Chapter 17.
“Patricia.”
“Patricia.”
“Hmm?” Kinusot kusot ko ang mata ko ng makita si mama na buhat buhat si Sia.
“Di ka pa ba kakain?”
“Mamaya na po.”
“Mamaya? Its already 12 in the afternoon.” Napabalikwas ako ng bangon, shit absent ako? Ughh.
“Relax, sabado ngayon and its your big day.”
Napa huh-look ako kay mama, anong big day? Nakapasa ba ako sa subject ko? Tila nabasa ata ni mama ang iniisip ko at pinitik ang noo ko.
“Its your birthday! Silly girl, even your birthday you didnt remember? Oh come'on! Get up and fix yourself!”
Bumangon ako at tiningnan ang phone ko.
“Oo nga no, hehe.”
“Happy birthday patty my dear,"
Hinaplos ni mama ang buhok ko tapos umalis na. Yumuko ako at nagdasal.
“Salamat po at nagising pa ako, salamat din po sa lahat ng blessings. Hmmp” Yinakap ko si Sia. “Thankyou ng marami, mahal po kita!” At tumakbo ako papuntang cr.
Pagkatapos kong maligo nagbihis ako ng pangbahay lang, ite-text ko sana si Jace kaya lang sunod-sunod ng nag datingan ang messages and notifications.
“Happy birthday with love, Ram.”
“Bff hahahahaha happy birthday.”
“Bi happy birthday, we're always here no matter what xoxo”
“Dance buddy, happy birthday! Stay active and my dancing buddy lol haha”
“Cyrencee, happy birthday malavs stay pretty tayo ha?”
Binasa ko lang ang messages nila Nej at kela Lory.. I was expecting for his message. Ugh umakyat ako ng kwarto para magbihis ng makababa ako nakasalubong ko si mama na parang takang taka.
“Oh? San lakad natin?”
“Mag sho-shopping po!”
Pumunta sya sa garden at umupo sa hanging chair. Tiningnan ko sya ng penge-pong-pamili look, she just look away. Eh kse nga wala na kong pera, pinambili ko na ng kung ano-ano nung isang araw.
“Ma, sge na po”
Tumayo sya at hinarap ako, pumikit ako at nag cross fingers. Nagagalit kse si mama pag inuubos ko ang baon ko. Dapat daw kse magtipid. Hinanda ko ang sarili ko sa mga sasabihin ni mama pero wala akong narinig ni isang salita. Binuksan ko ng dahan-dahan ang kaliwang mata ko,
“Of course, you can! Here.” At ginulo ang buhok ko. Phew! Nakahinga rin ako.
“Salamat po ma!” Akmang papasok na sana ako ng magsalita ulit sya.
“Hep!” Tumigil ako. “C wants to say sorry, ano ba nangyari?” Tingnan mo nga naman pinadaan pa talaga kay mama.
“Kunting hindi pagkaunawaan lang ma, alis na ko bye!” Kumaripas ako ng takbo at dali-daling hinablot ang bag ko na nasa couch. Kailangan kong magmadali baka kse nabili na yun tch.
(Malalaman nyo mamaya hahaha)
Buti nalang at paglabas ko ng gate may parating nang taxi. Pagdating ko ng Mall dumiretcho ako kung san ko nakita yun.
“Shet ang cute!” Sabi ng babae na nakasalubong ko. Tinignan ko yung dala nyang bag na may lamang parang kahon, binalewala ko na lamang iyon.
Pumasok ako sa Sea Shore. Tumingin muna ako ng necklaces at kung ano-anong burloloy sa katawan bago pumunta sa side ng mga stuff toy. Bumagsak ng tuluyan ang balikat ko ng makita kong wala na si spongebob sa lagayan nya, nakakaiyak.
“Uh miss, hinahanap mo ba si spongebob?” Tanong nung isang tindera.
"Opo. Nakakainis naman, bakit ba kse dito pa nya naisipang bumili? Ang dami kayang mas maganda dun.”
“Bakit di ka nalang humanap ng iba?”
“Eh yun gusto ko e.” Tila nagulat yata sya kaya hinampas nya ko ng mahina. “Charot lang po, bye.”
