West Coast

05-Wonderwall

Because maybe
You're gonna be the one that saves me
And after all
You're my wonderwall❤️

"Γιατί με φίλησες;"
"Γιατί με αφήνεις να σε φιλάω;"ρωτάω πίσω.
Το κλίμα αναμεσά μας αλλάζει. Σηκώνεται, ανάβει τσιγάρο και κατευθύνεται προς την θάλασσα. Μένει για λίγο ακούνητη και αμίλητη. Την παρατηρώ καθώς περιμένω να πει κάτι. Είναι περίεργη κοπέλα. Τόσο διαφορετική. Έχει δημιουργήσει έναν δικό της κόσμο, στον οποίο και ζει. Ο δικός της κόσμος είναι γεμάτος από θάλασσα. Ένας απέραντος ωκεανός. Όμορφος ωκεανός με πολλά μυστικά στον βυθό του. Τόσα που μόνα κάποια θα ανακαλύψεις. Και τα υπόλοιπα; Τα υπόλοιπα θα τα αφήσεις να είναι μυστικά ή θα σε τραβήξουν μαζί τους στον πάτο. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Ίσως στον πάτο να βρεις κάτι μαγικό. Κάτι που θα γαληνέψει την ψυχή σου. Και τότε τίποτα δεν θα έχει σημασία πια.
"Μου αρέσει όταν με φιλάς."λέει και με πλησιάζει. Κάθεται απεναντί μου σταυροπόδι με το τσιγάρο ανάμεσα στα δάχτυλά της και έπειτα συνεχίζει.
"Οι δαιμονές μου ηρεμούν. Παύω να σκέφτομαι οτιδήποτε με απασχολεί. Το φιλί σου μου δίνει δύναμη. Το σώμα σου με ελκύει απίστευτα πολύ. Και τα μάτια σου....Θεέ μου τα μάτια σου τρυπούν την καταραμένη ψυχή μου. Ανήκω κάπου όταν είμαι μαζί σου."τελειώνει τον μονόλογό της και την κοιτάζω καθώς σκύβει το κεφάλι.
Σπρώχνω με το χέρι μου το κεφάλι της προς τα πάνω και την φιλάω απαλά. Χωρίς βιασύνη, χωρίς να εμβαθύνω το φιλί. Ένα απλό, γλυκό φιλί. Δεν χρειάζεται να πω κάτι, ούτε να αρχίσω να φλυαρώ για το πως αισθάνομαι για εκέινη.
"Θες να γυρίσουμε σπίτι; Κάνει λίγο ψύχρα. Τι λες;"ρωτώ και χαμογελάω στο τέλος.
"Ναι φυσικά."σηκώνεται,στρώνει τα ρούχα της και περιμένει και έμενα να κάνω το ίδιο.
                                             ~~~~~~~~•••~~~~~~~~•••~~~~~~~~
Περπατάμε σιωπηλοί. Την τραβάω προς το μέρος μου και την κρατάω αγκαλιά καθώς συνεχίζουμε την πορεία μας. Αφήνω ένα φιλί στα μαλλιά της και γυρίζει να με κοιτάξει. Χαμογελάει και βρίσκω ευκαιρία για ένα ακόμα σύντομο φιλί. Δείχνει να ντρέπεται από την απρόσμενη κίνησή μου και κρύβει το προσωπό της στον λαιμό μου. Δεν ξέρω τι μπόρει να σκέφτεται. Έτσι το μόνο που κάνω είναι να την κρατάω σφιχτά καθώς προχωράμε.
                                         ~~~~~~~~~•••~~~~~~~~•••~~~~~~~~
Φτάνουμε στην πολυκατοικία και κατευθυνόμαστε προς το ασανσέρ. Πιέζω το κουμπί και περιμένουμε να κατέβει. Μπαίνουμε μέσα και μένουμε σιωπηλοί μέχρι να φτάσουμε στον όροφό μας. Προφανώς και δεν ξέρω τι να πω για να κάνω την κατάσταση λιγότερο άβολη. Και το ίδιο θα έλεγα και για την Jane. Βγαίνουμε από το ασανσέρ, ο καθένας βρίσκει τα κλειδιά του και πηγαίνει προς το διαμέρισμά του.
"Και κάπου εδώ η νύχτα μας τελειώνει."λέω.
"Θα..θα τα πούμε αύριο έτσι;"ρωτάει με αμφιβολία.
"Ναι εννοείται πως θα τα πούμε αύριο."την διαβεβαιώνω και ξεκλειδώνω.
Με κοιτά και ανοίγει την πόρτα της. Μου εύχεται καλό βράδυ και μπαίνει μέσα. Γυρίζω και εγώ να μπω μέσα μα πριν προλάβω να σκεφτώ οτιδήποτε έχω κλείσει την πόρτα και βρίσκομαι να χτυπάω με μανία την δική της. Ανοίγει σχεδόν αμέσως.
"Mat; Τι έγινε;"με ρωτάει με την ανησυχία να διαγράφεται στην φωνή της.
"Όλα είναι υποέλεγχο."ξεφυσάω και περνώ τα δαχτυλά μου μέσα από τα μαλλιά μου.
"Όλα είναι υποέλεγχο."επαναλαμβάνω μα αυτή την φορά το λέω στον εαυτό μου.
Έχει αλλάξει σε μια μακρυμάνικη μπλούζα που ο ένας ώμος είναι έξω και ένα κοντό σορτσάκι. Την κοιτάω και ξεροκαταπίνω. Γαμώτο είναι απίστευτα σέξυ.
"Τότε τι έπαθ..."δεν την αφήνω να τελειώσει γιατί την έχω ήδη φιλήσει. Περνάω τα χέρια μου γύρω από την μέση της και αυτή με τραβάει μέσα στο διαμέρισμα και κλείνει την πόρτα. Πηδάει για να κρεμαστεί πάνω μου καθώς την πιάνω από τα πόδια. Την στηρίζω έναντι στον τοίχο και συνεχίζουμε το φιλί μας. Δεν έχω αίσθηση του χρόνου και όταν ξεκολλάει τα χείλη της από τα δικά μου νιώθω να έχει περάσει ώρα. Λαχανιασμένος κλέβω μερικές ανάσες προτού την φιλήσω ξανά. Νιώθω το παντελόνι μου έτοιμο να σκιστεί και νομίζω πως έχει καταλάβει και η Jane σε τι κατάσταση βρίσκομαι καθώς νιώθω να χαμογελάει.
"Νομίζω πως πρέπει να σταματήσουμε. Αν συνεχίσεις να με φιλάς έτσι δεν ξέρω πόσο ακόμα θα αντέξω πριν σε τραβήξω στο δωμάτιό μου. Δεν θέλω να με θεωρήσεις εύκολη."προσθέτει χιουμοριστικό τόνο στο τέλος.
"Και εσύ στην ίδια κατάσταση είσαι αν μπορώ να μαντέψω από το πράγμα μέσα στο παντελόνι σου.."λέει και δείχνει με τα μάτια της προς τα κάτω.
Ξεροβήχω και την κατεβάζω από πάνω μου.
"Νομίζω έχεις δίκιο."χαμογελάω ελαφρά και περνώ το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά μου. Την φιλάω ξανά και ανοίγω την πόρτα.
"Τι λες να πάμε για έναν καφέ αύριο το πρωί;"προτείνω.
"Δεν θα πας σχολή;"ρωτάει.
"Ωω έλα τώρα για μια μέρα δεν χάθηκε κι ο κόσμος."απαντώ χαλαρός.
"Ωραία τότε. Στις 11 είναι καλά; Δεν δέχομαι πιο νωρίς σε ενημερώνω."γελάει.
"Ναι είναι καλά."συμφωνώ.
"Καληνύχτα Mat."
"Καληνύχτα Jane."

Hey Everybody
Updatee🤘🏻
Ευχαριστώ όσους διαβάζουν την ιστορία μου.
Συγγνώμη για τυχόν λάθη.
xxx
Song:Wonderwall-Oasis