New Everything

_17_

'Wat is er?' vraagt hij.

Ik bijt op mijn lip. Hoe ga ik dit in hemelsnaam uitleggen?

'Mona...ze komt.' het laatste spurtel ik uit mijn mond.

Hij geeft me grote ogen en opgetrokken wenkbrauwen.
Hij krabt aan zijn nek en kijkt me nog steeds aan.

'Hoe bedoel je ze komt? Was ze niet weg?'

Ding dong ding dong

Dat's snel.

'Dat dacht ik ook.'
Ik ren uit mijn kamer, snel van de trap af en ga zo vlug mogelijk naar de deur.

Ik slaak nog een diepe zucht en bereid me mentaal voor.

Ik open de deur met een grote ruk aan de hendel.
Aan de deur zie ik Mona met haar zwarte haren die haar gezicht verbergen en een trillend lichaam.

Ik trek haar naar binnen, sluit de deur en breng haar naar de keuken.

'What the hell Mona?'

Ze kijkt me eindelijk aan en ik zie dat ze rode ogen heeft. Ze heeft gehuild.

'Weet je nog die keren dat ik je vroeg of dat je me zou willen dekken, als ik uit het weeshuis zou sluipen voor feestjes?'

Ze focust zich nu met haar ogen op een punt achter me.

'Tuurlijk, want ik kon nooit mee.'

Ik rol met mijn ogen en schuif een stoel naar achter zodat ze kan zitten.

Ze geeft me een chagrijnige blik maar gaat weer verder.

'Deze keer was er weer een feest...maar nu had ik niemand meer, daarom dat het een beetje uit de hand gelopen is...'

'Een beetje?! Ben je gek?! We waren allemaal ongerust! En kom nu niet met die bullshit dat toch niemand iets om je geeft! Want raad eens? Ik geef om jou.'

Ik wijs naar mijn eigen voor een drama effect.

'Dat weet ik. Geloof me! Maar nu was er een vriend bij betrokken...' ze fluistert.

'Ik ging normaal bij hem blijven voor een paar dagen, maar hij heeft me gedumpt voor een sloerie.'
Ze snuift met haar neus en kruist haar armen.

'Zo zie je er nu ook uit.'

Ik bekijk haar, een kort rokje, een diepkijkend topje en een paar hakken.

'Van waar heb je zelfs die kleren? Gekregen uit Narnia?'

'Oh, shut up.'

'Wat nu?'

'Hoe bedoel je, wat nu?'

'Ga je terug naar een feestje of?'

'Wel eigenlijk zou jij, een beste vriendin van mij, een kamer mogen aanbieden.'

'Ik hoor je uit morgen. En de politie waarschijnlijk ook.'

Ze geeft me een glazige blik maar zo snel het kwam, verdween het ook weer.

'Volg me, je kan in een logeer kamer van ons slapen.'

Ik geef haar een snel teken dat ze moet volgen en ren de trap op.

'Verassing!'

Kris komt om de hoek van mijn kamer en steekt zijn handen uit.

'Ik verschoot me een bult, jij idioot.'

'Ga je me nog voorstellen?'

Hij geeft een korte knik naar Mona en kijkt me terug aan.

'Morgen, idioot.'

'Heb je nog wel bijnamen voor me?'

'Bereid je maar voor sukkel. Ga nu weg, ik heb slaap nodig.'
Ik geef een chaggie blik naar Mona, die nu zit te blozen.

Hij knikt en stapt weg.
Mona komt naast me lopen en kijkt heel de tijd naar haar voeten die haastige stappen zetten.
Ik stop voor een deur die niet te ver weg is van mijn kamer.
Veiligheid weet je?

Ik open de deur en ga al meteen naar het bed die er staat en begin er lakens op te leggen.
Ik ga naar het raam en zet het op een kier voor frisse lucht.

'Morgen. Praten. Wij.' zeg ik in stukken zodat het niet uit haar oren kan ontsnappen.

Ze knikt en legt zich op het bed.

Ik sluit de deur en ga naar mijn kamer. Eens ik binnen in mijn kamer ben, begin ik mijn kleren voor morgen al klaar te leggen.

Ik pak een top vast en voel dat mijn gsm trilt in mijn kontzak.
Ik pak het er uit en zie 2 nieuwe berichten.

Amper cliffhanger maar ik had lang niet geupload dus here ya go y'all