West Coast

07-Don't

"I met this girl late last year
She said, "Don't you worry if I disappear."
I told her I'm not really looking for another mistake."

"Παραγγέλνω pizza."λέω και καλώ τον αριθμό της πιτσαρίας.
"Τελειώνω με το ποπ κορν και πάμε σπίτι σου."φωνάζει από την κουζίνα.
"Θα αργήσεις; Μπορώ να ξεκινήσω ένα ακόμα παιχνίδι αν αργήσεις."
"Όχι, όχι μην ξεκινήσεις. Σε δέκα λεπτά είναι έτοιμο."
Πηγαίνω στην κουζίνα και την χαζεύω για λίγο. Κινείται τόσο γρήγορα και όμορφα στον μικρό χώρο που την κάνει να φαίνεται αξιολάτρευτη. Ακουμπώ στο κάσωμα της πόρτας και την παρατηρώ. Χαμογελάω ασυναίσθητα. Οι σκέψεις μου οδηγούνται σε βρώμικα μονοπάτια. Σχεδόν ο φιλαράκος εκεί κάτω κάνει την εμφάνιση του αλλά ευτυχώς για μένα η Jane μου μιλάει.
"Μην με κοιτάς. Μου προκαλείς αμηχανία."
"Σου προκαλώ αμηχανία;"ρωτώ σηκώνοντας το φρύδι μου.
"Δεν χρειάζεται να έχεις απορία για τα πάντα."
Μένω σιωπηλός καθώς δεν βρίσκω κάτι έξυπνο για να απαντήσω.
"Έτοιμο. Πάμε;"με ενημερώνει.
"Ναι, πάρε ότι χρειάζεσαι και έλα. Πηγαίνω να ετοιμάσω δίπλα."
Μαζεύω τα πράγματά μου και βγαίνω από το σπίτι. Ανοίγω την πόρτα μου και πατώ το κουμπί της θέρμανσης. Προσπαθώ να μαζέψω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ από το σαλόνι για να μην είναι τόσο χάλια και τα μεταφέρω σε ένα άδειο δωμάτιο. Μπαίνω να ελέγξω την κατάσταση και στο δωμάτιό μου και συνειδητοποιώ ότι είναι το μοναδικό μέρος που είναι καθαρό. Αρπάζω δύο μαξιλάρια και την ταινία από το γραφείο και αποχωρώ. Τα πετάω στον καναπέ και ρίχνω μια ματιά στην κουζίνα. Αφού τακτοποιήσω μερικά ποτήρια και πιάτα η Jane έρχεται. Πηγαίνω στην κουζίνα κρατώντας αγκαλιά σακούλες από πατατάκια, ένα μπουκάλι Coca Cola, ποτήρια με παγάκια και δυό πιάτα.
"Νομίζω πρέπει να με βοηθήσεις."λέω στην Jane που με κοιτάει με ανοιχτό στόμα.
"Έχεις δίκιο."χαχανίζει.
"Από ποια μεριά του καναπέ θα καθήσεις;"ρωτάει.
"Όπου θες κάθησε. Δεν έχω πρόβλημα."
Το κουδούνι χτυπάει και ξέρω πώς είναι η pizza.
"Άνοιξε την πόρτα. Πάω να φέρω χρήματα."την ενημερώνω.
Ακούω που η Jane μιλά με τον πιτσαδόρο και σπεύδω να τους διακόψω.
"Φιλαράκι δεν ειναι αξιοθέατο για να την κοιτάς έτσι."πετάω στον μικρό.
"Αμ συγγνώμη. Δεν...δεν ήξερα ότι είστε μαζί."τραυλίζει.
"Ορίστε."λέω και δίνω τα λεφτά δίνοντας του ένα καλό φιλοδώρημα.
"Ευχαριστώ. Καλό σας βράδυ."μας εύχεται και φεύγει.
"Τον φόβησες."παραπονιέται η Jane.
"Του άφησα ένα πολύ καλό φιλοδώρημα."απαντώ και κάθομαι στον καναπέ δίπλα της.
"Εντάξει τότε."χαζογελάει και μου δίνει ένα πιάτο με πίτσα.
Πατάω play και η ταινία αρχίζει.
~~~~~~~~~~~~~~~•••~~~~~~~~~~~~~•••~~~~~~~~~~~~~~~
"Τι σκατά; Πεθαίνει η γυναίκα του;"φωνάζω λίγη ώρα μετά.
"Mat, αν δεν πέθαινε δεν θα συνεχιζόταν η ταινία."υποστηρίζει.
"Δεν έπρεπε να πεθάνει."συνεχίζω.
"Απλά σταμάτα και δες."
Ηρεμώ και ακουμπά το κεφάλι της στον ώμο μου.
"Θες μηπως να ξαπλώσεις στα πόδια μου;"ρωτάω διστακτικά.
Αντί για απάντηση γέρνει και ξαπλώνει κατευθείαν.
Σκύβω και την φιλάω στα μαλλιά της. Βρίσκει το χέρι μου, αφήνει ένα φιλί εκεί και ξεφυσάει. Δεν σχολιάζω κάτι και απλά συγκεντρώνομαι στην ταινία.
"Πιάνεις το μπολ με το ποπ κορν; Είναι δίπλα σου."μιλάει.
"Είσαι σίγουρη πως θέλεις κι άλλα; Έχει φάει ήδη πολλά."
"Ναι μην ανησυχείς."λέει βαριεστημένα.
"Μην ξαναμιλήσεις τώρα. Θέλω να δω."με διατάζει.
"Οκ."συμφωνώ.

~~~~~~~~~~~~~~~~•••~~~~~~~~~~~~~~•••~~~~~~~~~~~~~~~

Προς το τέλος της ταινίας η Jane έχει αποκοιμηθεί. Αποφασίζω να την μεταφέρω στο κρεβάτι μου γιατί θα είναι πιο άνετα. Την παιρνω στα χέρια μου και προχωρώ στο δωμάτιο. Πριν καν φτάσω έχει ξυπνήσει.
"Mat,που σκατά με πας;"λέει τρομαγμένη κ λίγο χαμένη.
"Ηρέμησε. Υπέθεσε ότι το κρεβάτι θα ειναι πιο άνετο."την αφήνει κάτω και ανοίγω την πόρτα για να της δείξω που πρεπει να μπει.
"Θα πάω στον καναπέ εγώ. Μπορείς να κοιμηθείς εδώ για το βράδυ μην ανησυχείς."την ενημερώνω.
"Κοιμήσου εδώ. Δεν χρειάζεται να πας στο σαλόνι."
"Είσαι σίγουρη γι'αυτό;"
"Μόλις σου το ζήτησα."χαμογελάει.
"Εντάξει. Σε δύο είμαι πίσω."
Κατευθύνομαι στην κουζίνα και πιάνω ένα ποτήρι νερό. Ψιθυρίζω στον εαυτό μου πως μπορώ να κοιμηθώ μαζί της χωρίς να γίνει κάτι άλλο, παίρνω μερικές αναπνοές και επιστρέφω. Την βρισκώ καθισμένη στο κρεβάτι να με περιμένει.
"Μπορείς να μου δώσεις κάτι για να κοιμηθώ;"ρωτάει διστακτικά δείχνοντας τα ρούχα της.
"Φυσικά Jane."
Ανοίγω την ντουλάπα και ψάχνω για μια μπλούζα και ένα παντελονι που είναι κάπως στα μέτρα της.
"Νομίζω οτι αυτά είναι εντάξει."της δείχνω τα ρούχα.
"Μόνο θα κοιμηθώ. Οπότε είναι μια χαρά."με καθησυχάζει.
"Πηγαίνω στο μπάνιο."με ενημερώνει.
Αλλάζω σε μια φόρμα και μένω χωρίς μπλούζα όσο εκείνη δεν βρίσκεται στο δωμάτιο. Λίγα λεπτά μετά επιστρέφει και χαμογελάω στην εμφάνισης της.
"Ωραία ρούχα."αστειεύομαι.
"Είναι τόσο τέλεια."λέει και μυρίζει την μπλούζα.
"Μυρίζουν σαν εσένα."συνεχίζει.
"Είναι δικά μου. Προφανώς και μυρίζουν σαν εμένα."χαμογελάω και την κοιτάζω που χώνεται κατω από τα σκεπάσματα.
"Νομίζω πως θα κοιμηθώ."γυρίζει και κρύβει το κεφάλι της στο μαξιλάρι.
"Καληνύχτα τότε."εύχομαι.
"Όνειρα γλυκά, Mat."μου εύχεται και εκείνη.
"Σίγουρα θα είναι."ψιθυρίζω.
"Σε άκουσα."πετάει.
"Δεν πειράζει."
Γυρίζει από την δική της μεριά και μένω λίγο ακόμα καθισμένος ακουμπώντας στο ξύλο του κρεβατιού.
"Θα ξαπλώσεις ποτέ;"ρωτάει.
"Ναι αμέσως."αποφασίζω.
Τραβώ την Jane προς τα μέσα και την αγκαλιάζω.
"Είσαι εντάξει με αυτό;"αναρωτιέμαι.
"Είμαι υπέροχα με αυτό."απαντά καθώς γυρίζει. Είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο. Χαμογελάει και αφήνει ένα φιλί στα χείλη μου. Περνάει το χέρι της στην μέση μου και βυθίζει το κεφάλι της στο λαιμό μου.. Την αγκαλιάζω και γω και την φιλάω στο μέτωπο.
"Καληνύχτα Jane."
"Καληνύχτα Mat."

Hey Everybody 🖖🏼

Updateee. Yeahhhh✌🏼
Συγγνώμη που καθυστερώ αλλά έχω υποχρεώσεις σχετικά με το σχολείο.
Θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά. Ευχαριστώ όσους διαβάζουν και περιμένουν την συνέχεια. ❤️
Συγγνώμη για τυχόν λάθη.
Kisses 💋
xxx

Song: Don't-Ed Sheeran