Sabah uyandığımda çantama bir kaç defter attıktan sonra okul formamı giydim.Düzleştirsemde kabaracağını düşündüğüm saçlarımı topuz yaptım.Gözlerimin altındaki morlukları kapatıcıyla kapatıp eyeliner çektim.Odamda bıraktığım siyah montumu giydikten sonra çantamı tek omzuma asıp merdivenlerden aşağıya indim.Annemler daha uyanmadığı için kapının yanında duran ayakkabılarımı sessizce giyip dışarı çıktım.
Bugün kalmam gereken saatten daha erken kalkmıştım..Uyamayı denesemde bir türlü uyayamadığım için okula gitmekten başka çarem kalmamıştı.
"Hey erken saatte kimleri görüyorum burda" Bu ses..Çok tanıdık geliyordu.
"Ne o beni tanımamazlıktan mı geleceksin? Benden ilk uyuşturucunu bedavaya almıştın" Şimdi hatırlamıştım bu sesi..Arkamı yavaşca döndüm..Siyah kıyafet,siyah şapka,siyah ağız maskesi...Siyah şapkası gözlerini örtüyordu.
"Seni hatırlıyorum" Bana biraz daha yaklaşırken ben biraz daha geri gidiyordum.
"Benden böyle uzaklaşırsan insanlar bir şeyler olduğunu sanacak"
"Senin bana iyi bir şey yapacağını zannetmi-" Taşa takılıp yere düşmüştüm.
"Geriye doğru yürümen senin hatandı ufaklık" Elini uzatmıştı.
"Ufaklık değilim ben" derin.bir nefes aldım. "Ve kendim kalkabilirim,yardımını istemiyorum" Yerden yardım alarak ayağa kalktım.Ayak bileğmi burkmuş olmalıydım ki üzerine uzun süre basamıyordum.
"Sana göre ufaklık değilsin ama bana göre ufaklısın"
"Her neyse" Önüme döneceğim sırada beni kolundan tutup kendine çevirdi.
"Bu sefer gitmene izin veriyorum Chae Rin"
"Sen nasıl?" Korkuyla ona bakıyordum.
"Geniş bir çevrem var..Dediğim gibi bu sefer gitmene izin veriyorum ama bir dahakine tek başına insanların çoğu sokakta yokken dolaşma yoksa diğer sefere benimle gelmek zorunda kalacaksın.Zaten okul eteğinin boyu yüzünden sen hariç çoğu kızı becerdim.Hmm? Belki diğeri sen olabilirsin?" Kolumu kurtarıp yüzüne tokadı yapıştırdım.
"Sapık! Seni şikayet edeceğim"
"Nasıl şikayet edeceksin? Adımı bile bilmiyorsun"
"Lanet olsun" diye fısıldadıktan sonra burdan hemen gitmemim iyi olacağını düşünüp ayak bileğimin burkukluğunu önemsemeden koşturmaya başladım.Okulun bahçesine girdiğimde kendimi banklaran birine attım.Bileğim inanılmaz derecede çok ağrıyordu.
"Chae Rin?" Sesin Taehyung'a ait olduğunu öğrenmek için kafamı kaldırıp bakmama gerek yoktu..Ona cevap veremezdim.Ona karşı kızgınlığım hala sürüyordu. Bileğimdeki elleri çekip ellerini bileğime koyup bastırdı..Acısından bağırmamak.için dudaklarımı birbirime bastırıp ellerimle eteğimin ucunu sıktım.
"Tanrım bileğini fazla zorlamışsın bekle burda beni"
"Gerek yok" Bana baktı. "Ne demek gerek yok"
"Ben senin neyinim ki Taehyung? Niye önemsiyorsun ki?"
"Tanrım Chae Rin..Şöyle demekten vazgeç"
"Niye vazgeçeyim ki? Bana bunu ilk diyen sendin..O dediklerini söylemeseydin sana böyle davranmıyor olacaktım"
"Bak o gün fazla sinirlerim üzerimdeydi..Annemin intihar ederek öldüğünü öğrendim..O gün dediklerinde beni düşündüğünü biliyorum ama dediğim gibi sinirimle sana kızıp öyle şeyler söyledim üzgünüm"
"Taehyung başın sağolsun" derin bir nefes aldım. "Keşke bunlar en başından söyleseydin"
"Üzgünüm"
"Peki ya" Yutkunumdum..Bunun nedenide sormalıydım. "Beni neden öptün?" Ona baktığımda bana baktığını farkedince kafamı aşağıya indirdim ve yanaklarım kızarmasına istemeden olsa izin verdim.
"Bir anda olan bir şeydi..Öyle bir şey yaptığım için üzgünüm..Sargı bezi getireceğim bekle burda" Çoktan koşturarak gitmiş. Bir anda olan bir şeydi öyle mi? Ben sanmıştım ki..Ah,neyse..
