De buurtpolitie: Let's begin from the start.

Deel 26

Brigitte pov:
Ik kijk naar beneden en zie mijn blote voeten op de ijskoude ziekenhuis vloer, ik draag een wit kleed tot aan mijn knieën en de gangen zijn leeg. Op de achtergrond speelde 'hometown glory' van adele af, ik keek rond me en had al snel door dat ik in een lange gang stond. Achter mij eindigde het met een muur en voor mij met een fel wit licht. 'Volg het wit licht' fluisterde ik mezelf in. Ik wandel rechtdoor tot mijn voeten plots stilstaan, ik kijk weer naar mijn voeten, alsof dat ze gaan laten bewegen. Ik hoor een kindje lachen en een baby wenen, snel trek ik mijn hoofd omhoog en kijk in het witte licht, ik zie eric met een baby in de handen lachen met een klein meisje die het baby'tje een kusje wilt geven. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht. 'Eric!!' Roep ik luid, ik ren zo snel ik kan naar het witte licht toe 'ERIC!!!' Roep ik harder, hij draaid zich naar mij om 'BRIGITTE?' Roept hij luid terug. Ik krijg tranen in mijn ogen en blijf naar hem en de kindjes toe rennen maar hoemeer ik ren hoe verder het licht van mij afstaat. Ik barst tijdens het rennen in tranen uit 'eric?!' Roep ik nog eens maar zie hem steeds meer vervagen. Ik voel dat ik bijna bij het licht ben maar zie hun meer en meer vervagen 'NEEEE ERIC!!!' Roep ik zo hard ik kan en strek mijn hand naar hem uit, wenend laat ik me op grond zakken.
Plots voel ik 2 handen op mijn schouders. Ik verschrik me en draai me om, 'Brigitte, als jij hem ooit nog wilt terug zien, ga dan door die deur, maar wees voorzichtig want er komen je erge dingen tegenmoet' zei een oud vrouwtje lief terwijl ze me hielp  opstaan. Ze gooide een arm over mijn schouder en legde andere op mijn buik 'deze kleine schat is de baby die in zijn armen lag, hij blijft hier bij ons voor altijd, wij gaan hem hier heel goed verzorgen geloof me, maar jij hebt de kans om met eric te zijn als je nu door die deur gaat' ik kreeg een steek in mijn buik en knijp in de vrouw haar arm, 'dat was zijn laatste schopje lieve schat, niet om hem huilen want ik beloof je dat ik hem ga verzorgen met heel mijn hart' zei ze en gaf me een kus op de wang. Ik kijk haar aan met een kleine glimlach, ook al heb ik juist vernomen dat ik een miskraam heb gehad, ik geloof dat mijn babytje hier in goede handen is. Ik vertrouw haar! 'brigitte?' Hoor ik eric achter me zeggen. Ik draai me snel om en zie hem voor de grote witte deur staan, 'eric!!!' Roep ik hard en ren naar hem toe weer zie ik hem stappen achteruit zetten 'neee niet deze keer!!!' Schreeuw ik nog harder dan ik ooit heb geschreeuwd en ren door de deur.

