Contact- Ft. Cinemates

Part 12

Ik voel dat mijn hoofd omhoog wordt getild door Kelvin en ik kijk hem aan. "Don't worry, Soof. Jij gaat niet meer terug naar je werk. Ik zal je afbellen." zegt hij heel lief. "Dankje" fluister ik terug en ik lebber wat aan mijn thee. "Ik ga maar eens even wat spulletjes inpakken en dan ga ik naar huis denk ik. Ik ben best moe en mijn kat die thuis op mij wacht heeft ook eten nodig." "Sure! Neem je tijd." zegt Peter en hij staat op en loopt weg. "Je komt toch nog wel deze week bij ons langs he? We hebben een opberg ruimte die we kunnen veranderen naar een logeerkamer, dan kan je altijd bij ons langs komen!" Ik glimlach om zijn naïviteit, want zo'n kamer ombouwen doe je niet in een paar dagen. Maar ik wil wel graag Kelvin blijven zien dus ik antwoord: "Natuurlijk!". En daarmee sta ik op en loop ik terug naar Kel's kamer, waar ik afgelopen nacht in heb geslapen.

Wat een zwijnenstal zeg! Ongelofelijk... Ik heb te veel rond geneusd en nu ligt alles weer eens heerlijk door de war. De deken ligt op de grond en Kel's kussen ligt aan het voeteneinde van het bed. Ik heb vanmorgen wat rondgekeken en gezocht naar een spiegel maar ik had niet door dat het zo'n bende werd! Ik leg alles weer terug, tot zo ver ik weet waar spullen horen te liggen en ik pak mijn tas. Mijn werk tas, wel te verstaan. Met een laptop, boeken en tijdschriften, een time-out  die al een maand over datum is, een bon van de kassa, nog een bon, een zakje met keelsnoepjes, flesje water en mijn sleutels. 

Als ik terug loop naar de kamer zie ik dat Kelvin al zijn jas heeft aangetrokken en de auto sleutels in zijn hand heeft. Hij begreep dus goed dat ik niet meer lang wou blijven en even tot rust wou komen thuis. Thx Kel! 

Eenmaal thuis aangekomen voel ik me pas echt weer rustig. Alex weet dat ik Kelvin ken en hij weet ook waar Kelvin woont, maar ik heb hem nooit mijn woonplek verteld. Ik moet zeggen dat ik de aandacht van Kel en Peet ook wel mis, maar mijn eigen huis en eigen geur voelt ook wel weer lekker. Ik besluit om niet veel meer te doen. Ik poets mijn huis hier en daar wat en ik ga optijd naar bed. 

-Volgende morgen-

Ik word wakker van een verschrikkelijk gerinkel. Mijn mobiel gaat af. Ik laat hem gaan en draai me om. Maar na een paar minuten gaat mijn telefoon nog een keer en ik besluit hem dan toch maar gewoon op te nemen. "Met Soof..." komt er met mijn slaperige stem uit. "Met Alex. Waar ben je?" Mijn ogen gaan gelijk wijd open en dan bedenk ik me dat het maandag is. Hebben de jongens al gebeld? Op hoop van zegen antwoord ik: "Ziek in bed." "Wat voor soort ziekte? De griep of werkangst?" "Alex, ik ben verkouden, heb barstende koppijn en mijn maag heeft zich al 3x omgedraaid. Meer hoef ik niet te zeggen toch?" Tot mijn verbazing kwam het uit mijn mond, zoals ik het wou. Ik hoor nog wat gemompel en dan wordt de telefoon neergelegd. Fijn! 

Ik besluit wat te gaan eten en zet het nummer 'One Last Time' aan. Ik ga lekker zitten aan mijn tafel en ik pak mijn mobiel. 

P.O.V. Kelvin

Het is onderhand al woensdag en elke dag opnieuw bellen we naar het werk van Soof om te vertellen dat ze ziek op bed ligt. Ik heb wel geappt met Sofie, maar ik heb verder niet veel van haar gehoord. Ik hoor mijn telefoon afgaan en ik zie de naam Alex verschijnen. "Yo man! Hoe is 't?" zeg ik al ik op neem. "Jaaa lekker boy! Maar ik heb even een vraag." "Ask me anything." "Is Sofie bij jou?" vraagt Alex dan. "Ehh.. Nee. Hoezo?" "Ik heb haar de afgelopen dagen niet meer op werk gezien en ik vroeg me af waar ze is. Ik heb niks van haar gehoord." "Wat? Werken jullie bij hetzelfde bedrijf?!" 

P.O.V. Alex

"Wat? Werken jullie bij hetzelfde bedrijf?!" vraagt Kelvin mij. Wat moet ik nu zeggen??!? "Ja, ongeveer. Ik werk op een net iets andere afdeling. Maar goed, wat is er met Sofie aan de hand?" vraag ik Kelvin, net alsof ik nog niet weet dat ze thuis blijft vanwege mij. Ik hou het ook nog mooi even stil dat ik haar baas ben. "Tja man, ik weet niet of ik dit mag vertellen." begint Kelvin langzaam. "Je kan alles vertellen bro." "Ken jij Rolf?" vraagt Kelvin. "Hm mm" antwoord ik. Who the f* is Rolf?! "Hij heeft Sofie aangeraakt en nu wil ze niet meer naar werk. Maar ze wil niet ineens werkeloos zijn, dus ze zit te twijfelen wat ze zal doen." Wat is ze toch slim, mijn meisje, gewoon een naam verzinnen. "Wow, wist ik helemaal niet. Echt heftig man!" Even heerst er een stilte. "Ik kan anders wel beter op haar gaan letten. Dan gaan we samen met de trein naar werk en samen terug. Ik zal haar dan gewoon de hele tijd in de gaten houden, en Rolf uiteraard ook. Dan kan ze gewoon blijven werken." "Slim plan! Ik zal het aan haar vragen, maar ze vindt het vast goed." "Ok. Maar ik ga weer gozer." "Sure man, see ya later!" En met die woorden hangt Kelvin op.  Het ziet er naar uit dat ik Sofie dus nog steeds kan zien. Nice...