5.

46.7K 1.3K 56
                                    

BEŞİNCİ BÖLÜM . 🌟

Multi Medya : Badal ❤️

İyi okumalar ...

-





İnsan hep hayatta seçim yapmak zorunda kalmazmıydı zaten , küçük bir örnek mesela kardeşin ile çikolatalı paylaşıp paylaşmaman veya arkadaş seçimi , doğru insan seçimi .


İnsan hayatında hep seçim yapmak zorunda  bırakılıyordu .


Baler'inde seçim yapması lazımdı kimse böyle olsun istememişti ama herkes buna mahkum edilmişti.


Ayşe ile benim aramda her zaman seçim yapmak zorunda kalacaktı biliyordum ama bunu bile bile her gece Baler'i bekleyebilir miydim yan tarafta başka kadına dokunduğunu bile bile yaşayabilirmiydim bilmiyordum zordu her kadın için .


Kim isterdiki kocasını paylaşmak, sevdiği adamı her gece  baskasına  yollamak .



Evet Baler'i seviyordum ama o gerçek karısını seviyordu ben onun için savaşa bilirmiydim bilmiyordum .


Kahramanoğlu ailesine çocuk vermek için gelmiştim verecektim de peki çocuk doğduktan sonra ne olacaktı .



Düşüncelerimden uzak kalmaya ihtiyacım vardı bunun için kardeşim Dilan'a gitmeye karar verdim özlemiştim onu .


Baler'e söylüyüp söylememe arasında kalmışken söylememeyi tercih etmiştim hem karısının koynundan çıkıp beni dinleyecek hali yoktu ya .



Yarım saat kadar sonra çocukluğumun geçtiği eve geldim .Zile bastığım da kapıyı annem açtı .



"Dalya'm " deyip sarıldığında bende ona sarıldım ne yaparsa yapsınlar onlar benim ailemdi onlara darılsamda konuşmamazlık edemezdim.Çünkü benim başka sırtımı yaslayacak ailem yoktu..


"Anne Dilan'ı görmem gerek özledim "



"Tabi kızım geç odasında "



Kapıyı tıklatıp içeri girdiğimde melek yüzlü kardeşimi oyun oynarken gördüm yanına oturduğumda beni hemen farketti , koşup kucağıma oturdu ."Abla'cım birdaha gelmeyeceksin sandım"



"Öyle olur mu hiç meleğim seni görmeden nasıl yaşarım ben "


"Bir daha gitme abla ben seni çok özlüyorum " keşke hep kalabilsem , keşke o eve gitmesem bir daha .



"Söz ablacım seni daha sık ziyaret etmeye çalışacağım  " dediğimde gülümsedi.


Dilan'ile biraz vakit geçirdikten sonra annemin yanına indim. Beni görür görmez yanına çağırdı .

Eli ile saçlarımı okşamaya başladığın da gözlerimi yumdum .

"Bir küçücük aslancık varmış , çöllerde ko-ko koşar oynarmış " küçükken annem hep bu şarkıyı saçlarımı okşardı. Ben küçüklüğümü özlemiştim . Masum olduğum günleri ..


"Nasıl gidiyor kuzum , bana anlatabilirsin "



"Sadece , sorma anne devam et lütfen " dediğim de beni ikiletmeden devam etti  .



KUMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin