3

63 4 0
                                    

'Je moet naar Gaius' zegt een Romein. Ik sta op. Loop achter de Romein aan. Gaius zat weer aan zijn bureau. Dit keer staat er ook een ander meisje. 'Dit is Claudia, ook een nieuwe slaaf' zegt hij. Ik kijk Claudia aan. Een meisje van ongeveer mijn leeftijd. Bruin haar en vieze kleding. 'Jullie gaan allebei een tijd naar een school' zegt hij. Het meisje glimlacht, ik ben geschokt. Een school! 'Jullie gaan daar leren koken, lezen en schrijven, schoonmaken en van alles en nog wat leren. Want jullie worden hierna belangrijke dienstmeisjes. Die brieven moeten schrijven, mijn kamer moeten schoonmaken of hoofd worden in de keuken' zegt hij. 'En hoe weet ik nou wat ik word? Vraag ik. 'Je word het allemaal' roept hij boos. Verschrikt zet ik een paar stappen achteruit. 'En nou weg wezen' roept hij boos. Claudia en ik lopen zo snel mogelijk zijn kamer uit.

'Dit is jullie rooster' zegt de onderwijster. Dat kan je ook nog worden. Er staan ook nog 2 jongens. Er word een soort schoolbord in mijn hand gedrukt en een soort krijtje. Ik pak het aan. Snel kijk ik het rooster door.

Maandag: koken
Dinsdag: lezen&schrijven
Woendsdag: rituelen leren
Donderdag: schoonmaken
Vrijdag: lezen en schrijven
Zaterdag: andere dingen
Zondag: werken voor je meester.

Zou het veel werk zijn? 'Allemaal zitten' zegt de vrouw. Claudia en ik gaan achterin in een houten bank zitten. We leggen onze spullen voor ons neer op tafel. 'Het is maandag dus hebben jullie koken'. Dat is teminste leuk. 'We gaan nu naar de keuken om soep te maken voor de keizer. Mee lopen' ze draait zich om en loopt het lokaal uit. Snel staan we op. We lopen de vrouw achterna. We komem door een ruimte waar een gat in het plafond zit. Het atrium, zo noemde Claudia het. We kwamen door gangen en kamers met grootte schilderijen. En van die dingen met allemaal kleine steentjes. De naam weet ik niet meer. En daar is de keuken. Waar ik al ben geweest. Amelia is er ook. Ze glimlacht naar mij. We lopen verder de keuken door. Daar staat een groote man. Hij heeft een schort voor. 'Allemaal een schort aan' zegt hij. We pakken een schort van de stoel en trekken hem aan. Hij is veel te groot. Hij begint te praten.

'Meer wortels erin' zegt hij. Ik pak de bak met in kleine stukjes gesneden wortel en gooi het erin. Hij kijkt naar de soep. 'Beter roeren, over een kwartier wil ik proeven'. Ik begin weer te roeren. De pan zit half vol. Ik proef. Een beetje meer zout. Ik pak het zout. Hebben ze eigenlijk wel zout? Of is dit wat anders? Ik proef een beetje van het kruid. Het is geen zout maar het is wel lekker. Ik gooi er wat door. Het ruit goed.

'Ik wil proeven' zegt hij. Iedereen loopt met zijn schaaltje met soep naar voren. 'Claudia' zegt hij. Ik heb het gevoel dat ik mee doe aan masterchef. De man neemt een hap van haar soep. 'Meer groente' zegt hij. Hij geeft haar haar bakje weer terug en proeft de andere soepen ook.

'We gaan terug naar het lokaal' zegt de onderwijzer. We lopen weer door het huis terug naar het lokaal. 'Jullie hebben soep gemaakt, en dat ging goed. Jullie slapen niet op de je eigen kamer maar op een kamer hier vlak bij. In tweetallen'. Ik stoot Claudia aan. 'Wij samen? Vraag ik. Ze knikt.

Het is al avond. Claudia doet een spel denk ik. Het is een spel van hout. Met knikkers. Ik heb echt geen idee hoe het werkt. Maar dat boeit me ook niet. Ik lig op mijn bed. Snel haal ik mijn boekje onder mijn kussen vandaan. Ik sla hem open en begin te schrijven:

Lieve dagboek
Vandaag moest ik naar school. Ik wist niet dat meisjes dat ook mochten. Ik heb leren koken. Dat was zo leuk. En ik heb Claudia ontmoet. Een meisje waarmee ik les heb. Ze is best wel aardig. Ik slaap ook met haar op een kamer. Maar de komende tijd moet ik naar school. Niet werken, maar school. Lange saaie dagen net als is de toekomst. Saaie dagen. En wat het ergste nog is , is dat je niks mag zeggen. Je alleen moet koken en alles moet leren. Je schrijft op een soort mini schoolbord. Dat is zo raar. Geen aantekening kun je bewaren. Gelukkig heb ik ook nog geen aantekeningen. Morgen leer ik lezen schrijven. Dat kan ik al. Het begrijpen ook al redelijk. Latijn is best moeilijk. Maar in de toekomst zit ik al in de 5e dus ken ik al heel veel woorden. Ik hoop dat het morgen goed gaat.

Xxx Julia

Ego Sum ServusWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu