Chapter 14: upset

63 0 0
                                    

Gab's Pov

*ring ring.. tae sino ba naman tong tumatawag.. ngayon lang ako nakatulog eh.. pinuyat ako ng babaeng yun dahil sa pinag gagagawa niya kagabi..

kinuha ko yung phone ko sa may side table.. saka sinagot.. di ko na tinignan ang caller kasi nakapikit pa akong nag salita

\**ring ring … tinatawagan ko si Gab ngayon mag sosorry lang ako kung ano man inasta ko kagabi.. wala kasi akong maalala.. goshh.

“yah!! who's this?” asar na asar kong sinabi sa tumatawag..

(ahmm Gab?)- teka.. boses to ni Sandy ah.. tinignan ko yung caller ID at di naman ako nag kamali..

''Sandy? Yea.. why?''- di ko din kasi alam kung bakit siya napatawag..

(goodmorning)- good talaga.. ikaw una kong nakausap eh.. hahaha.. maasar ko nga muna.. haha.

''tumawag ka just to say goodmorning? Sana tinext mo nalang para di naistorbo ang tulog ko''- gusto ko na sana tumawa pero pinipigilan ko lang.. alam ko kasi na banas na yan sakin..

(ahh. Hindi.. Gab kasi ano.. yung. . .)- anong problema nito.. bakit di nya masabi..

''tawag ka nalang pag sasabihin mo. Bye)'' – pag babanta ko lang yun sakanya para sabihin na niya sakin

(sorry kagabi..)

''sorry? About what?''

(alam ko kasi iba ang inasta ko kagabi)- ah yun pala..

''yea.. you even try to take your shirt off infront of me''- gusto ko lang siyang asarin.. ang cute kasi niya pag naasar siya eh..

(ahh.. sorry.. kasi naman eh. Hindi ko tlaga alam ang ginawa ko ko pag nakainom ako)- IKR haha

''yah. Sure.. its not a big deal anyway''- yun nalang sinabi ko para hindi na siya mahiya.. baka kasi mag kailangan kami.. di naman ako papayag ng ganun..

(aww.. Salamat Gab.. sigurado bang yun lang ang ginawa ko?)- Wala Sandy.. kahit gusto kita.. di kita kayang bastusin kahit na alam kong pagkakataon ko na yun..

''no more.. no less.. wag kang mag alala walang ibang nangyari.. you're not my type''- malaking kasinungalingan yung sinabi ko.. I like her that much.. kaya ko nga sinabi yun eh.. baka maging barrier pa kasi yung nangyari saming dalawa.. mas maganda nang mag sinungaling ako kesa lumayo pa siya sakin...

(alam k-ko naman y-un no. ahh.. si-sige.. thanks and sorry bye) – binaba na niya yung call.. sana walang mag bago satin Sandy.. kahit na bago palang tayong mag kakilala. Baka di ko kayanin pag lumayo ka..

>>>>> 3 weeks.. yea! 3 weeks ang nakalipas.. mas naging close pa kami ni Sandy.. lagi nga ako sa bahay nila eh.. nag lalaro kami ng Wii.. araw-araw.. katext ko siya.. araw- araw nadin akong pumapasok para makita siya.. pero di ko siya magawang lapitan kasi hanggang ngayon di parin siya nakikilala ng iba ko pang barkada.. lalo na ng best friend ko.. advantage nga yung di nila pag pasok sa school eh.. kasi malabong makita nila si Sandy.. pag gabi naman.. nag tatawagan kami.. kung ano ano lang din naman napag kukwentuhan namin.. pero madalas nag aasaran kami.. minsan ako nadin ang sumusundo sakanya.. lalo na pag kaylangang umuwi ni Thunder para makapag chat sila ni Jianne.. di kasi pareho ang oras ng Pinas sa Korea.. nasanay na din ako normal lang ang takbo pag siya ang kasama ko sa kotse.. natanggal ko nadin ang pag yoyosi.. ewan ko.. lahat ng ayaw niya di ko ginagawa..

.

.

andito kami ngayon sa Resto.. kaming lima.. inaantay namin si Thunder.. may importante daw sasabihin eh.. sana tinext nalang kami.. pssh.. nag aal;ala nga ako baka idadala niya si Sandy eh..

The Best Thing Ever HappenedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon