Contact- Ft. Cinemates

Part 13

P.O.V. Sofie

Ik zit op mijn bed als de telefoon rinkelt. Ik kijk en zie 'Kelvin' staan. Snel pak ik mijn mobiel en ik neem op. 

"Hi bae!" zeg ik. "Hey!! Ik heb een oplossing voor jouw'n werk!" schreeuwt Kelvin door de telefoon. Ik krijg vanzelf een lach op mijn gezicht, wat is hij toch enthousiast als hij iets voor mij doet! "Echt? Wat heb je bedacht?" "Ik heb niks bedacht," zegt Kel, "maar mijn vriend Alex. Ken je hem nog?" Mijn lichaam verstijft en ik weet niks meer uit te brengen. "Sofie?" "Ja, ik ken hem." zeg ik zacht. "Oke, mooi! Hij werkt dus bij een afdeling bij jou op het werk en hij wil je helpen. Hij wil samen met je naar werk gaan en op je letten! En je mag vast ook bij hem eten en"..... Ik wil dit niet. Ik luister naar de vogels en zet de te-vrolijke stem van Kelvin op de achter grond. "Dussss... Wat denk je ervan?" hoor ik Kelvin vragen, vol verwachting. 

"Ik ehhh...." zeg ik met een tril stem. Ik kan echt wel janken nu! Gelukkig zijn er de vogels nog die mij stil kunnen houden. "Ik denk er nog over." zeg ik snel en daarmee hang ik op. 

P.O.V. Alex 

Dagen vliegen voorbij en Sofie is nog steeds niet naar werk gekomen. Ik loop richting de uitgang van ons bedrijf en de deuren schuiven langzaam voor mij open. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het 12:23 PM is, tijd om wat eten te halen in de stad dus. 

Terwijl ik wandel gaat mijn telefoon. 'Baas', komt er op het schermpje. Humoristisch dit. De baas van ons bedrijf, is niet alleen een directeur en leider van een afdeling, maar hij heeft er nog een baantje. Hij werkt als pooier. Thomas heet hij. Ik leerde hem kennen via het bedrijf waar Sofie en ik beide voor werken en 2 jaar geleden hij had mij een aanbod gedaan om ook voor hem te komen werken als pooier. Ik heb toen ja gezegd en we zijn goeie vrienden van elkaar geworden. Maar dat houden we stil, om zeker te zijn dat niemand wat vermoed. 

We bespreken samen altijd alles over de meisjes en we proberen nu Sofie binnen te halen, wat lastiger is dan gedacht. Thomas heeft mij al gepromoveerd zodat ik Sofie ook alleen kan aanspreken, zonder dat het raar is, maar daar heeft ze geen zin in. 

"Tttrriiiing!!". Ik pak mijn mobiel en neem op. "Goede middag meneer Haag. Kan ik wat voor u betekenen?" zeg ik als ik opneem. "Hey Alex. Ik ben alleen, dus spreek mij aan met Thomas." "Alright, maar waar bel je voor?" vraag ik tijdens dat ik door loop opzoek naar een lekker eettentje. "Sofie. Ze staat voor mijn deur."

P.O.V. Sofie

Trillende handen. Zwetende oksel. Snel bewegende ogen. Een paar uur geleden, toen ik thuis op bed zat, leek het nog zo'n goed idee om mijn ontslag in te dienen, maar nu ben ik nerveus. Ik heb geen zin in Alex, dus ik heb gezorgd dat ik mijn brief kon inleveren zodra hij pauze had. 

Ik adem diep in. Toen ik aanklopte om mijn ontslagbrief in te leveren, werd ik door meneer Haag verzocht om even ergens te gaan zitten. Ik kijk om me heen en sta op. Waarom kan ik het niet inleveren en direct weg gaan. Ik ga op mijn tenen staan om door een hoog raampje heen te kunnen zien wat meneer Haag doet, als de deur open gaat. Hij kucht ongemakkelijk en wijst naar een stoel bij zijn bureau. Ik sta naar binnen en leg mijn papier op tafel. "Ik neem ontslag." zeg ik en ik loop terug naar de deur. "He, he, he!" zegt mijn baas snel en hij pakt mijn boven arm. "Waarom lieve meid? Kom, ga eens even zitten en leg mij eens even het een en ander uit. Je bent juist een van mijn favoriete collega's!" zegt hij met een lieve, rust gevende toon. Wat is hij toch ook een schat! Hij wil altijd iedereen helpen en dan ga ik staan liegen tegen hem. Bij die gedachten krijg ik tranen in mijn ogen en voel ik twee liefkozende armen om mij heen. "Stt... Wat is er aan de hand liefie?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op, want ik heb geen zin om hem te antwoorden. "Je kan mij vertrouwen, dat weet je toch? Blijf nog even en leg mij uit wat er mis is. Misschien kan ik dan nog wel wat voor je betekenen!" Ik kijk hem aan en twijfel even. Hij pakt zijn sleutel en draait de deur op slot. "Geen getwijfel Sofie. Wat voor'n theesmaakje wil je?" zegt hij terwijl hij een stoel voor mij naar achteren schuift. Ik zucht en ga zitten. "Engels. Doe maar Engelse thee."

Auteurs note: Niet heel lang stuk, maar ik ben er weer! Yay! Ik hoop langzamerhand weer wat meer te gaan schrijven, want aan ideetjes licht het niet. ;) 

Ik wil misschien ook een nieuw boek starten en er dan dus twee bij houden. We zien nog wel, maar how ever: Thanks for reading!