Remembering His Name

Pain

"Ayy! Mga bes! Paparating na si Sir Jiro. Umm! Ayusin ang work."

"Waaa! Ang swerte naman natin dito sa kompanya. Bukod sa artista ang boss natin, gwapo at macho pa!"

"Nako sis! Tigilan ha?"

Woo! Ang aga-aga e.

By the way, ako nga pala si Jiro Blake Ford. Isang artista at business man at the same time.

"Sir, may meeting po kayo ng two o'clock." Sabi nung secretary 'ko.

"Okay, thanks." Yun lang at lumabas na siya.

Kinuha 'ko ang picture sa tabi ng laptop 'ko. At parang doon ay automatic na nag-flashback ang nakaraan sa isipan ko, nung seven years old pa lang ako.

***

*flashback*

"Hi..."- Girl

"Hello."- Ako

"Umm... Bagong lipat lang ako dito.. I have no friends.. but.. can we be friends?"

Tiningnan 'ko siya tsaka nginitian.

"Sure! Basta  I hate being boastful ha?"

"Waa! Thank youu! By the way, I'm Melissa Park. How about you?"

"I'm Jiro Blake Ford. But my Mom often call me JB."

Yeah. My mother always call me JB.

"Okayyy. So, do you want candies? Ha? Ha?"

"Wow! Of course! Share me that and I'll share you my brownies."

"Yay! Thank you JB."

And then the conversation went by.

-End of Flashback-

***

"Sir Jiro, magsa-start na po ang meeting in five minutes."

Inilapag 'ko na ang picture sa lamesa at tsaka lumabas ng pinto.

Hayy Melissa...

Hindi 'ko alam kung bakit hanggang ngayon umaasa pa rin ako na babalik 'ka.

Nagdire-diretso ako sa room kung saan magmi-meeting nang...

*Kringgg*

"Hello?"

[Sir Jiro, pasensya na po, pero wala pong na-trace. Wala na po siguro yung sim card niya.]

"O-okay. Thanks."

Paano kayang nawala ang sim card niya?

T.T

Ang hirap isipin...

Tss! Think positive still!

Jiro! Wag kang mawawalan ng pag-asa!

Tsskkk... sounds gay. Hahahaha. Kinuha ko na lang ang gamit ko at inayos, para sa meeting ko mamaya.

(After ng meeting)

Pagkatapos namin mag-meeting, lumabas na ako para umuwi sa condo 'ko.

"Waa! JB." May narinig akong boses ng bata kaya napalingon ako. JB daw e.

"No, don't be afraid! I willn't let you fall down."