4.Bölüm

3.6K 237 20
                                    

Özüm ağzındaki lokmayı çiğneyip çayından bir yudum aldı.

'' Yana biri taşınmış anne.''

'' Aa, kim taşınmış kız ? ''

'' Bir erkek. Ve biraz garip biri.''

Bu konuyla annesinin ilgisini çekmeyi başarmıştı.

Hasibe hanım elindeki bezelyeyi boşaltırken konuyu derinlemesine irdelemeye devam etti.

'' Genç mi ? ''

Başını salladı öylesine.

Hasibe hanım biraz düşünceliydi.

'' Ayyy, yazık. Yemek falan da yapamaz şimdi o.''

Annesi yine yufka yüreklilik yapıyordu. Tanımadığı biri için böyle konuşmasını biraz garipsiyordu. Onu görmemişti bile. Belki hırlı hırsızdı. Hapisten kaçmış bir suçluydu ya da tarihi eser kaçakçısıydı. Belki de madde bağımlısıydı. Özüm öyle kolay kolay kimseye acımaz, kalbinin kapılarını da tüm misafirperverliğiyle açmazdı. Onun kırmızı çizgileri vardı kendince. Ve bu adam o çizginin dışındaydı. Burun kıvırdı annesine. Konunun bu açısıyla ilgilenmiyordu o. Bu ilgisizliği ancak annesinin teklifiyle tuzla buz olmuştu. Yanlış duymuş olabileceğini umsa da gerçek tüm çıplaklığıyla kulağının dibinde çınlıyordu.

'' Dert oldu içime çocuğun hali. Akşama yemeğe alalım bari. Sevaptır Özüm. Madem tek başına yaşıyormuş.''

'' Anne, lütfen bana duyduklarımın bir hayal ürünü olduğunu söyle!''

'' Niye hayal ürünü olsun annecim ? O da ana kuzusu değil mi ? ''

'' Yahu anne, adam hırlı mı hırsız mı belli değil, sen kalkmış eve yemeğe davet etmekten bahsediyorsun. Söylediğime pişman etme beni!''

'' İyi ya kuzum, yemek bahanesiyle tanışırız işte.''

'' Ya niye tanışalım elin adamıyla durduk yere ? Bize ne ondan!''

Hasibe hanım kızının bu fevri çıkışlarına anlam veremedi.

'' İstersen gece uyumadan önce de evine gidelim. Üstü açıksa falansa örteriz. Uyuyamıyorsa da masal anlatır, ninni söyleriz! Allah Allah ya!''

'' Kıskandın mı sen anneni şampiyon ? ''

Şakayla karışık kızına takıldı. Amacı onu biraz olsun yatıştırmaktı aslında ama bu yaptığı daha çok sinirlendirmişti yavrusunu. Kızı söylene söylene şapkasını başına geçirmiş, gömleğini beline bağlayarak, kapıyı da sertçe çarparak evden ayrılmıştı. Hasibe hanım onu ilk kez böyle görmüyordu elbette. Ama bu kadar parlamasının sebebini de anlamış değildi. Şimdi yeni komşularını daha çok merak etmeye başlamıştı işte. İlk defa kızının öfkesini göze alarak arkasından iş çevirecekti kadın. Eşine de açmıştı mevzuyu hazır kızı evde yokken. O daha ılımlı yaklaşmıştı neyse ki. Hele de tek başına kaldığını öğrenince, kendi gibi acımıştı çocuğun haline.

******

İlk iş gününde geç kalmayı başarmıştı Yağız Ata. Kurduğu alarm defalarca çalsa da hep ertelemişti uyku mahmuru haliyle. Sonunda da Ahmet ağabeyi aramıştı. Acelece giyinip evden çıkmıştı, kasabanın dolmuş durağına doğru koşturmuştu. Alışkın olmadığı bir başka ortama daha adım atarken oldukça tedirgindi. Hayatında ilk kez böyle tıklım tıklım olan bir şeye biniyordu ve bu yüzden de endişeliydi. Bir iki kadının ardından o da yolculuktaki yerini aldı. Şoför bir iki kişinin parasını vermediğini yüksek sesle anons edene kadar da ayakta kestirmeye devam etti. Onların para ile çalıştığını unutacak kadar ayılamamış olduğundan herkese rezil olmuştu. Utancıyla bozuk parayı uzatmış, kendini de bir iki durak öncesinde, müsait bir yerde sözleri eşliğinde dışarı atmıştı. O kınayan bakışlar altında yolculuğunun işkence olacağını bildiğinden yapmıştı bunu. Ardından da depar atarak fabrikaya koşturmuştu.

Yalandan Mutluluk (Mutluluk Serisi-1) TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin