New Everything

_6_

Sean hier boven

POV Lisanne

Ik en Sean gaan samen de klas binnen en zetten ons neer op twee vrije stoelen.
Jaja hij zit naast me *knipoog*.
Ik wil mijn boek pakken uit men rugzak en zie een man uit de deur stormen.
" Goedemorgen!" roept de man vrolijk.
"Pff, het is maandagochtend hoor." mompel ik in de hoop dat niemand het hoort.
Ja, dat was dus niet het geval... Sean begon te lachen dus keek de man onze richting in.
"Ohja, we hebben een nieuwe leerling! Kom maar naar voor en stel je voor."
"Idioot." sis ik nog snel naar Sean. Hij grijnst wat en geeft me een por. Ik kijk hem boos aan en ga naar voor.

"Ik ben Lisanne, 16 jaar en de rest moeten jullie niet weten." glimlach ik naar de klas en ga terug naar men plaats. De man legt zijn hand in zijn nek en kijkt verstrooid naar me.
"Wel, oke, uhhh... ik ben Meneer Durmond en ik geef jullie wetenschappen. En we gaan nu een opdracht doen die je met twee moet doen,"
Ik hoor iedereen fluisteren met wie ze willen maar Durmond was nog niet klaar.
"Stilte! Je doet het met je buur!" Iedereen zucht wat en gaat bij hun buur zitten.

"Kom naar mij met je luie kont." zeg ik tegen Sean met een grijns. "Iel bij jou? Nee bedankt. Daar zitten waarschijnlijk allemaal bacteriën."

"Sukkel, je bent gewoon lui, zeg het maar."

Hij gaat op zijnn knie zitten en smeekt naar me.

"Wil je alstublieft bij mij zitten en niet bij jou met al die vuile beestjes?"

"Seut" sis ik nog tegen hem en verplaats me naar hem.
Hij glimlacht lief en vraagt
"Wat moeten we doen Mevr.?" "Wel, dat weet ik zelf niet dus gaan we gewoon een beetje prutsen. Maar wel veiligheid boven alles!"

Ik pak 2 lange witte labo jassen en veiligheids brillen.
Ik geef hem een labo jas en een bril aan en we doen het te samen aan. Bij mij was de jas veel te lang dus leek ik echt op een kleutertje met een te groot kleedje. Ik rol de mouwen wat op en zet de bril aan.
Ik zie Sean staren naar me en kijk vragend naar hem. Hij grijnst en zegt "Je bent schattig als je die jas aan hebt, kleintje"

Ik moest blozen en zeg "Als je me wou beledigen moest je me niet schattig noemen."
Hij kijkt betrapt en zegt " Nou ja, laten we gewoon beginnen!" 

We kloten wat met de spullen die er staan en dan gaat de bel.
"Ga je bij ons zitten straks?" vraagt Sean.
"Uhh dat zal ik eerst aan de meisjes moeten vragen." Hij knikt en vertrekt.

Ik ren naar de meisjes die ik bij hun kluisjes zie staan.
Ik stap naar mijn kluisje en leg snel men boeken weg.

"Heb je haast?" vragen Riri en Mie in koor.
"Oke, ik heb iets wat jullie niet aan de kant kunnen laten schuiven,"
Ze kijken verbaast en ik ga voort. "We kunnen bij Kris zijn groepje gaan zitten."
Ik knipoog naar hen. En ze kijken naar elkaar.
"Oké, maar je moet wel naast ons nog zitten hé?" vraagt Mie bezorgt.
"Tuurlijk!" Ik haak men armen in die van hun 2 en we vertrekken naar de aula.

We pakken wat eten en gaan naar Kris zijn groepje.
"Hee, zussie"
"Hoi"
"Hey kleintje" hoor ik ze allemaal zeggen. De eerste was sowieso van Kris en de laatste van Sean, dat wist ik gewoon. Ik kijk ze allemaal lief aan en ga samen met de meisjes erbij zitten. We praten allemaal wat met elkaar zelfs Riri en Mie praten tegen de jongens.

Na dat de laatste bel ging, liep ik naar het schoolplein waar Kris zat te wachten met zijn motor. "Ren is wat sneller, dikzak." roept hij naar mij. "Ik ben zo licht als een veertje, sukkel!" Hij haalt zijn schouders op een geeft me de helm. Ik spring op de motor en ik hou me sterk vast aan Kris. Ik voel de wind langs mijn haren gaan en geniet er van.

"Straks komt er nog familie!" roept Kris luid genoeg.
Ik knik maar besef dan dat ie dat niet kan zien natuurlijk. Ik roep oké en na 10 minuutjes zijn we thuis.