Lief dagboek,
Het is al heel veel jaar later. Er is zoveel veranderd. Nog steeds leef ik in Rome. Ik ben getrouwd. Heb 2 kinderen. Ken de hele cultuur en begin zelfs bijna te geloven in de goden. Ze beschouwen mij bijna als god. Ik kan ze namelijk heel veel vertellen over de toekomst. De tegenslagen en zo. Zou het Romeinse rijk nu eeuwig blijven bestaan. Ik denk het niet. Maar dat moet ook niet zo zijn.
Ik heb er voor gezorgt dat Claudia en Amalia een beter leven hebben. Ze werken allebei met paarden. Vaak ga ik bij hun langs. Allebei zijn zij ook getrouwd. En ook zij hebben kinderen. Alle drie hebben we nu een goed leven.
Soms denk ik nog terug aan vroeger. Toen in nog in de toekomst leefde. Maar mijn leven is nu hier. Het is geweldig. Gewoon het leven als Romein. Vroeger was dat mijn droom. Nu is het de waarheid.
Meer geluk kan ik niet wensen. Al hef geluk heb ik hier. Ook al heb ik geen familie.
Om precies te zijn ben ik nu op de plek waar ik in de toekomst leefde. Starks verstop ik mijn boekje hier. Misschien vind mijn moeder het. Of iemand anders. En die kan dan lezen over alles.
Het verleden vind ik mooier dan het heden. Misschien omdat ik hier gelukkiger ben dan vroeger.
Xx julia
JE LEEST
Ego Sum Servus
Historical FictionHet gaat over Julia die voor school een werkstuk moet maken over het leven in rome. Omdat haar moeder een tijdmachine heeft reist ze per tijdmachine naar de romeinse tijd. Maar omdat ze perongeluk op een slavenmarkt terecht komt word ze verkocht en...
