DENE

*2

İnsanların zihniyetlerini gerçekten anlayamıyorum. Bir insan arkadaşına nasıl ihanet edebilir? Bir insan arkadaşının tüm sırlarını nasıl ortaya çıkarır? Bunu hangi akıl yapar, hangi zihniyet? Hayatta gerçekten böyle insanlar var arkadaşlar. Bir de sana samimi davranan fakat daha sonra sen yokken senin dedikodunu yapıp, sonrasında tabiri caizse "ay canım en iyi arkadaşım" rolü kesenler var.
İnsan hiç kimseye güvenemeyecek mi? Daima arkasından bıçaklanmak zorunda mı? Yaşamın boyunca kimseye güvenmeden yaşamak da gerçekten zor, yaşayan ölü olursunuz. Ben hayatımın bir çoğunda önüme gelene güvendim. Bunun acılarını da çektim. Hem de ağır bir şekilde... Fakat kimseye güvenmeden de yapamıyor insan işte...
'Bana da sevgi göstersinler, beni sevsinler. ' düşüncesi uğruna hayatımın en boktan günlerini yaşadım. Kesinlikle böyle bir düşünceye düşmeyin... Bırakın sizi sevmesinler, bırakın nefret etsinler.
Bir insana gereğinden fazla sevgi vermeyin, bunun karşılığını alamıyorsunuz çünkü.. Sevgiyi hissettiği o an gözünde düşüyorsunuz sanki... Veya ben öyle insanlarla karşılaştım sürekli.. Siz siz olun karşınızdaki kişinin sevgisini hissettiğiniz an, onu basit biri gibi görmeyin, sevin, zaten karşınızdaki kişi de sevdiğinizi hissediyorsa bu iletişimde bir problem yoktur.
Bir de bazı insanlar vardır, size soğuk davranırlar fakat başkasına o kadar samimidir ki... O an hissettiğiniz o duygu yok mu! Kesinlikle en berbatı.. İnsan o kadar üzülüyor ki,bir o kadar da nefret ediyor ki o zaman diliminde... O insanda iğrenme yaratıyor adeta. Fakat kendisi farkında bile değil! Neden acaba!! Bazen başkasına açık açık gösterdiği şeyleri, sizin yanınızda gizli gizli yapıyor ya! Bir öldürme hissi geliyor o an... Çok ağrına gidiyor insanın. Gerçekten!
Bazen susmak en iyisidir. Çünkü karşındaki insana ne dersen de söz geçiremeyeceksin ne yaparsan yap o haklı çıkacak, haklı olsan bile... O çok sevdiğin insan, senin en nefret ettiğin insan haline gelebiliyor. Zaman zaman düşman olarak görüyorsun.
Kavga ettikten sonra seninle hiç bir şey olmamış gibi konuşması en sinir bozanı, Öyle bir sakin davranıyor ki o sıra, garipsiyorsun. Ne yapacağını şaşırıyorsun. İçinden 'biz küsmedik mi?' diyorsun... Bu soruyu dışa vurup söylediğinde ' hayır biz hiç küsmüyoruz ki' demesi ayrı mesele..

KİMSEYİ KENDİNDEN FAZLA SEVMEMEYİ DENE!

Neyse benden bu kadar, bir dahaki sefere görüşmek üzere...Bu iş rahatlatıyor, insanı motive ediyor.
Herkese teşekkürler, kitabın okunmaması beni daha da rahatlatıyor. :)