AlltheseSelectie

Hoofdstuk 13

Het is vrijdag. Straks start het gemaskerd bal en ik ben nu al zenuwachtig om in de buurt van Kaj te komen. Ik heb me er ook al bij neergelegd dat ik zo snel nog niet naar huis zal worden gestuurd want al mijn plannen werken niet. En ik kan even goed nu nog van het eten en de luxe genieten want dit zal ik nooit meer kunnen meemaken.

Ik loop door de stille paleisgangen. Ondanks de wachters die je om de zoveel meter tegen komt zou je denken dat hier nooit iemand passeert.

-..."Roy!" Roept een stem achter me. Een meisje in een pauwkostuum komt op me af gelopen.

-..."Mag ik met je meelopen naar de balzaal? Ik kom je hier nu toch tegen en we moeten allebei dezelfde kant op dus kunnen we even goed elkaar gezelschap houden."

-"Ik weet de weg toch niet zo goed dus ja tuurlijk! Mooi masker trouwens, Dyann."

-"Dankjewel! Jouw kostuum is ook niet mis, je ziet er echt schattig uit!"

Ik voelde me al een stuk zekerder over mijn knuffelbeer kostuum door Dyann's compliment. Hopelijk vinden de anderen het ook leuk. Hopelijk vindt Kaj dat ook.

Terwijl we naar de balzaal liepen op het gelijkvloers begon ik het gesprek.

-"Hoe gaat het eigenlijk met je? Ik zie je amper nog behalve bij de maaltijden. En eergisteren leek het wel alsof je eten een monster was. Je keek er zo bang naar."

-..."O... sorry... euhm... ja..."

-..."Hey als je het niet wilt zeggen hoeft dat niet hoor. Maar ik maakte me een beetje zorgen om je."

-"Dat is lief! Maar alles gaat wel best goed. Je zal er snel achter komen. Denk ik."

Ik wilde er niet verder op in gaan want Dyann wilt er duidelijk niet over praten. We liepen zwijgend verder en bij elke stap die ik zette kwamen er langzaamaan meer zenuwen naar boven. Als ik maar niet moet overgeven vanavond. 

-"Ben je er klaar voor?" Lacht Dyann naar me.

-..."Nee."

-"Toch moet je gaan. Zal ik aftellen? Om het zeg maar gemakkelijker te maken?"

-"Nee dat hoeft niet, het is zo erg nog niet. Het is maar een bal, wat kan er mis gaan." Ik zei het eerder tegen mezelf dan tegen Dyann. Kon ik mezelf maar zo goed overhalen. Maar waarom ben ik ook zo zenuwachtig? It's not a big deal.

Dyann opent de deuren en samen lopen we naar binnen. Mijn mond valt direct open en die van Dyann volgens mij ook. Alle ramen zijn bedekt met hun zware rolluiken waardoor de hele zaal een stuk donkerder is. Er hangt op het plafond een zee van lichtjes en grote kroonluchters die blinken van hun schoonheid. Ronde tafels zijn bedekt met een wit kleed, omringt met pastelblauwe stoelen. 
Dit is de mooiste zaal die ik ooit in mijn hele leven heb gezien. Ik zou mijn gedachtes hier helemaal kwijt kunnen en denken dat er niets anders op deze wereld bestaat behalve deze prachtige balzaal. Er zijn al meerdere gekostumeerde selectie-kandidaten op het feest en ze zien er allemaal stuk voor stuk prachtig uit. Bo spot ik in een koala kostuum, Sydney als pug, André met een zon van leeuwenmanen rondom zijn hoofd en zo nog allemaal uniek verwerkte dierenkostuums. De dienstjongens- en meisjes van het paleis zijn vooral erg getalenteerd. Geen een bekende modeontwerper zou het tegen ze op kunnen. 
Dyann en ik gaan bij een groepje staan en mengen in het gesprek. Tot iedereen zich met een ruk omdraait  naar de plek waar geschreeuw vandaan komt. Bo en Nuala hebben duidelijk een heftige discussie en hebben hun stemmen verhoogd. Ik weet al direct waar ze over ruziën als ik hun kostuums zie. Ze hebben allebei een koalakostuum. Twee wachters proberen ze uit elkaar te drijven maar dat helpt het ruziën niet. 

-"Je hebt mijn idee gestolen!" Roept Bo.

-..."Wat dacht je van MIJN idee die JIJ hebt gestolen?!" Snauwt Nuala snel terug.