GÖKYÜZÜM

3

Kalkmaya çalıştığım da basımda müthiş bi ağrı vardı.yinede kalktim çünkü suan tanımadığım bi yerdeydim.Burası bi oteldi belli yani bagırsam biri beni duyabilirdi.bunu düşününce beynimde kötü düşünceler yerine yanağımda ki gamzeler belli oldu.Hemen ayağa kalkıp sessizce çıkmak istedim eğer biri tutarsa bagıracaktim.
" Seni kaçırmadım korkma" diyen kişi şuan tam olarak karşıda ki mutfak masasında beni izliyodu,Tam anlamıyla REZİL olmuştum.
" O zaman benim burda ne işim var " diyip çıkıışmıstim. Sonuçta hiçbirşey hatırlamıyodum doğrusu daha düşünmemiştim.Birden aklıma geldi, ne olduğunu anlamadan yere diz çöktüm. İstemsizce yanaklarımdan dökülen yaşları  izlemeye başladım. Yapacak hicbiseyim yoktu elimde hiçbirşey kalmamıştı, çaresizliğin en dibini yaşıyodum.
Kasli olan vücudu bana doğru yaklaştıkça neden bilinmez kalbim hızlı ve farklı atmaya başlamıştı. Ben onun üzüntüden olduğunu sanıp umursamadim.
"Ne olduğunu anlatmak ister misin?" diye sordu kalbimin ritmini değiştiren adam,belliki 25 yasında vardı emindim 25di. O an sadece birine sarılmak istemiştim. Sarıldım ona sanki onu doğduğumdan beri tanıyomusum gibi aglamaya başladım. "Gitti o beni bırakıp gitti,hep giderdi ama geri gelirdi gelmeyecek bu sefer buse teyze gibi oldu oda, gelmeyecek" bunları duyan adam sanki tanıdık isim duymuş gibi yüzüme baktı, sanki bunların hesabını sonra sorucam der gibi bakıp tekrar sarıldı bana. Bir yanim papatya acarken bir yanimın papatyalari çürüyodu. Kısık sesle "beni evime götür"  dedigimde kalkıp kapıyı acti. Bende toparlanıp çıktım
O önden ben arkadan gidiyodum,sonunda rance rover arabasına binip yolu tarif ettim.benj evimin önüne getirdiğinde tesekkur edip ayrılacakken elimi tutup "anahtarını unutmuşsun al bakalım ufaklik " dedi. gamzelerimin bile çıkmakta zorlandığı şekilde hafif gülümsedim.
Evime girmis hemen annemi aramıstim.telefon bir turlu açılmıyodu. O açılmadikca bende kuduruyodum acıdan. Birisinin çıkıp bunlar kamera sakası demesini istiyodum. Açıldı sonunda...
"Anne" diyip ağlamaya başladım. Oda ağlamaya başladı. "Anlat"diyebildim sadece." Ben ablandaydım"herzaman ki gibi dedim içimden "birden bi telefon geldi.o kadındı"diyip babamınn öldüğünü söyledi şaka falan sandım önce sonra olanları anlattı teker teker ağladığını duydugum anda saka olmadığını anladım.Yine ona gitmiş ölürken bile onun yanındaymıs. İntihar demişti annem ama babam asla böyle bisey yapmazdı. Yapmayacağına emindim,ben bile yapardım o yapmazdı.ama olan olmuştu o gitmişti işte hep giderdi ama bu sondu geri dönüşü olmayan son.