İki Farklı Ruh

~1~

Bürodan adımı atmam ile vücudumu saran soğuk rüzgarı hissettim.Eve giden ara sokağa sapınca herzamanki gibi aklıma o gün yaşadıklarım geldi.

FLAŞBACK
Bürodan çıkıp ara sokağa saptım daha bir kaç adım atmam ile etrafımı içkili 3 kişinin sarması bir oldu.

"Güzelim bu halde nereye?"dedi içlerinden bir tanesi ellerindeki şişeleri atarak yaklaşmaya başladılar.

"Sakın yaklaşmayın. İmdat yardım edin".Ne kadar haykırsamda kimse duymamış olacak ki yardıma gelen olmadı yada kimse umursamamıştı.Yaklaşmaya devam ettiler artık istemsizcede olsa ağlıyordum.Dibime kadar sokuldular birisi beklemeyi kesip kolumdan tutup kendine çekti,çırpınmaya çalışsam bile o kadar sıkı tuttu ki kurtulamadım.Tam herşey bitti derken adamın yere serilmesi bir oldu beş dakika bile olmadan adamlar yerden kalkıp karanlığa karıştılar.Kurtarıcıma döndüm ancak çoktan sokağı yarıladığını fark ettim

"Hey baksana!Hey sana diyorum".Umrunda bile olmadan yürümeye devam etti.Bir anda ağzımdan nasıl çıktığını anlamadığım "Lan"kelimesi ile bana döndü

"Ne var beauté"dedi havadan bile soğuk sesiyle

"Teşekkür ederim"dedim ama öküz cevap vermeden bir kaç saniye bakıp yürümeye devam etti.

GÜNÜMÜZ
Bu sokaktan her geçişimde aklıma geldiği için çokta umursamadan eve gitmek için adımlarımı hızlandırdım.Şükür ki evdeydim kapıya anahtarı sokup kiliti bir tur çevirdim ev karanlık anlaşılan Hayal evde değildi.Anahtarı ve çantamı portmantoya gelişi güzel bırakıp odama çıktım.Kendimi yatağa atar atmaz uyukunun eşsiz kollarına kendimi bıraktım.

Kaç saat uyuduğumu bilmesemde aşağıdan gelen sesler yüzünden çoktan uykum beni bırakıp gitmişti.Acıtasyonumuda yaptığıma göre aşağı inmeye başladım.Aşağıya indiğimde beklemediğim bir manzara karşısında şoka girdim.Cinnet geçirip Hayal'i doğrayacaktım şimdi hemen açıklıyım nolduğunu evde tanımadığım iki kişi geçmişler televizyon karşısına ayaklar sehpahada gel keyfim gel gülüşüyorlar

"Hayaal" diye hönkürmemin ardından herkes bana baktı

Hayal yanıma gelmeye başladı

"Açelya canım bak bunlar arkadaşlarım"dedi
Yakışıklı taş olan elini uzatıp

"ben Ilgaz Arslan Hayal'in kuzeniyim"dedi bende elimi uzatıp

"Açelya Güvenoğlu"dedim

Ilgaz şaşırmış gibi görünüyordu yanındaki çocuk dudağını yana doğru kıvırdı.Bu adam nerden tanıdık geliyor.

"Sen Mersinin ünlü avukatı olan Açelya mısın" diye sordu ona anlamaz gözlerle bakıp kafamı salladım.Elimi diğer tanıyamadığım yakışıklıya uzattım ama elimi tutmadan

"Uras"dedi hayvan sanki ben çok meraklıyım sana deli mi ne bozulmamaya çalışıp elimi indirdim

Gittiklerinde bir şey demeden odama çıkıp kalan uykuma devam ettim

*************

Merhaba yıfrımlar bu kitabı 2 kişi yazıyoruz ve ilk kitabımız.Bu yüzden amotör olabilir kusura bakmayın.