Natuurkind

1. Vrij!

Louise pov:

De zon staat hoog aan de horizon. Ik rij over de weg, bijna ben ik bij mijn bestemming. Ik hoor de radio kraken en piepen: krrr, krrr, iiiie.... Na een paar kilometer houd de weg op en kom ik bij een bospaadje . Ik ben nu echt uit de drukke mensenwereld en kom in de natuur. Hier kan ik mijn rust vinden en heb ik geen last meer van allerlei mensen die me op mijn zenuwen werken en herrie zitten te schoppen. Eindelijk ben ik vrij!

Als ik uit de auto stap hoor ik de vogels fluiten en ik ruik boslucht. Nadat ik me heb opgefrist, ga ik de omgeving verkennen. Alle bomen zijn verschillend. Langzamerhand begin ik lachend te rennen door het bos en val uitgeput op het gras neer. Zo blijf ik een paar minuten liggen totdat ik geritsel hoor. Ik kijk om me heen en zie twee jonge vosjes spelen. Mijn hart klopt van opwinding. Ik kom langzaam dichterbij en probeer niet gezien te worden, maar daar komt de moeder met een dood konijn aangelopen. De jonge vosjes zijn meteen afgeleid en rennen naar hun moeder. Ze verslinden het konijn tot alleen nog maar een bol haar en botten te zien zijn. De moeder kijkt me nog een paar seconden met een doordringende blik aan en verdwijnt met haar jongen in haar hol. Als ik naar boven kijk zie ik dat het tijd is om mijn slaapplek klaar te maken, het wordt langzaam donker.

Als ik bij mijn spullen aan kom merk ik dat ik heel moe ben. Ik ga in mijn slaapzak zitten en leun tegen een boom. Ik denk nog even na hoe de dag verlopen is en val dan erg snel in slaap. De volgende dag staat me veel te wachten...

Het begin is nog niet zo goed dus lees gerust verder😊