BENİM ÖKÜZÜM

Affedecek Misin ?

Beynim kapıyı suratına kapat derken kalbim ona sarıl diyordu. Hangisini yapmalıydım ? Bu kadar kolay affetmeli miydim ? Yoksa bu kadar kolay vazgeçmeli miydim ? Sonunda karar verip Kereme içeri gir işareti yaptım.

- Affedecek misin ?

Deyip koltuğa oturdu. Bende konuyu değiştirmeye çalıştım.

- Ne içersin ?
- Konuyu değiştirme !! Affedeceksen affet affetmeyeceksen gidicem !!!
- Tamam. Tamam. Affedicem ama özür dile.
- Özür dilerim.
- Bende

Deyip Kereme sarıldım. Onu özlemiştim. Uzun zamandır (2 gündür :D) ona sarılmamıştım.
Kapı çaldı. Gelen babam olmalıydı. Kapıyı açtım. Keremi babamla tanıştırdım. Çok iyi anlaştılar. Ben de çay demledim. Çayları içeri götürürken yerin dibine girdim. Mecaz anlamda değil gerçek anlamda yerin dibine girdim. Bardaklar ve çaylar etrafa saçıldı. Kerem ve babam sürekli gülmeye başladılar. İnsan bi yardım ederr ! Vicdansızın oğulları !

- Ya yardım ediiin !!

Diye bağırdım. Onlar da bana yardım edip bardakları mutfağa götürdüler.
Kapı çaldı. Bende açaya gittim. Bizim grup gelmiş.

- Selam. Hoşgeldiniz. Gelin içeri

Dedim ve içeri girdiler. Biraz üzgün gibiydiler. Birkaç dakika sonra Büşra sessizliği bozdu.

- Şeyy... Bizim size 2 tane haberimiz var. Biri iyi biri kötü. İlk hangisini söyliyim ?

- Önce iyiyi söyle
- Tamam

Dedi ve suratında güller açtı. Acaba ne diye düşünürken herkes çoktan şok edici lafları söylemişti.

- EVLENİYORUZZZ ...

Birkaç dk şok içinde kaldıktan sonra hayata dönebilmeyi başarmıştım. Hepsine teker teker sarıldım. Bu arada kötü haberi de çok merak ediyorum.

- Kötü haber ne peki ?
- Şeyy...

Diye kekelemeye başladılar. Biraz korkuyordum. Sonra Aslı cesaretini toplayıp telefonunu çıkardı. Poyraz'ın ona göndermiş olduğu videoyu açtı...

"Hazırlan. En kısa zamanda seni istemeye geleceğiz."

- Bu videoyu sana göstermemi istemişti...