Zombi Salgını

kaçış

bugün 18 mart Çanakkale zaferimizin yıl dönümü.Bütün şehitlerimizi saygıyla anıyorum...

emre kızın yanına gitti bende yanlarına gelip Ayşe ile tanıştım. Emre'nin mutluluğu her halinden belli oluyordu ben de onları yalnız bırakayım dedim.yan odada sıla vardı onun yanına gittim.uzun zamandır hiç konuşmamıştık.sohbeti ben başlatayım dedim ve konuşmaya başladık.sıla da içindekileri baya döktü galiba bu son olaylardan çok etkilenmişti.ailesinin ölmüş olabileceğinden çok korkuyordu ben de sadece "her şey geçecek " demeyle yetinebildim.en yakın zamanda ailelerimizi bulmaya gidecektik.sılayı yatıştırdıktan sonra aşağı inip görev timine katılmak istediğimi söyledim.yaşım tutmadığı için gidemedim.tekrar yukarı çıktım herkes oturmuş sohbet ediyordu ben de yanlarına oturdum.1 saat sonra kuvvetli bir siren sesi duyuldu.hepimiz aşağı indik.insanlar güvenli odalara gidiyorlardı.hemen üsteğmene neler olduğunu sordum.birileri kamyonlarla üsse zombiler bırakıyormuş.peki bu hainliği kim yapabilirdi!!!!!! dışarının durumu çok kötüydü.binlerce zombi kapıyı zorluyordu.bunlarla başa çıkmamız imkansızdı.cephanemiz de yeterli değildi.hemen gördüğüm silahları toplayıp kızlara verdim.ne olur ne olmaz kendilerini korumaları lazımdı.çok korkuyordum.içeriye zombiler girince bu kadar insana ne olucaktı. alt kattan acı çığlık sesleri geliyordu.içeri girmişlerdi kurtuluşumuz yoktu.hemen bizimkileri çağırıp arka kapıdan çıkmamız gerektiğini söyledim.kapının kilidine 9 el ateş ettikten sonra kapı açıldı .orada yaklaşık 20 tane zombi vardı.biraz zor da olsa hepsini öldürdük.dışarıda bir araba vardı.o tarafa koşarken Ayşe'nin ayağı takıldı.hiç birimiz fark etmedik ta ki bir çığlık sesi gelene dek.hepimiz o tarafa baktık.bir zombi Ayşe'nin üzerini atlamış ısırık almaya çalışıyordu.emre büyük bir hızla belindeki silahıyla zombinin beynini dağıttı.sonra hepimiz arabaya sıkış tepiş girdik ve yol almaya başladık.

arkadaşlar karıştırabilirsiniz hikayede iki emre var biri öldü biri yaşıyor.