Ik open mijn ogen met adem te kort, ik kijk rond me, ik zie mij hangen aan kabels en eric die met zijn hoofd in zijn handen op de stoel tegenover mijn bed zit. 'E...eric!' Roep ik hijgend met tranen in mijn ogen, 'BRIGITTE!!' Roept hij hard en rent naar me toe, ik ga half rechtop zitten en gooi mijn armen rond mijn nek waardoor ik in tranen uitbarst, 'wat is er gebeurt?' Vraag ik terwijl ik nog steeds in zijn armen zit te wenen, ik open mn ogen en zie het oud vrouwtje van in die gang aan de deur staan, 'we zijn ons kindje kwijt schat' fluisterd hij terwijl hij me steviger vast pakt. De vrouw aan de deur knipoogt naar me en wandelt rustig weg. 'Ik weet het maar er gaat goed voor gezord worden daar boven' zeg ik rustig en laat hem los. 'Je...je wist het?' Ik knik rustig en geef hem een kus terwijl er nog steeds tranen over zijn wangen rollen. 'Hoe wist je dat?' 'Dat is een lang verhaal maar ik weet dat ze beter daar is dan hier, ik heb je zelfs met haar bezig gezien' glimlach ik rustig. Hij kijkt me heel verbaast aan en lacht 'och schat ik was zo bang' zegt hij nog eens en kust me. Ik hoor gebabbel in de gang waardoor ik onmiddelijk naar de deur kijk, ik zie heel het korps treurig naar binnen komen met hun hoofd naar beneden 'Heey!!' Roep ik blij. Heel snel kijken ze op en laten alles vallen wat ze vast hebben 'BRIGITTE!!!' Roepen ze tegelijk en komen op mij afgelopen. Floor en tineke springen op mijn bed en houden mij stevig vast terwijl de mannen eric een knuffel geven wachtend tot wij ons meidenmomentje hebben gehad. 'Hoelang ben je al wakker? Hoe voel je je? Is alles inorde? Is de dokter al geweest?' Waren al de vragen die ze me tegelijk vroegen. 'Rustig rustig' lach ik. 'Ik ben inorde, ik heb alles zien gebeuren raar genoeg. Ik weet precies wat met mij gebeurt is vanaf het moment dat ik flauwviel tot nu. Jullie zijn allemaal zo hartelijk bedankt ik hou van jullie!' Zei ik met de krop in de keel en opende mijn armen. Heel het korps vormde een groepsknuffel op mijn bed. 'Leg nu eens uit, hoe bedoel je je hebt alles gezien?' Vraagt obi rustig. 'Wel ik...' Ik wil verder gaan maar word onderbroken door iemand die op de deur klopt. We kijken allemaal tegelijk naar de deur en zien hoe de dokter met papieren in zijn hand binnen komt gewandelt. 'Brigitte broeckx...' Begint hij. Al snel kijkt hij omhoog en ziet me zitten. Zijn mond valt open en hij rent naar de monitors die aan mij vasthangen. 'Hoe? Hoe kan dat??' Vraagt hij zichzelf af en begint mij te controleren 'ik ben inorde' lach ik blij. 'Ja...ja dat zie ik...maar hoe is dat mogenlijk?' 'Ik weet het ook niet maar ik heb alles zien gebeuren meneer! Ik weet wat er precies is gebeurt, ik heb de operatie gezien ik weet alles! Danku voor mijn leven te redden' zeg ik met een glimlach. De man kijkt me weer heel verbaast aan en zet een paar stappen achteruit 'dit....nee...ik..ik ik moet gaan' zegt hij snel en rent de kamer uit. We schieten allemaal in de lach en kijken dan snel naar eric die in tranen uitbarst. Koen neemt hem stevig vast terwijl iedereen hem meelevend aankijkt, 'ik dacht dat ik haar kwijt was man' zegt hij wenend waardoor mijn hart brak, 'mah schatteke toch, ik ben hier nu en ik ga nooit meer weg' zeg ik weer met de krop in de keel. Hij kijkt me aan en wandelt naar me toe, de rest van het korps zit al op hun gemak op de zeteltjes, ik pak eric zijn gezicht vast en duw zijn zachten lippen tegen de mijne, ik trek hem dan stevig tegen mij aan. Ik had echt nood aan die knuffel. Ik legt zich naast me neer en gooit zijn armen stevig rond mij. 'Wij gaan jullie laten, we komen straks terug' zegt de chef en staat samen met de rest op en wandelen de kamer uit. 'Ik hou van u he, we komen hier samen door' fluistert hij terwijl ik mijn hoofd tegen zijn borst laat rusten. Al snel valt hij inslaap waardoor ik kan genieten van deze heerlijke knuffel.

