De Aanval van de Vuurwinden

1. Kennismaking met Jill

p.o.v. Jill Andersen

Samen met Kathlyn, mijn beste vriendin, mijn beste vriendin liep ik in een drafje naar het trainingsveld achter school. Onze meidenschool, en tegelijk een slaapplaats noemden wij 'Agathe'. Het had natuurlijk een betekenis, zoals de meeste namen in de 'Universe'. Onschuldig, goed zonder slechte intenties, was de betekenis. Het paste goed bij onze persoonlijkheden, maar natuurlijk waren wij allemaal verschillend van karakter. Maar we konden voor ons doen heel goed vechten, en daarom paste de naam ook perfect bij alle meiden die hier zaten.

Ondertussen aangekomen bij het trainingsveld, zagen we Gregor Sandhole al staan. Hij was onze leraar en begeleider. Verder had ik nog een andere lerares voor water, maar dat was een element die ik erbij had gekozen. Maar nu hadden we Aarde, mijn moederelement.

Gregor was opzich wel aardig, maar vooral streng. Hij had het er bij ons wel flink ingetraind, zodat we toch wat meer hadden dan de jongens. Althans, dat zei Gregor. Eigenlijk geloofde ik hem niet zo, want de jongens hadden daar toch ook een supergoede leraar, of lerares. De jongens hadden ook een school, net zoals wij, met de naam Achilles. Ook deze had een betekenis. De dapperste. Wij, Kathlyn, en ik moesten altijd lachen om die naam. Want eigenlijk was het gewoon een belachelijke naam. De naam die wij hadden was tenminste eerlijk, maar die van de jongens.. dat is te betwijfelen.

Maar goed, ondertussen dwaalden mijn gedachten af van de les die Gregor ons gaf. Snel vestigde ik mijn aandacht weer op Gregor, en leek geïnteresseerd. Maar mijn gedachten vlogen weer een andere kant op, totdat Gregor iets vroeg.

'Ehh... wat?' vroeg ik verbaasd

Gregor zuchtte

'Of je even voor wilt doen, hoe je dit parcours in een rap tempo af moet leggen.' Zei hij tergend langzaam, en met ergernis.

'O ja hoor.' Kwam ik enthousiast.

Ik sprong op en holde in een sukkeldrafje naar de startstreep. Daar achter stonden een aantal hindernissen die we al een paar keer geoefend hadden, en vandaag voor het 'echie' moesten doen. Als eerste kwam je een wiebelende loopbrug tegen, en die moest je zonder te vallen oversteken. Daarna was er een net gespannen, vlak bij de grond, en daar moest je onderdoor tijgeren. Daarna moest je slalommen tussen verschillende cactussen, en tenslotte moest je in een net omhoog klimmen, om je vervolgens naar beneden te laten zakken in het water zonder geluid te maken. Daarna moest je via de bosjes naar de eindstreep sluipen en zo snel mogelijk, maar wel ongezien, de streep halen.

'Ennn.... AF!'

Ik schoot als een pijl uit een boog door het parcours heen. Ik was niet heel erg goed, vond ik zelf. Maar Gregor dacht daar anders over, Kathlyn trouwens ook. Zij zei altijd:' Je kan duidelijk zien dat jij de beste bent van ons allemaal.' En dan trok ik maar een beetje met mijn schouders, en ging vervolgens verder met waar ik mee bezig was.

Ondertussen was ik aangekomen bij de hindernis waar ik moest tijgeren. Ik vond het een niet heel erg parcours, maar de meeste meiden dachten daar anders over. Ze werden vies, en nat, en dat was te slecht voor hun haar. Kathlyn en ik dachten daar anders over. Het was een training, niet een kapsalon waar ze je een onverwacht modderbad geven. Wij waren best een beetje ijdel, maar in een training moest je alles op alles zetten.

Nu was de laatste hindernis al aan de beurt. Ik sloop als een muis door de bosjes heen, en zigzagde over het trainingsveld. Tenslotte kwam ik bij de eindstreep, en de meiden keken me verbaasd aan, Gregor ook.

' We hadden je niet eens gezien, zo snel was je.' Stotterde Gregor.

Ik grijnsde breed, en gaf hem een klap op zijn schouder.

Gregor dook ineen, en grijnsde ook.

'Goed gedaan. Jij word nog eens een echte kampioen.' Prees hij.

p.o.v. Kathlyn

Ik was eerlijk gezegt wel een beetje jaloers. Maar ja, je had het talent of je had het niet. Maar ik gunde het haar wel enorm. Ik ben blij voor haar. En trots.

-------------------------------

Lieve lezertjes. Ik ben mega blij met mijn nieuwe boek: De aanval van de vuurwinden

Ik hoop dat er nog veeeeeeeeeeeeeeeeeeele moge volgen, en dat ik er nog veel meer lezers bij krijg. Inmiddels zit ik al bij de 1.2 k bij mijn eerste boek.

Trouwens, als je dit boek voor het eerst leest, ik geef je een tip eerst boek 1 te lezen: The Universe of Elements.

Veel leesplezier!

PS: Dit keer korter hoofdstukje, i.v.m. tijd tekort. Maar het is in ieder geval wat.