Neden Olmasın?

Sadece Sevilmek İstedim

Dediğini yaptım ve onu takip etmeye başladım.Beni en güzel yere getirmişti.En güzel burdan izleniyordu.Bir an neden bana böyle bir ayrıcalık yaptığını anlayamadım.
Sonuçta beni hayatında ilk defa gördü.Dayanamadım ve;
"Neden bunu yaptın?"
"Ne yaptım ki?"diyip göz kırptı ve gitti.
Oofff ben bu çocuğa ölürüm.
Hayır hayır.Ölmem.O kadar da değil yani!
Neyse...Maçın başlamasına son üç dakika.
Derken maç başladı.Bu maçı kesin alırlar.Çünkü Rüzgar ve takım arkadaşları gerçekten iyi.
Maç iyi güzel giderken,Rüzgar sürekli bana bakıyordu.
Ben ona oyuna odaklan diye bağırıyorum bu salak hala bana bakıyor.Ve onun yüzünden maçı kaybettiler.
Sanırım dolaylı olarak benim yüzünden.
Oturduğum koltuktan kalktım ve çıkışa doğru yürümeye başladım.Tam çıkıyordum biri kolumdan tuttu ve beni sürüklemeye başladı.Ve tam tahmin ettiğim gibi.Rüzgar!
"Napıyorsun be!"dedim hışımla.
Hiçbir şey demedi ve beni bir arabanın ön yolcu koltuğuna fırlattı!!
"Bak bana cevap ver!Bu araba seninmi?Neden beni bu arabaya bindirdin?Sana soruyorum cevap versene!!!"
Birden bana döndü.Öyle bir baktı ki ödüm koptu.
Sanırım bu sus demekti.
Yalnız şuan içinde bulunduğum araba...muhteşem...
İnanılmaz güzel.Bu araba galiba onun.
Baya bir gittikten sonra bir evin önüne geldik.
Arabadan indi ve benide indirdi.
Kolumdan çekiştirerek beni evin içine soktu.
Sonra kapıyı kapattı.
Ve bir anda beni duvara yapıştırdı."Senin yüzünden maçı kaybettim."diye fısıldadı."Senin orda olman..bütün dikkatimi dağıttı.Kendime gelemedim.Ve şimdi...uyurken de dikkatimi dağıtçaksın."
"Hiçbir şey anlamadım.Ben senin dikkatini niye dağıtıyım ki?Hem uyurken ne alaka?Hem benim gitmem gerek."dedim hızlıca.
"Çok konuşuyorsun asi kedi.Kafam şişti.Ve artık benimle yaşıycaksın.O yüzden...sürekli konuşup başımı ağrıtma."
"Nee!Kim demiş seninle yaşıyacağımı!Allah Allah.Adama bak yaa..resmen bana emir veriyor!Bırak ya ben gidicem!"
"Hiçbir yere gitmiyceksin!"diye bağırdı.Ne oluyor laann!!Bu Rüzgar psikopat çıktı.
"Bak ...ben seni sadece televizyonda izlerdim.Yani onun dışında hiç tanımıyorum.O yüzden saçmalamayı kes ve kapıyı aç."
Birde kapıyı kilitlemişti manyak!
Rüzgar ellerini uzun,dağınık ve kıvırcık olan saçlarından geçirdi.Ve yüzünü saçlarıyla kapattı.
Ne yaptığını anlamaya çalışırken bir anda bana sarıldı.Kaslı kolları beni öyle bir sıkıyordu ki,kemiklerim kırılıcak sandım!
İşte böyle sarılırken,Rüzgar'ın ağladığını anladım.
Ağlarken çıkan boğuk sesiyle;
"Sadece sevilmek istedim ben Umut...sadece sevilmek dedi ve hıçkırdı.
Ve o an aklımda iki soru vardı.
Adımı nereden biliyordu?
Ve kim tarafından sevilmek istiyordu?