Taehyung'un gelmesini beklerken o siyahlı adamın dedikleri beni korkutmuşu..O adama bulaşmam hatalıydı biliyorum ama Taehyung'un ona zarar veren şeyo kullanmasına izin veremezdim..Onun için o gün o lanet adamdan uyuşturucu almıştım.
"Geldim" Taehyung'un sesiyle kendime gelmiştim.Çantasını bana verdiğinde onu yanıma koymuştum.Taehyung yere çömelip sargı bezini bileğime sardı.Ayağa kalktığında bende ayağa kalktım.Taehyung koluma girmek için hamle yapacağı sırada onu engelledim.
"Ben kendim giderim."
"Ama Chae Rin.."
"Kendim giderim Taehyung" Okula doğru yürürken Taehyung arkamda benden bir kaç adım uzakta yürüdüğünü hissedebiliyordum.Sınıfın içine girdiğimde sıramdaki yerimi aldım.Okul vakti geleseye kadar defterlerimden birini çıkartıp arkasını öylesine karalamaya başladım.
Okul vakti yaklaşıp sınıfta herkes yavaş yavaş gelmeye başladılar..Beni gördüklerinde şaşırken hep aynı soruyu sordular. "Nerelerdeydin?" Beni bu kadar çok merak etmelerine bile şaşırdım.Çünkü sınıftaki çoğu kişiyle bir tartışma içinde olurdum..Hepsine genel cevabım "Bir süre dinlenmem lazımdı" dedim..Farklı dersin öğretmenleride aynı soruyu sormuşlardı ve hepsine aynı cevabı vermekten de yorulmuştum.
Son dersin bitme ziliyle sınıftan kendini ilk atan olmamamıştım..Bileğim burkukken bir an önce okuldan çıkmak isteyen birbirini iktiren insan topluluğunun arasında olmak istemiyordum.
İnsan kalabalığının azaladığını farkedince sınıftan çıktım.Merdivenleri yavaş yavaş inince dış kapıya doğru yürümeye başladım..Kapıda Taehyung'u görünce durup ona baktım.Oda bana bakınca yürümeye devam ettim.Taehyung'a yaklaştığımda bana gülümsedi..Gülümsemesi kalbimim ritmini düzensizleştirirken bende ona gülümsedim.
"Seni evine bırakayım mı?"
"Gerek yok Taehyung..Görüşürüz" Taehyung'un yanından uzaklaşırken bir o kadar endişeleniyordum.O siyahlı adamım dedikleri şimdi beni daha çok endişelendiriyordu. O insan yokken dikmat et demişti.Şuan etrafımda yüzlerce insan olmasına rağmen korkuyordum.Arkamı döndüm. "Taehyung!" Ona seslenmemle arkasına döndü. "Aslında beni evime bırakabilirsin" Böyle dememle bana koşturarak yaklaştı.
"Fikrini ne değiştirdi bakalım?"
"Tek başıma gitmekten korktum"
"Neden?"
"Korktum sadece"
"Korkmanın nedeni ne işte?"
"Boşver" Bana öylece bakıyordu. "Bir nedeni olduğuny biliyorum.Söylemeden gitmeyeceğim Chae Rin"
"Korku filmi yüzünden..Şimdi oldu mu?" Sana yalan söyledim Taehyung..Üzgünüm..Gerçeği şuanlık bilmesen daha iyi olacak.Bir zaman sana söyleceğim sana söz veriyorum Taehyung.
"Peki Chae Rin..Hadi gidelim" Evime kadar öylece havadan sudan konuşmuştuk..Ara sıra ayak bileğim yüzünden molalar vermiştik..Evin önüne gelmiştik.
"Teşekkür ederim Taehyung..Geldiğin için"
"Bir şey değil Chae Rin."
"İçeri girmeliyim..Görüşürüz"
"Görüşürüz" İçeri girdiğimde evde kimse yoktu.Babam işteydi,annem ise komşumuza yada alışverişe gitmiş olabilirdi.
Odama eşyalarıma bıraktıktan sonra güzel ılık bir duş almıştım.Üzerime yeni kıyafetler giydikten sonra kuruttuğum saçlarım kabarmasın diye düzleştirdim.Karnım guruldamaya başlayınca mutfağa inip hazır noodle'lardan birini yaptım..Yemeğimi yedikten sonra yıkayıp odama çıktım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Butterfly ; Taehyung
Fiksi Penggemar'Sadece sürekli intihar etmek isteyen birini hayata tekrar döndürmek istedim.' To> @taelovesgguk *Bu kitap kapağı Balaccie'nin Büyü Dükkanı'ndan satın alınmıştır. [130818] ~ #38