Hayatım boyunca pek çok insandan hoşlandım. Gerçekten! Fakat kimseye söylemedim, söyleyemedim. Hep kendi içimde yaşadım. Sanki söylersem benimle dalga geçecekler gibi geliyor. Bu yüzden kimseye söylemedim.
Belki de hep böyle olacak, belki de ben hep yalnız olacağım. Bilemem!
Hoşlandığım insana ve diğer insanlara daima bir şey belli etmemeye çalıştım. Fakat bir yerden açık çıkıyor arkadaşlar.
Mesela en basitinden arkadaşlarınız geliyor ağzınızdan laf almaya çalışıyor söylemiyorsun. Ölün ağzımızdan laf almaya çalışan insanlar, ölün!
İçimde kalan uktelerden biri de hoşlandığım bir insana açık açık seni seviyorum demek, ölmeden yapacaklarımın arasında bu kesinlikle var.Bazı insanlar fazla cıvıklar, olması gerektiğinden fazla onlara katlanamam, en nefret ettiğim tiplerdendir.
Bazen diyorum ki " Sen gerçekten hoşlanıyor musun?, yoksa sadece kendini mi avutuyorsun? " Bunu hala çözemedim.
Başkalarına aşk hakkında harika tavsiyeler veririm, fakat kendime geldim mi orda dur ! Kendime çözüm üretemiyorum, tabiri caizse tam olarak çıkmaz sokağa giriyorum. Beynim karıncalanana kadar düşünüyorum fakat bir şey çıkmıyor. Bunun sonucunda kendimi bataklıkta buluyorum.
Bu konuda yazmak bana fazla geldi. Daha önce açık açık en yakın arkadaşım olsa dahi 'ben şundan şundan hoşlanıyorum' demedim.. Diyemedim...
Yapamıyorum olmuyor, ya utangaçlık ya güvensizlik...
SEVDİĞİNİ SÖYLEMEYİ DENE!
Şimdi sessizce bu satırları yazan klavyeden elimi çekiyorum. Daha sonraki bölümlerde görüşmek üzere. X.O.X.O.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENE
Historia CortaBu satırları yazarken belki bir insanın düşüncelerini değiştirebilirim düşüncesiyle yazıyorum. Kitabımı okuyan herkese sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. İyi okumalar!