Lumabas ako ng naka busangot ang mukha. Ugh sino ba kseng bumili nun? Nakakaasar. San ako bibili ng kagaya nun? Naka puppy eyes na spongebob? Wala ng ibang store na nagbebenta nun, nag iisa nalang yun argh! Pagkalingon ko saktong nakita ko yung ate na nakasalubong ko kanina. Malamang yung boyprend nyang mukhang adik ang bumili nun, mejo kahon kase yung dala nya.
“Uy ate mahabang buhok, ikaw ba bumili ng spongebob dun sa Sea shore? Ba't mo binili yun? Nagiisa nalang yun. Mahilig ka ba talaga sa spongebob? Parang hindi naman kaya akin na lang yan!” Sinubukan kong abotin ang bag na dala nya pero inilayo nya ito.
“Excuse me miss? Do i know you?” Tanong nyang nakapamewang.
“Hindi mo na kailangan malaman pa, ibigay mo nalang yan sakin.” Teka para naman akong holdaper neto, “Kahit bilhin ko pa!” Ayan hindi na masyado.
Nakakakuha na kami ng atensyon ng ibang tao subalit hinayaan ko nalang kahit nakakahiya na talaga, kailangan kong makuha ang mahal ko.
“Yes it is spongebob. Sa tingin mo papayag ako? Pwes hindi, ano ba kseng problema mo! Bumili ka nalang ng ibang sapatos na may design na spongebob kung gusto mo!” Nabingi yata ako, ano daw?
“H-ha?” Kinuha nya ang box sa bag, fuck its yellow. Binuksan nya at kinuha ang sapatos na may design na spongebob. Oh my god.
“See? hindi to stuff toy tulad ng inaakala mo!” Napasinghap lahat ng taong nakasaksi sa pangyayari and it's so fucking humiliating. Akalain mo yun? Napahiya ako? Perstaym to ah.
“Uh-ah. Ehe sorry. Tae naman kse tong box nato bakit naging yellow pa!” Tumalikod at yumuko ako sa sobrang hiya, shit shit shit.
“A boy bought it. He said its for his girlfriend, kanina lang.” Naliwanagan agad ako at dali-daling inangat ang ulo ko.
“Pwede paki explain yung lalake?” Baka kase nandito pa sya, bibilhin ko talaga yun kahit magkano.
“Uh matangkad, gwapo, tinitilian” Marami naman yata akong kilalang ganyan.
“May kulay ba ang buhok ate?”
Natahimik sya sandali, “Parang meron, ayy–nakalimutan ko na eh. Wala yata?”
“Ah sge salamat po” Nag sorry narin ako sa nangyari kanina ng dahil dun napahamak tuloy ako, pero magkamatayan na bibilhin ko talaga yun sa nakabili kay spongebob. Char lang.
Pumunta akong ice cream parlor para makapag chill ng kunti tapos uuwi narin ako, tiningnan ko muna ang relo ko.
“3:40 na pala? napatagal pala ako dun sa store? Kaloka.” Bulong ko.
“Good afternoon ma’am, welcome to Haye's Ice cream parlor. Do you want to order something?” Tanong nung ate.
“Ice cream parlor pala to, magpapa gupit sana ako eh” Tumaas bigla ang kilay nya at napa huh-look. “Magpapa treatment rin ako–chos! Isang chocolate with oreo toppings, salamat.”
Pagkatapos kong magbayad humanap ako ng upuan na walang masyadong tao, mahiyain kse ako e.
Mahiyain daw, pero nakipagtalo kanina sus style mo.
Ano bulok? Tumahimik ka nga! Ayun nga umupo ako sa di masyadong tao para magkaroon naman ako ng kunting katahimikan, kse nga napahiya ako kanina hmp.
“Ano sa inyo?” I heard a familiar voice. Napatingin ako sa grupo ng mga lalakeng naguusap sa may cashier.
“Uy cous!”
“Mamaya na yang pinsan mo.”
“Hindi, cous! Hi hahaha”
Gago ka coy, gago ka! Kumaway kaway pa ang gago, kakalbuhin ko talaga to for sure pag pumunta sa bahay ugh.
“Sino ba kse–cyrence.”
“Hmm hi” I waved back.
Ayan huli na ang lahat cy, huling huli na. Kasalanan kse ng gagong coy to eh.
