Don't waste my love......

DWML 17 ( here comes the eye)

Kath's POV

Dalawang araw na daw nakaburol si ate colleen crinimate siya yun kasi ang usapan namin dati nung mga bata pa kami nag usap kami nun na siya daw crimate ang gusto ako gusto ko may kabao. Sa murang edad naisip na namin yun napag usapan lang namin yun dahil sa namatay naming lola. Lola's girl kasi ako mas close ako sa lola ko kesa sakanya but we both love her so much kaya ganun na lang ang iyak namin ng mamatay ang lola ko tinubig kasi ang baga niya.

Kath. Ayun sa test na ginawa match ang mata ni colleen para sa mata mo. And im glad to say na pwede ka na operahan ngayon.

Thanks. Tita.

Ano gusto mo na ba maoperahan ngayon?

Maya maya na po hintayin po muna natin ang team.

Sige.

Gaya nga ng sabi ko hinintay nga namin ang team dumating naman sila agad dahil tinext sila ni tita at napasugod agad dito dahil sa magandang balita.

Mag paopera ka na kath.

Tumango na lang ako hindi ko pa rin kasi kayang tanggapin.

Inalalayan naman nila ko para lumipat sa another na kama humiga na ko at nag sign of the cross ang sabi din kasi ng doctor ang pag oopera daw ng mata ay para kang nanganganak ang isang mong paa ay nasa hukay in short 5050 ka.

Habang tinutulak naman ako papunta sa operation room may humawak sa kamay ko at kahit hindi ko kilala kung sino hinawakan ko din to at ngumiti ng pilit.

Anything's gonna be alright...
Kaya Mo yan andito lang kami.

Si claire pala yun, salamat at kahit ang taong mahal ko ay nasa tabi ko pa rin kahit hindi naman niya alam na mahal ko siya.

Salamat.

Ang tanging naalala ko na lang ay may nilagay na oxygen sa mukha ko at may tinurok sakin na unti unting nag pabigat ng talukap ng mata ko.

Claire's POV

Now is the day para makakita ulit si kath hinintay niya lang pala kami para mag paopera na siya.

Nilipat na siya sa isa pang kama nakita ko pa siyang nag sign of the cross kinakabahan siguro siya delikado din kasi ito habang dinadala siya sa operation room lumapit ako sakanya at hinawakan ang kamay niya naramdaman ko naman ang panlalamig nito.

Anything's gonna be alright...
Kaya Mo yan andito lang kami.

Salamat.

Bumitaw nako sa pagkakahawak bawal kasi kami sa loob ang tangi lang naming pwedeng gawin ay magdasal at maghintay.

Nandito kaming lahat sa labas ng operation halos lahat ng team ay nandito except yung mga umuwi sa pilipinas. Madami din kami dito sa labas buti nga di kami pinapaalis eh.

Halos mag iisang oras nang nasa loob si kath halos lahat kami ay nakayuko at nakahalukipkip ang dalawang kamay.

Mag kape muna kayo.

Inabutan naman kami ng tita ni kath ng kape napakabait talaga nito kasi halos siya na ang nanay ni kath.

Salamat po.

Sabay sabay naming sabi.

Alam kong lahat kami ay kinakabahan para sa magiging resulta ng operasyon pero kailangan lang namin manalig. Naubos na namin yung kape pero hanggang ngayon wala pa ring lumalabas na doctor mag tatatlong oras na siyang inooperahan.

Ano na bang nangyayari sa loob?! Tatlong oras na! Wala pa rin!

Sabi ni kate kinakabahan na din siguro siya baka may masama nang nangyari wala naman sana.