Part 6

94 7 0
                                    

P.O.V. Kelvin

Wat is ze toch mooi! Hopelijk vindt ze het leuk dat we bij mij thuis gaan eten. Ik heb de tafel al gedekt en het eten staat nog op het vuur. We zijn de afgelopen dagen namelijk een stuk closer geworden, doordat we dagen lang kunnen appen. 

Ik stap uit en help Sofie uit de auto. Ik neem haar mee naar binnen en ik laat haar plaatst nemen aan de tafel, nog steeds met de blinddoek om. Ik ren snel naar de keuken om te kijken hoe het gaat met de soep. "Je mag de blinddoek afdoen!" roep ik vanuit de keuken. Ik schenk de soep in en loop terug naar de kamer, breed glimlachend. Ik zie dat ze nog wat verbaast is, maar ze kijkt wel erg blij! Dat is hoe ik het mag zien. "Uw soep" zeg ik met een knipoog en ik zet de kom soep voor haar neer. De afgelopen dagen ben ik te weten gekomen wat ze het aller lekkerste gerecht vindt en dat heb ik nu voor haar gekookt. 

Als we het eten op hebben en voor de tv zitten denk ik weer aan de gebeurtenis op het station. Ik geloof er niks van, dat er niks aan de hand was. Ik weet niet goed of ze er mee zit, maar ik kan het niet laten om er weer over te beginnen. Ik moet gewoon weten wat er was. "Hey Soof," begin ik langzaam, "wat was er toch aan de hand bij het station?" Ze reageert niet en kijkt naar de tv alsof ze me niet heeft gehoord. Ik pak de afstandsbediening en zet de tv op pauze. Ze kijkt mijn kant vragend op. Mooi zo, ik heb haar aandacht. "Wat was er nou?" vraag ik nog een keer. Gelijk kijkt ze naar haar handen en begint er een beetje mee te spelen. Waarom zegt ze nou niks? 

P.O.V. Sofie

"Wat was er nou?" vraagt Kelvin mij. Wat zal ik doen? Het gewoon zeggen? Zal hij me snappen of zal hij boos worden als ik het eerlijk vertel? Ik besluit het niet te vertellen, niet helemaal dan. "Er was een gekke man in de trein en ik werd er een beetje bang van. Ik kan me nog al snel enge dingen inbeelden en ik was heel bang dat hij vanuit de trein achter mij aan zou komen. Dat gebeurt natuurlijk niet, maar toch was ik er bang voor. Gelukkig zag ik jou staan en ik toen liep ik snel naar je toe. En vanaf daar ken je het verhaal." antwoord ik op Kel. Ik heb niet gelogen, maar ook niet alles vertelt. Kelvin komt dichterbij en geeft me een knuffel. En dan kan ik even helemaal ontspannen. Hij ruikt ook zo lekker en de geur doet me denken aan mijn vader. 

Ik ga weer zitten in mijn oude plek en zet de tv weer aan. Samen kijken we een film totdat ik de voordeur open hoor gaan. "Yo Kel! Ik ben thuis." Hoor ik een mannen stem vanaf de gang roepen. "Oh, hey." zegt hij een beetje awkward als hij binnen komt. Dan komt hij naar me toe en geeft me een hand. "Ik ben Peter." zegt hij. "Sofie" antwoord ik terug. "Oooh, dus jij bent de dame waar ik zoveel over heb gehoord." "Haha, ja dat zal dan wel." Even valt er een stilte die ik onderbreek. "Ik ben even naar het toilet." zeg ik en ik sta op. Vanuit de badkamer hoor ik Kelvin en Peter praten. "Peet, moest dat nou echt?" zegt Kelvin een beetje geïrriteerd. "Maar ze is toch het meisje waarover je mij hebt vertelt?" "Ja, maar dan hoef je dat niet zo zegen haar te vertellen." "Sorry.." mompelt Peter wat.

Als ik terug de kamer in kom kijk ik op de klok. "Ik denk dat ik maar eens naar huis toe ga. Het is al laat." "Je kan gerust blijven hoor!" zegt Kelvin. Even moet ik nadenken, maar dan lijkt het me ook wel beter om te blijven. "Ja, het lijkt me een goed idee als ik een nachtje blijf." "Morgen komen alleen wel wat vrienden van mij over de vloer, maar dat is niet erg toch?" vraag Kelvin aan mij. "Nee hoor, dat is niet erg." antwoord ik. 

Ik krijg een pyjama van een van de zussen van Peter en ik mag slapen in Kelvin's bed. Kelvin gaat op de bank. Hoe lief?! Ik kon hem maar niet overtuigen dat ik het ook niet erg vond om op de bank te slapen. Dus nu slaap ik dus in zijn slaapkamer. Ik ben ook echt wel toe aan een goeie nacht rust. Ik heb de afgelopen nachten niet altijd even lekker en lang geslapen. Omdat ik tot laat bleef appen met Kel en omdat er zo hier en daar een beeld terug kwam van Alex. Maar ik weet dat ik hier veilig ben. Ik heb 2 mannen op nog geen 25 meter afstand van mij. Na de beide jongens een goeie nacht te hebben gewenst kruip ik tussen de dekens en sluit ik langzaam mijn ogen. Ik kijk uit naar morgen, omdat ik dan weer met Kelvin ben en ik heb ook zin om zijn vrienden te ontmoeten. Maar zo ver is het nog niet, eerst maar eens slapen. 



- Ik zal morgen waarschijnlijk niet uploaden, want dan ben ik weg. Ik kijk nog even of ik nog een deel er vandaag op kan knallen. Dat zien jullie vanzelf- x Anna :) 


Contact- Ft. CinematesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu