De buurtpolitie: Let's begin from the start.

Deel 27

~1 Week later

Brigitte pov:
Ik werd wakker met eric zijn armen rond mij, ik kijk hem aan en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik trek me lichtjes omhoog en geef hem een zachte kus op zijn voorhoofd, dan 1 op zijn wang en dan op zijn mond. Hij opent zijn ogen en zegt 'euuhhh zo vroeg wakker?' Op een slechtgezinde toon. Ik laat hem los en kijk hem boos aan 'tja dan geen kusjes' zeg ik kort en draai me om. Ik hoor hem stilletjes lachen en voel zijn armen rond mijn middel nestelen. Hij trekt me tegen hem aan en fluisterd 'ik hou van u schat' we waren allebei efkes vergeten dat we in het ziekenhuis lagen en dat er een infuus in mijn arm stak. Al snel hangt mijn kabel onder eric zijn oksel, ik schiet in de lach en duw hem van me af en ga recht zitten.
'Hoelang zou ik nog moeten blijven?' Vraag ik stil terwijl ik naar beneden kijk, 'ik denk dat we snel naar huis zijn' zegt hij met een glimlach, 'ik denk niet dat ik daar klaar voor ben' zeg ik stil terwijl mijn ogen vochtig worden. 'Hoezo?' Hij gaat recht zitten en gooit zijn arm rond mijn schouder, 'ik...ik heb er niet bij stil gestaan dat we ons kindje echt kwijt zijn nu, ik weet dat hij veilig is maar toch ben ik niet klaar om weer hellemaal opnieuw te beginnen alsof hij er nooit is geweest....' Tranen vallen al over mijn wangen en ook eric probeert zich sterk te houden. Hij pakt mij steviger vast en leunt naar achter zodat ik op zijn borst lig met mijn hoofd en hij zijn hoofd op de mijne kan steunen. 'Ik beloof u dat alles goed komt' zegt hij stil en geeft me een kus op mijn haren. Ik sluit mijn ogen in de hoop alles efkes te vergeten maar al snel komt de dokter binnengestormd. Zonder iets te zeggen kijken we hem aan 'mevrouw broeckx, u mag vandaag het ziekenhuis verlaten, je hebt je toestand onder controlen en we hebben al gemerkt dat je een sterke vrouw bent, verzorg je goed en hopelijk tot niet snel' lacht hij en schud eric en mij de hand. Ik lach zwakjes en kijk eric dan terug aan 'we gaan hier samen doorheen en het gaat ons samen lukken, je bent een sterke vrouw' hij geeft een kus op mijn voorhoofd en staat recht. Hij wandelt naar de badkamer en verzameld al mijn spullen samen 'wacht wacht wacht, ik ga eerst douche' zeg ik en lach. Ik sta recht en wandel richting de badkamer.

Eindelijk zijn we thuis aangekomen, met een zucht valt eric in de zetel terwijl ik met mijn vingers over de kasten ga, 'mischien kan ik beter eerst poetsen' zeg ik snel en wandel naar de berging. Eric komt snel achter me aan en laat zijn handen naar mijn buik glijden, 'neenee wij gaan nu samen in de zetel liggen, daarna gaan we de koffers opruimen en dan gaan we onszelf trakteren op een heerlijke pizza' zegt hij en laat weer zijn hoofd op mijn schouder rusten terwijl hij in mijn nek kust. Ik geniet zohard van dit moment dat ik mijn hoofd op hem laat leunen en mijn ogen sluit. Terwijl ik met 1 hand in zijn nek zit laat ik de andere rusten op zijn handen die op mijn buik liggen. 'Ik kan dit wel de hele dag doen' zeg ik stil in een zucht. Eric lacht lichtjes en maakt kussend zijn weg naar mijn oor, heerlijk.