Author's POV-------
All smile si Aysee as he walk down the aisle with his parents... His eyes shadowed so much love and happiness..
" akala ko ba iiyak ka pag nagpakasal si Coleen sayo?"- nakangiting tanong ng mommy nya habang masayang kumakaway si Aysee sa mga dinadaanan nila..
Inlove and Happy..those words best described Aysee that time..
nilingon ni Aysee ang mommy nya at nginitian ng matamis..
" Bawal umiyak ma,. thats her 1 and only rule.."- Aysee
Sige ang pa-cute ni Aysee hanggang makarating sya kung saan nya hihintayin si Coleen..
" nah... I'll wait for you to cry..hindi mo matitiis alam ko.."-bulong ng daddy nya habang isa-isa ng pumapasok ang entourage..
" I dont know why Dad.."-sabi ni Aysee na napayuko ang tumitig sa sahig habang nilalaro ang mga paa..his hands on his pocket..
" I thought Im gonna cry the moment I stepped inside the church lately,. the feeling is so overwhelming, i feel so happy, my heart beats so fast.." sabay lapat ng kamay sa puso " pero hindi ko alam kung bakit hindi ako maiyak.."-Aysee
His father tap his shoulder and smiled at him..
" Now I know, your mother and I raised a wonderful son.. hindi ako mapapahiya kay Teddy at Marian.."-Aysee's father proudly said.
" are you ready son?"-tanong ng mommy nya bago sila sabay sabay tatlo na napatingin sa papabukas na malaking pinto ng simbahan..
" No mom...I'm excited.."- Aysee murrmurred as his eyes twinkled in love looking at his bride..
While....
" eto na anak.." -bulong ni Teddy habang papabukas na ang pinto..
" parang kelan lang si Menggay ang hawak namin dito.."-sabi naman ni Marian..
" ang mga baby ko.."-Teddy's voice shake a bit..
" hindi na sila baby."-Marian..
Coleen stayed quiet..she's analizing herself..
Though she promised herself not to cry on her wedding day,. parang ang hirap pala.. she can still remember what she told Aysee before..alan nyang iiyak si Aysee dahil may pagkaiyakin talaga ito,.kaya sinabi nya na pag nakita nya itong iiyak magwa-walk out sya sa kasal nila.. Because she wants everything to be just happy moments,. no drama..
But when she finally enter the church and hear the bridal march, her chest tightened, her eyes corners feels watery...her hands are shaking so as her feet kaya hinigpitan nya ang kapit sa braso ng tatay nyo..
" okay kalang Coleen?.ganyan talaga.. hashtag Nikimoments"-joke ng tatay nya pero parang dumaan lang yon sa tenga nya.
Nikimoments ang tawag nila sa ganap ng ikasal si Niki.,papasok palang kasi ito sa simbahan noon ay iyak na iyak ito..
Mengmoments naman ang tawag sa peg ni Maine dahil sa vows nalang ito naiyak..Maine is pretty smiling to everyone ng maglakad ito sa aisle..
Sabay na napatingin sila Teddy at Marian ng huminto sya sa paglalakad..
" nay,tay,. waterproof naman ang make up ko di ba?"-bulong ni Coleen..
" iiyak mo lang anak.."-Teddy said as they continue walking pero napahinto ulit sila ng bahagya ng huminto ang bridal march..saglit sa silang napatingin sa pianist pero nagsimula na ulit itong tumugtog..
Coleen literally cant move her feet the moment she heard the intro of the song.. she could stop her tears to fall when Aysee started to sing the song she requested to be their wedding song years ago.. oo ginawa din naman ni Rj na kantahan si Maine habang naglalakad ang dalawa sa aisle non kaya hindi na bago pero iba pala talaga ang feeling..
BINABASA MO ANG
worth the chase.. <3
HumorGive it to me I'm worth it!.. napa-face palm nalang si coleen habang pinapanood ang nangaharana sa kanya na dinamay pa ang mga bayaw nya na game na game ding sumayaw!. lalo tuloy tumibay ang paniniwala nya na ang Love, minsan masaya,pero madalas, na...