BENİM ÖKÜZÜM

Kırmızı Işık

Alarmın sesiyle uyandım. Ulan bi insan saatin 7'sine niye alarm kursun !!

Sen insan mısın ?

Ya bi yürü git iç ses yaa

Kankam Büşra ile alışverişe gidecektim. Ama 10'da. Ve ben 7'de kalıyom. Niye ? Çünkü benim kahvaltım azcık uzun sürer de...

Azcık ?

Of tamam 2-3 saat sürüyo olabilir. Ama kahvaltı günün en önemli öğünüdür taam mı

Kahvaltımı yapıp Büşra'yı aradım.

- Alo
- Gidiyoz mu alışverişe ?
- Gidiyoz tabi. Senin yüzünden 7'de kalktım been

Diye çemkirdim :D

- Ben 6'da kalktım.

Kahretsin thug life.

- Oha !
- Hadi hazırlan. Geliyom yanına.
- Tamam.

Yaklaşık 15 dakika sonra Büşra geldi. Ben de hazırlanmıştım.
Aşağı inip arabama bindik.

- İstersen arabayı ben kullanıyım Didem.
- Neden ?
- Sinirli olduğunu hatırlatmama gerek var mı ?

Dedi Büşra. Sinirli olduğumu kabul edebilirim. Ama iyi araba kullanırım.

- Hiçbir şey olmaz Büşra. Ben kullancam.
- Of tamam.

Arabaya bindik. Park ettiğim yerden çıkmam biraz uzun sürdü ama sonunda çıkabildim.
Kırmızı ışık mı ? Gerçekten mi ? Olum dakikada bir kırmızı ışık mı çıkar karşıma ! Hayır yani. Bi gün bu kırmızı ışıklar yüzünden gitmem gereken yere 10 saat sonra gitcem. Off.
Oh be sonunda yeşil ışık. Yeşil ışığı görmeyeli baya uzun zaman olmuştu.
Ama önümdeki araba gitmek bilmiyodu. Artık sabrım taştı. Bende arabadan indim.
Arabanın içi boştu. Oha ! Resmen adam park etmiş. Dörtlüler bile yanmıyo lan !
Sonunda adam gelmişti.

- Park etcek başka yer yokmuydu ?
- Yoktu. Çekil !
- Çekilmiyom.
- Çekil dedim.
- Allah'ım sen böylelere akıl fikir ver.

Arabaya geri döndüm. Büşra da hemen çemkirdi.

- Allah sonumuzu hayır etsin Didem.
- Amin Büşra.

Tam geçecektim ki tekrar kırmızı ışık yandı. Aniden durunca önümdeki adamın arabasına çarptım. Bize bişey olmadı ama adamın arabasının plakası hafiften yamuldu. Sonradan farkettim. Bu adam deminki gerizakalı adam...