To opowieść o niezwykłej dziewczynie, której życie opiera się na ciągłej ucieczce. A raczej zaczęło kiedy dowiedziała się kim tak naprawdę jest i jakie jest jej miejsce na tym pełnym niespodzianek świecie.
Czy podoła swojemu przeznaczeniu?
Czy da...
Emma zignorowała nakaz chłopaka, obróciła się powoli do tyłu i ujrzała ogromnego, błękitnego wieloryba.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zwierzę wpatrywało się ze spokojem w parę nastolatków.
-Emma, nie ruszaj się - powiedział cicho i spokojnie James. -Wieloryby nie jedzą ludzi prawda? - spytała dziewczyna z przerażeniem. -Chyba nie, ale nie wiemy czy to istota Nekrota - powiedział.
Nagle wieloryb otworzył szeroko swoją wielką paszczę.
-Emma, uciekajmy! - krzyknął chłopak.
Para zaczęła uciekać przed gigantycznym waleniem. Jednak zwierzę było szybsze i w mgnieniu oka połknęło Emmę i Jamesa zatrzaskując przy tym swoją paszczę. To, co przeżyli było ohydne i straszne. Zjechali długim, śliskim, oblepionym lepką wydzieliną tunelem, będącym przełykiem wieloryba. W końcu wpadli do wypełnionego wodą wnętrza olbrzyma.
-Fuj! - krzyknął James doprowadzają się do porządku. -Co my teraz zrobimy? - zaczęła panikować Emma.
Chłopak nie zdążył odpowiedzieć na to pytanie, nagle rozległ się głośny dźwięk czaszki przypominający o zażyciu kolejnej dawki wodorocianek. James wyciągnął szybko pudełeczko z tabletkami.
Nastolatka wykonała polecenie, po chwili chłopak zrobił to samo.
-Nie damy rady - powiedziała Emma smutnym głosem. -Nie myśl tak nawet - powiedział. -A co innego mam myśleć?! - krzyknęła - jakbyś nie zauważył zostaliśmy połknęci przez wielkiego wieloryba! Nie wiadomo, czy w ogóle przeżyjemy!
Nagle wieloryb zaryczał głośno i wykonał zamaszysty ruch.
-Nie krzycz, bo go rozdrażnisz - powiedział chłopak - lepiej chodź poszukać jakiegoś wyjścia. -Ciekawe jakie wyjście możemy znaleść w wnętrzu wieloryba? - spytała ironicznie i nerwowo nastolatka - albo przez paszczę, albo przez... odbyt. -Z tego co wiem wieloryby mają na grzbiecie otwór, którym co jakiś czas wypuszczają zbędną wodę. Może uda nam się nim wydostać, chodź.
Para ruszyła w głąb wnętrza odrażającej bestii, kierując się wzdłuż elastycznego kręgosłupa.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@ Następny rozdział w poniedziałek :)
