AlltheseSelectie

Hoofdstuk 10

Tijdens het ontbijt wordt er geroezemoest dat André de Verschrikkelijke een ongeluk heeft gehad. Wat heeft dat mormel nou eigenlijk uitgespookt. Zodra ik hem zie zal ik hem spreken en het uit zijn mond krijgen, de smiecht. Ik ben wel opgelucht dat ik hem niet volgde, DAN pas zou er wat zwaaien en ging ik hem aan de keel vastnemen in zijn ziekenbed.
Na het eten ging ik direct naar de Ziekenvleugel. Een grote zaal met meer dan 20 ziekenbedden, 1 bezet door het Vreselijke Mormel. Ik liep naar hem toe met mijn handen in vuisten.
"Wat in godsnaam had dat nou te betekenen!" Schreeuwde ik in zijn gezicht.
"Wat bedoel je Pietsnut."
"Gisteren! Wat was dat gedoe met die boekenkast en die muur."
"Ja als je me nou volgde had je het geweten flutkop."
"Nou ik ben blij dat ik je niet volgde want je bent er behoorlijk slecht aan toegekomen."
"O, denk je dat dat het probleem is van mijn gebroken ribben. Heb je fout yoghurtlepel."
"Stop met die koosnamen! Wat heb je uitgestoken dan."
"Vertel mij niet wat te doen Parmezaanhaai! Anders mag je nu direct mijn terrein verlaten."
"Jouw terrein?" Ik lachte geïrriteerd. "Alsjeblieft zeg, dit is de ziekenboeg, als je hier wilt wonen zal ik je wel een plant opsturen als de Selectie voorbij is."
"Nee ik heb een hartstochtelijke hekel aan die stinkbeelden, echt vreselijke wezens. Ze hebben me ooit in hun wortels laten wurgen, stinkmormels dat het zijn."
Ik stond met open mond zijn zin te verwerken. Wat zei die gast nou? Planten die hem wurgen? Was ik die plant maar.
"Ha, kan ik geloven met zo'n beest als jij." Snauwde ik.
"Ja oke wat moet je hier nou, mis je me."
ALSJEBLIEFT ZEG.
"O doe normaal. Wat heb je nou uitgestoken."
"Nadat ik weer uit die boekenkast kwam heeft een wachter me gespot en had de geheime muur gezien, voordat hij wat kon doen vuurde ik stinkbommen op hem af en pakte mijn edelig beest hem bij de armen en gooide hem zonder pardon het raam uit."
Het mormel zei wat.
"Maar toen de wachter en mijn beestje me dus passeerden," Ging André verder, "schopte dat rotmens tegen mijn rug en viel ik op een plantenbak neer. Ik had al een gevecht met planten, moet ik nog op hun vuile verblijf-bakken vallen met mijn knakbotten."
"En jij denkt dat ik dit allemaal geloof zeker."
"Nee tuurlijk niet. Want je bent niet goed snik."
"HA zegt degene die gevechten heeft met planten."
"Jij niet dan?"
"Nee ik zet ze netjes neer in mijn kamer en probeer ze zo lang mogelijk levend te houden."
"Je bent gek. Planten zijn de ergste wezens op deze aardbol."
Ik had genoeg van dit misbaksel en liep zonder wat te zeggen weg. Aan de deur riep André nog wat naar me "JE DENKT DAT DIT ALLEMAAL WEL GEK IS, MAAR WACHT MAAR TOT JE HET ZELF MET JE MARMOTTENOGEN ZIET."
Ga toch chocolade vreten man.
Mijn humeur is nu ook al weer helemaal kapot en ik wil niemand meer aanspreken vandaag. Maar ik heb geen geluk. Wanneer ik langs de Kandidatenkamer passeer sta ik doodsbenauwd stil. STOMME ORANG-OETAN DIE IK BEN, JE WERD NA HET ONTBIJT VERWACHT BIJ TENA VOOR DAT STOMME GASTEN PROJECT MORGEN. Ik ren naar de deur en zwaai hem open. Iedereen was er. Zelf Kaj. Iedereen mag hier in de kamer zijn, kan me niet schelen. Maar Kaj. Nu wil ik ook wel door een plant worden ontvoert.
"En waar komt u vandaag heer Roy?"
"Het spijt me ontzettend Mevrouw. Ik was de tijd totaal vergeten toen ik ging kijken bij André of alles wel goed gaat met hem." Dat is niet gelogen. Ik ging echt bij hem kijken, maaaar niet of alles met hem goed gaat want ik wilde hem wurgen.
"Geen excuses, als je de volgende keer zo laat opdaagt mag je de muren van deze kamer met een tandenborstel en je speeksel schoonmaken."
Iewl.
Ik knik en loop naar een stoel bij de andere kandidaten. Bo zit naast me "Goede indruk maak je Roy. Je maakt het jezelf gemakkelijk om weggestuurd te worden." Fluistert ze. Ik antwoord haar niet en luister naar Tena.
"Dus er wordt veel van jullie verwacht, Dames en Heren. Je moet Grieks kunnen spreken, je moet ze goed verwelkomen en natuurlijk een goede indruk op ze maken. Als ze je niet mogen wordt dit aan mij gemeld en kan het gevolgen hebben op je verblijf hier."
Kaj stond recht uit de stoel die aan de andere kant van de kamer staat. "Dat is onjuist Tena. Ik ben de enige die Kandidaten naar huis kan sturen."
"Best Prins, ik kan dat wel."
"Beste Tena. Nee."
Tena was stil. Ik wilde lachen om Kaj's antwoord en keek naar hem. Hij keek ook naar mij en veegde aan zijn gladgestreken shirt waar geen stofje op te zien is. Kaj ging weer zitten en Tena vertelde verder over die Griekse horde.

Na de uitleg had ik al helemaal geen zin in Grieken. Ik wil geen woord meer horen waar het woord 'Griek' in voor komt of ik schreeuw het uit. Een paar Kandidaten lopen de Kandidatenkamer uit en sommigen blijven. Ik weet niet wat te doen dus blijf ik maar. Ik bekijk het boekje/handleiding die we kregen van Tena over Grieken. JA DAAR HEB JE HET WOORD GRIEK AL. Ik wapperde door het boekje en zag teveel Griekse foto's en woorden dus klapte ik het dicht en stond op. Ik zag Dyann met Kaj praten. Ze lachen met elkaar en het ziet eruit dat ze wel een leuke tijd hebben. Ik loop ze voorbij en vang een paar woorden op "Je kan altijd naar me toe komen Dyann,.." hoor ik Kaj zeggen. Iets maakte me jaloers en iets maakte me nieuwsgierig. Als ik Dyann weer eens tegen kom zal ik het haar wel vragen. Hmm, is dat dan niet onbeleefd. Ah, ik zie het wel dan.

In mijn kamer aangekomen had ik nog steeds geen zin in Griekse stommiteiten. Ik gooi mezelf op mijn bed en net wanneer ik mijn ogen sluit wordt er op mijn deur geklopt.
WIE IN SNOTSNAAM STAAT AAN MIJN DEUR.
Ik sta boos op en open de deur met veel wind die mijn haren doen vliegen. "WAT." zeg ik boos in het gezicht van. Van Kaj?