Kayıp

NEVRUZ

Yağı köpek ürürmüş.
Börteçine ulurmuş.
Türk dağlara sığınmış.
Ordu kurup dinlenmiş.

Yeter bu uyku sana.
Yağın kahpe zillette.
Şahlanda, çık toylara.
Savaş, nam sal cihana.

Yeter demiş yiğitler,
Çıkalım şu dağlardan.
Demir dağlar engelmiş;
Kocamışlar us vermiş.

Kırk yerde kırk ateş,
Yanarmış ha yanmış.
Demir daha durmamış,
Akıp yolları açmış.

...

Davullar vurulsun.
Budun göğe ulusun.
Gökeri nam salmış.
Boya gelip, er sormuş;

"Adsızlar, beri dizilin.
At sürüp, ok atılsın,
Ense tutup güreşin.
Yiğit orun kazansın."

Adsızlara ad gerek,
Erlik savaşta gerek.
Yiğitler nam salsında,
Küçük aşina pek ufak.

Gökeri bilge, ulu.
Farkında, Kayra uslu.
Aşina ya nam gerek.
Buduna yabgu gerek.

Varmış ocak başına,
Çelik varmış eline.
Atmış ateş içine,
Gök kızıla bürüne.

Dönmüş buduna beri,
Göstermiş kızıl börüyü.
Budun görmüş, Kurt başı.
Kızıl işli çelikte.

Budun şaşıp kalmış,
Bu keramet ne ola.
Bütün kamlar, ulular,
Hayret vemiş bu işe.

Budun susup kalmış
Gökeri başlamış lafa;

"Erler çıksın meydana,
Yokmu budunda hiç yiğit.
Kim açar ki bağrını
Bu kızgın kurt başına"

Budun hayret bu işe.
Sanar Gökeri delidir,
Koyun mu ki bu erler,
Gökeri dağlamak ister.

Yiğitler öne çıkacak oldu,
Kayra hepsini korkuttu.
Koca erler dondu da,
Küçük Aşina çıktı, ileri.

Bozkurt gözlü Aşina,
Adsız ufak Aşina.
Aşinaya nam gerek,
Buduna yabgu gerek.

Açtı bağrını cesurca,
Gökerine bakdı Aşina.
Gözde yiğitlik ve orun,
Döndü bakatı Kayra'ya.

Gökeri vurur çeliği,
Aşina'nın tam kalbine.
Pişer eti kemiği,
Budun hayret içinde.

Çeker çeliği etten,
Herkez görür birden.
Damga yanarken etten.
Kayıp olur yürekten.

Çocuk bakar buduna,
Uslar verir Kayra Han
Çocuk bakar buduna
Orun verir Kayra Han.

Budun susup kalmış,
Gökeri başlamış lafa;

"Acunda yağı hilede,
Budun gene uykuda
Kayra verdi orunu
Aşina adın Kür Şad'dır."

Umutcan Kamış
21.03.2013