We zitten allemaal fijn te praten met elkaar als plots een verpleegster de kamer binnenkomt, ze checkt of alles aan mij nog goed werkt en kijkt ons allemaal aan 'de bezoekuren sluiten binnen een kwartier' glimlacht ze en wandelt naar buiten. 'Jama ik wil nog niet weg' jammert floor 'janee ik ook niet' antwoord patrick snel. 'Wacht wacht der is toch geen limiet van hoeveel mensen hier kunnen blijven slapen?' Zegt eric zo serieus mogenlijk. Zodra hij die zin gezegd heeft verschijnt er een grote glimlach op iedereen zijn gezicht. 'Oke oke ik zal thuis dekens halen en pyamas dn kussens enzo, we zien ons in een kwartier mensen!' Roept koen en trekt obi mee naar buiten. Iedereen lacht en zoekt zich snel een plaats waar ze kunnen gaan liggen. De kamer was vrij groot, het was een 2 persoonskamer maar het andere bed was leeg. De we hadden 2 bedden en 2 zetels, floor en tineke rennen tegelijk naar het tweede bed, terwijl patrick en de chef lachend toekijken. 'Ladies first he' lacht floor en kijkt naar de 2 mannen die hun lachend aankijkt. 'Gij blijft lekker bij mij he schat' zeg ik tegen eric die nog langs me ligt, hij knikt en geeft me een kus.

Eric pov:
Obi en koen kwamen binnen met 3 valiezen. We schieten allemaal in de lach, ik stap uit bed en ga hun helpen. 'Wat hebben jullie toch allemaal meegenomen?' Vraag ik lachend. 'Duss, 1valies vol met pyamas en tandenborstels en tandenpasta uit de nachtwinkel, de 2de valies vol met kussens en dekens enzo, en de 3de valies vol met eten voor morgen want hier brengen ze alleen voor jullie 2' zegt obi terwijl hij aan iedereen een kussen en een deken geeft. 'Geweldig!' Lacht tineke en wandelt naar de valies met pyamas. 'Ja ik heb maar allemaal oude t shirte en pyama broeken meegepakt he' lacht koen en deelt ook vanalles uit.
Brigitte pov:
Ze gaan allemaal apart de badkamer in om hun om te kleden terwijl ik probeer op te staan. Het voelt goed om nog eens mijn benen te strekken, ik wandel met mijn infuus karretje naar de valies vol dekens. 'Ga terug liggen ik doe dat wel!' Zegt patrick die me probeert tegen te houden. 'Waarom ik ben toch inorde?' Lach ik. Hij schud lachend zijn hoofd omdat hii weet dat ik niet terug ga zitten. Hij helpt mij met de zetels open te slaan en de bedden te maken.
Na dat de bedden, ofja zetels zijn gemaakt kan iedereen op zijn gemak gaan zitten om bij te praten. 'Ik voel me gecatfished, zo de meisjes voor de eerste keer zonder make up en in pyama' lacht koen waardoor we weer allemaal moeten lachen, ons moment word verstoord door een verpleegster die binnenkomt, hij vervest mijn infuus en kijkt rond 'normaal mag dit niet he...' Zegt ze stil. Als snel heeft koen door dat het een studentje is, hij staat rustig recht en slaat een arm rond haar heen 'kim... Dat staat op je naamkaartje he, wij zijn van de politie. Ga jij ons echt vertellen wat mag en niet mag?' Bang schud ze haar hoofd. 'Ah voila. Gaan we zeggen aan de baas dat wij hier allemaal zitten?' Weer schud ze bang haar hoofd. 'Dat dacht ik al' glimlacht hij en lijdt het meisje naar buiten. 'Zo dat is geregeld' lacht hij en wandelt terug naar obi die op een zeteltje zit. 'Dalijk komen ze me niet meer verzorgen omg' lach ik en kijk naar mijn infuus. 'Dan zal ik dat wel doen' lacht floor. Ik knik blij en kijk rustig naar eric die in slaap is gevallen. Weer verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Heel voorzicht leun ik naar hem toe. Ik geef hem een kus en gooi dekens over hem. 'Ocharme, hij heeft niks geslapen die hele tijd' zegt de chef treurig. ' ja ik weet het. Arme schat' zeg ik terwijl ik eric nog steeds aanstaar.
Na een heerlijke avond vol lachen en plezier is het tijd om te gaan slapen, floor doet ligt uit en gaat in het bed liggen samen met tineke, koen en de chef liggen in de zetel naast hun terwijl obi en patrick naast ons liggen. Ik nestel me in eric zijn armen en zeg iedereen nog snel slaapwel 'slaapwel!' Antwoorde ze in koor, enzo vallen we allemaal samen in slaap. Jup ik heb de beste vrienden ooit!