Chapter 18.
Napatingin silang lahat sa akin kaya nakaramdam ako ng pamumula. Shit, aalis na ba ako? Ano ba ang gagawin ko? Teka. Ba't nag papanic ako? Bakit nga ba? Nababaliw na ata ako.
“Ohhhh” Kantyaw nila ng makita ako.
“Hi patty!!” Nagpaiwan si Kris sa counter habang palapit sila sakin. Oh no, don't tell me dito sila uupo? Siguro nga. Sheet of paper!
“Happy birthday cy ah!” Tumango ako at nag fist bump kami ni greg. Nagkasundo kami na pag nagkikita kami ganito gawin namin.
“Happy birthday din couz, pupunta ako mamaya sa bahay nyo. Magpaparty tayo woo!” Sge pumunta ka nga sa bahay, kakalbuhin kitang ugok ka.
“Thankyou, i have to go. May bibilhin pa ako eh. Byee!” Nag bye nadin sila, tumayo ako at nagmadaling lumakad. Jusko!
*Blag*
“Fuck!” Bulong ko.
“Sorry!” Sabay naming sabi. Napaawang ang labi ko ng mapagtantong si kris pala yung nabangga ko.
“Okay ka lang ba? Hindi ka ba natapunan? Sorry talaga kse..” Ani nya na may pagaalala sa mata.
“Okay lang ako, sorry din kse di ako tumitingin sa dinadaanan ko. Mauna nako ha? Bye kris.” Tumango sya at lumakad na. Haaay–si spongebob! Na alerta ako ng bumalik ako sa katinuan. Pucha san ko ba yun hahanapin?
Nagmadali akong lumabas ng ice cream parlor, nakakailang bad words na ako nagyong araw ah? Birthday ko pa naman tss. Kung saan-saan ako nagpunta nagbabakasakaling nandun yung bumili kay spongebob, baka lang naman. Nang makaramdam ako ng pagod umuwi agad ako ng bahay. Nakasalubong ko si mama nagmano lang ako at humalik, kinausap nya ko pero wala ako sa mood para mag kwento 😪 umakyat ako ng kwarto at humiga nakaka pagod rin palang maghabol, yung tipong akala mo meron pa, yun pala matagal ng wala? Ang sakit.. ng paa ko T.T
6:30 na ng makauwi ako ng bahay, maya maya pa may kumatok sa door ko.
“Patricia, anak?” Paninigurado ni mama.
“Ma?”
“Go take a bath, we are going-”
“Where?” Syempre kailangan kong magtanong para naman ma inform ako sa kung anong isusuot.
“Somewhere” Ano ba yan, magtanong na nga lang.
“What do i wear?” Pag ganitong nagtatanong ako kung anong isusuot, di ako sure kung bagay ang naisip kong ootd.
“Ako na bahala.” Hanggang ngayon nag sisigawan parin kami. Wala talagang planong pumasok ma, ganon?
“Okay!” Hindi nako nag dalawang isip pa at naligo nalang ulit, eh sa masunurin ako e.
Pagbabad ko sa tub napaisip ako bakit parang may kulang? Bakit parang ang lungkot ng pakiramdam ko? Masaya naman ako ah, thankful pa nga ko eh dahil nagising pa ko. Pero feel ko talaga may kulang eh. Nahinto ako sa pag iisip ng narinig kong bumukas ang kwarto ko,
“Nandito na dear, take your time by the way!” Nag thankyou ako kay mama. Sa sinabi nyang Take your time naliwanagan ako hehe, makatulog nga muna.
Nemyri.
Oh baka nagtataka kayo kung sino ako? No other than, mother of Patricia my dear. Hay dalagita na talaga ang anak ko di ko na namalayan dahil sguro sa trabaho, we are working for her really hard kse gusto namin mabigay namin ang gusto nya because i dont want to dissapoint my one and only princess, sya nalang kse natira dito sa bahay kse may sariling buhay na ang mga kuya nya.
