ALINTI
Uzun zaman süren mutluluğumuzun ardından kader yine bizi bir sınavla baş başa bırakmıştı. Yıllardır çalışan dedem yorulmuş bedeni artık tüm sinyallerini veriyordu. Oysa mutluyduk biz değil mi? Bir fırtınanın habercisiydi sessizce geliyordu. Liseye başladığım dönemde okul kitaplarımı alabilmek için bir fabrikaya girmiş çalışıyordum yeter ki bir faydam olsun. Tüm iki ay boyunca çalışmış biriktirmiş en azından lise2 ye giderken fazla masrafım olmayarak eve destek olacaktım. Taa ki kardeşimin masraflarını da benim karşılamam karar alınana dek . Belki bencillik edecektim ama biriktirdiğim parayla dedeme faydalı olan ne varsa almak istiyordum. Neden ben hep Kayhanın önünde ki zorluklara gögüs germek zorundaydım? Tüm yaz gezmiş eğlenmiş rahatı yerindeydi. Parkinson hastalığı da neyin nesiydi? Dedem niçin böylesine öfkeliydi hala anlam verememiştim. Ananem sürekli dedemin etrafında ilaçlarıyla doktorlara gidiyor faydalı ne olacaksa onu öğrenmeye çabalıyordu. Bense fırtınanın ortasında ne yapacağını bilmez bir halde şaşkınca bakınıp duruyordum annemin bizi terkettiği gerçeğine bile bu kadar üzülmemiştim ben. Benim kahramanım iyileşirdi o hastalık neyse geçer giderdi ya da ben öyle düşünüyordum. Taaki dedem beni tanımayıncaya kadar
"Bu kız kim evde ne işi var? Söyle ona evden çıkıp gitsin ."
Dedeme kahraman gözüyle baktığımdan bu sözleri ilk algılayamadım. Beni Nehir'i tanımamıştı. Bana bağırdığında elleri istemsiz şekilde titrerken ananem ne yapacağını şaşırmış umutsuzca bana bakmakla yetinebilmişti. Ağlayarak kapının önüne oturdum kim görüyor kim ne duyuyor umrumda bile değildi. Bizler mutlu olmalıydık olmak zorundaydık çok büyük haksızlıktı bu......
"Yeni bölüm haazırlanırken ufak bir alıntıyla sizleri fazla merakta bırakmak istemedim . Uzun ve zor bir bölüm hastalığı yakıştıramadığımız dimdik ayakta gördüğünüz bir insanı anlatmak zor. Anlayışınız için çok teşekkür ediyorum. Yeni bölüm hazır olduğunda sizler beraber olmak en büyük mutluluğum sizleri sevdiğimi asla unutmayın her daim böyle söyleyeceğim .... Seviliyorsunuz çok canlarım benim ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEDEMLE BEN (Yeniden doğuşumuzun şerefine)
De TodoAnılara yolculuk yaparken onun dünyasında ki kahramanını tüm içtenliğiyle kaybolacaksınız . Ölüm karşısında aciz kaldığımız zamanlarda gerçek öykünün kurgulanmış haliyle tekrar yaşamaya var mısınız ?
