De buurtpolitie: Let's begin from the start.

Deel 14

Rustig gaan mijn ogen open, ik zie mijn leerkrachten gebukt voor mij hangen, floor en tineke naast mij die mijn hoofd ondersteunden, al snel heb ik door dat de directrice mijn bene in de lucht houd. Ik kom terug tot besef dat ik was flauwgevallen, door een harde klap in mijn gezicht. Alles kwam weer terug, eric, mijn ouders... Snel trek ik mijn bene omlaag aangezien ik een kleedje aanheb. Ik ga al terug rechter zitten en voel iemand over mijn been wrijven, ik volg de hand over mijn been en zie het eindigen bij eric. Een glimlach verschijnt op onze gezichten. Ik pak eric zijn kin vast en duw het lichtjes omhoog 'eric? Waarom zijn er handafdrukken op uw nek?' Vraag ik bezorgd. 'Euhm...ja die klap waardoor je flauwgevallen was? Dat was die ene gast met die stoppelbaard daar. Hij heeft mij dan ook bij de nek gepakt en een paar keer in mijn gezicht gebokst. Ik heb hem dan in zijn maag gestamp en daarna in zijn gezicht' zei eric rustig terwijl hij naar louis wees, die op,de stoel zat. Ik sta recht en ren naar louis toe 'WIE DENKT GE WEL DAT GE ZIJT?!'Roep ik hard. 'Ik? Brigitteke, waarom zie ik u kussen met die idioot daar?' Roept hij nu terwijl hij wees naar eric. 'Waarom?? Omdat eric mij zou helpen als mijn ouders mij zouden slaan en wurgen, omdat eric NIET zou filmen en mij zou uitlachen, omdat eric van mij houd!!' Roep ik boos terwijl de tranen in mijn ogen springen. Iedereen zit geschokt naar ons te kijken. 'Awel brigitteke, mag ik eens iets zeggen, op u verjaardag heb ik met elise gekust. Achter in u keuken. En gisteren hebben ik en Lotte...geweetwel wat gedaan....en nu juist voor de verkiezing, heb ik floor gekust. Jup ze moest hellemaal niet naar het toilet!' Zegt hij nu met een grijns. Ik kijk hem boos en en sla hem de heel hard in zijn gezicht. Ik draai me om en val wenend in eric zijn armen. 'Brigitte, ik...' Roept floor nog. Ik laat eric los en kijk haar aan 'wat?' Zeg ik boos. 'Brigitte ik wou hem hellemaal niet kussen. Ik heb hem weggeduwd maar hij bleeff terug komen!' Riep floor wenend. Natuurlijk geloof ik haar. 'Oke dan.' Zeg ik zo rustig mogenlijk. Ik draai me om en pak eric zijn hand. 'Sorry allemaal voor al de drama.' Zeg ik luid. Ik kijk eric aan met tranen in mijn ogen 'kom we zijn weg' zegt hij met een glimlach. Mijn tranen verdwijnen en een grootte lach verschijnt op mijn gezicht. Ik raap snel mijn diploma van de grond en ren met eric de deur uit.

Hello, hier is weer een kort deeltje... Het filmpje van boven👆🏻 is ilse (brigitte) die live zingt, ze zingt frank mills in de musical Hair (2001) ik hoop dat jullie het mooi gaan vinden :) Love, serena🌹