Mate?

ontvoerd

Profiel laura

Alles staat klaar om te vertrekken naar de bossen, ik heb er zo veel zin in!

"Okey jongens als jullie jullie tent nou daar zetten zetten wij die van onze hier zo neer" zij elize. "Ja mevrouw" zij ik voor de grap. Toen we alles klaar hadden gelegt gingen we een beetje de tijd doden enzo.
"Jongens, stil ik ruik iets" zij kyra. "Het zijn wolfen!" En precies toen ik dit zij werden we omsingelt door 10 wolfen. En gelijk transvormerde we allemaal. En nou ja hoe zal ik het zeggen, ik ben niet bepaald groot in mij weerwolfen vorm. Maar weerwolfen overschatten hier door mij kracht. Ik zal eerlijk zijn ik ben niet bepaalt een pupie als het gaat ok vechten.
"Wouw kijk hier is, hoe oud ben je meisje 10?" Ik werd woendent, ik was wel gewend dat als we weerwolfen tegen kwamen dat ze me klein noemde. Maar om me te vergelijken met een 10 jarig weerwolf, ik ben facking 7 jaar ouder dan dat hoor!
Ik rende op de weerwolf af en beet hem in zijn poot, waardoor hij zicht minder snel kon verplaatsen, ik beukte met mij hoofd hem tegen een boom en hij liet een kreun van pijn horen. Maar dat was niet voldoende voor mij, ik beey hem in zijn nek en liet niet los, smeete hem 12 meter verder het bos in. Hij lag daar achter een boom. "Wie is hier nou een 10 jarige" zij ik tegen hem. Ik keek om me heen en matt zat te vechten met een groote weerwolf hij hielt het niet lang vool en viel op de grond io zag hoe hij in zijn mensen lijf veranderden en bewusteloos op de grond lach. Kug kug hij was naakt, wel gesprierd...
Niet naar kijken
Ik kan er ook niks aan doen hoor.
Hallo ben je het soms vergeten het is uit, en niet je mate.
Ik was druk bezig met mij wolf te praten dat ik vergeten was dat iedereen stond te vechten... ja stond. Al mij vrienden lachen bewusteloos op de grond in mensen vorm.
Een wolf liep mij richt op. "Verander" zij hij. "Ja dag ik hier niet in me naakie staan hoor!" "Loop dan mee" ik bleef staan. "Nu!" Zij hij dit keer boos. Ik bleef met mij bijdehante hoofd nog steeds op me plek staan.
Ondertussen waren al die weerwolfen al trg in hun mensen vorm en hadden ze een joging broek aan, ook die man die net heel hard tegen me zat te schreeuwen.

Hij pakte me hard handig bij me pols en trok me mee. "Lopen zij ik!" Dus ik kon niks anders doen dan met ze mee lopen. En mij vrienden hier achter laten. Nu ben ik hun ook kwijt. Ik heb niks meer...
___________________________

hey allemaal dit is mij tweede hoofdstuk.
Hopelijk vonden jullie hem leuk.xx