ang steps pero bakit sa twing hinahawakan ako ni Kris may kumikiliti sa tyan ko na parang nagsasabing sumigaw ka.
