Mona hierboven
Starend naar hem en niet wetend dat hij praat tegen me blijf ik staan.Hij schuift het raampje naar beneden.
"Vind je wat je ziet leuk? Want dat kan ik anders wel begrijpen." knipoogt hij naar me en grijnst.
Beschaamd kijk ik weg van hem en denk na hoe dom ik er waarschijnlijk niet uitzag.
"Lift nodig?" vraagt hij. Ik knik en bedank hem.
Ik stap in en zie dat het interieur heel netjes is.Jongens en auto's soms toch.
Ik rol met mijn ogen en vraag hem waarom hij me een lift wilt geven.
"Wel, je liep er zo hulpeloos bij dus dacht ik van, ik help dat kleintje wel even."
Ik lach en hij vraagt nog waar ik naar toe moet voor hij de auto start.
"Het weeshuis." zeg ik met een emotieloos gezicht.
Hij kijkt me vragend aan maar zegt voor de rest niets.Gelukkig.
Na een tijdje komen we bij het weeshuis aan en ik stap uit.
Ik draai me om en kijk hem aan. "Dankje" zeg ik nog tegen hem en sluit de deur.
Ik loop naar de hoofdingang van heet weeshuis tot ik een autodeur hoor dicht slaan.
Ik draai me om en zie Sean naar me toe komen.
Ik kijk hem vragend aan en hij bekijkt me met een duh-uh blik aan."Hoe krijg je anders een rit naar huis?"
Ik haal mijn schouders op en stap verder waarbij hij naast me komt stappen.
We gaan samen naar de balie en ik zie Zuster Franke er zitten.
Ze kijkt me aan en knikt naar de gang rechts.Geen gedag of zo, naa dat is te veel gevraagd.
Ik stap naar de vrije-tijd's kamer en zie allemaal kleine ettertjes zitten maar ik zie geen Mona.
Ik loop verder de gang in en doe de deur open.
Ik zie Mona haar tassen en koffers maken.
Ze kijkt op naar de deur en ze kijkt verrast als ze mij ziet samen met een jongen."SCHATTEBOUTTTTTTTT" roep ik naar haar en ze komt in men armen hangen.
Ik knuffel haar terug en we kijken elkaar nog glimlachend aan tot ik Sean hoor kuchen."Ow ja, Mona dit is mijn chauffeur. Chauffeur dit is Mona."
Mona kijkt me vragend aan en Sean kijkt me dan weer vals aan. Ik zucht en zeg hem dan dat hij het even moet doen.
"Ik ben Sean, aangenaam kennismaking."
Ik kijk op naar Sean en moet grijnzen.
We zijn niet bij een koningin hé.
Mona kijkt me grijnzend aan als ze me begrijpt.
Sean merkt er niets van dus grijnzen wij nog even door naar elkaar en ik vraag haar uiteindelijk "Ben je geadopteerd?"Aangezien ze haar koffers en al die dingen aan het vullen was.
"Jupppp," zegt ze vrolijk en na een kleine pauze gaat ze voort. "hoe gaat bij jouw nieuwe familie? "
"Ik heb zelfs een broer, en een eigen badkamer!" gil ik zowat uit van blijdschap.
We springen beide en lachen heel de tijd. Na een tijdje bij te praten vraag ik of dat ik wel haar adres mag van haar nieuw huis."Tuurlijk, ik ga even een papiertje en een pen gaan halen bij de balie."
Ze kijkt Sean nog eens aan die in de deur opening staat en vertrekt naar de balie.
Ik zie hem daar verlegen staan dus begin ik allemaal bijnaampjes te verzinnen voor hem."Schaap." lach ik naar hem.
Hij kijkt me boos aan en ik steek mijn handen in de lucht als teken voor overgaven.
"Chubby." bitst hij terug naar me.
Nu is het mijn beurt om hem een kwade blik te geven.
"Ik ben dus echt niet chubby hé," pruil ik.
"Ik ben super licht. Test maar uit." zeg ik hem met gekruisde armen.Hij komt naar me toe en legt zijn handen om men middel.
Hij pakt me op en legt me over zijn schouder.
"Godverdomme, ik bedoelde dat je men buikspieren kon voelen door te porren."Ik zwaai met mijn armen en benen en probeer alles tot ik door heb dat niks werkt.
"Je bent inderdaad zeer licht, olifant."
Ik probeer hem onbegrijpend aan te kijken maar dat gaat moeilijk als ik alleen maar zijn achterhoofd zie.
Ondertussen hoor ik Mona terug binnen komen en waarschijnlijk staat Sean nu te blozen.En dat noemt zichzelf een badboy.
Ik tsss naar hem en hij zet me beschaamd terug op de grond.
Ik zie dat Mona ons met open mond aankijkt maar dan meteen mij een briefje in mijn handen propt.
"We moeten eens gaan." zeg ik tegen Mona en ze knikt instemmend.
Ze knuffelt me en we fluisteren elkaar nog wat in elkaars oor."Ik hou van je." zeg ik tegen haar waarbij zij antwoordt
"Ik ook van jou, maar hou die cutieboy in je vriendjeslijst."Ik grijns naar haar en ze knipoogt terug.
We vertrekken en ik hoor Sean nog gedag zeggen tegen Mona. We lopen naar buiten en stappen in zijn auto.
Hij zet de radio op en het liedje 'stressed out - 21 pilots' begint te spelen. Terwijl hij rijdt zitten we alle 2 heel hard mee te zingen.
Op dat moment voelde ik me echt heel gelukkig. Niet wetend wat er allemaal kan gebeuren in deze vreselijk (maar enige met chocola) wereld.
JE LEEST
New Everything
Teen FictionVergeet de charmante prins! Geef mij maar de jongen met tatoeages en de houding van een badboy. - Lisanne