KÖTÜ ÇOCUK VE KÖTÜ KIZ

BÖLÜM 89

Dayı ? diyip kaldım öyle. Onun gelmesini hiç mi hiç beklemiyordum.

Selam güzel kızım diyip gülümsedi. Dedem çağırmıştı sanırım ama dedeme bakınca iş çok daha karışık bir hal aldı. Dedem dayımı tanıyordu ama geleceğini bilmiyordu anladığım kadarıyla.

Dedemle dayım nerden tanışabilirler ki ? Belki eski dostlardır...

Dedem dayıma koltuğu gösterince oturdu dayım hemen. Ben de koltuğa geçicekken ikisi de aynı anda Cornelia dışarı dedi sertçe. Bağırmamışlardı. Sesleri sadece fazla otoriter çıkmıştı.

Başımla onaylayıp koltuktan kalktım ve bahçeye çıktım.

Çok tuhaftı bu olay. Bu adam benim herşeyi öğrendiğim insandı ve sanırım dedem ayarlamıştı. Belki de çok büyük hayaller kuruyorum. Beni eğitmesi için yollayabilir bence. Bu da mı saçma ? Açıkçası bilemiyorum.

Dedem dayıma dost gözüyle bakmadı hiç. O çok dikkatimi çekti açıkçası. Düşman gibi bakışıyorlardı resmen. Bu işte bir iş vardı ancak hala çözememiştim.

Dedemin sesiyle hemen geri döndüm. Bana seslenmişti çünkü.

Hemen koltuğa geçip oturdum ve dikkatle bir dedem bir dayıma baktım.

Cornelia. Bitanem. Nasılsın ? Nasıl gidiyo dersler ?

İyi dayıcım. Nasıl olsun. Daha alışmaya çabalıyorum.

Çok iyi yapıyosun bence okuyarak. En iyisi okumak zaten. Sonrası boş.

Haklısın dayı. Ama belirli bir gücün varken okumak da gereksiz gibi be dayı.

Ben demiştim ama dinlemiyor ki ihtiyar dedi dedem. Gülümsedim hemen.

Bu neden bir anda soru cevaba döndü ? Ne sorucaksınız ?

Diyorum ki gel yanıma eskisi gibi. Kafanı dağıt biraz. Hayır dağıtamam dersen ağızlarını burunlarını kırıcağın birçok adam var. Birkaçını ödünç verebilirim.

Hmmm... Çok cazip ama olmaz.

Neden ?

Çünkü ben eski Esme değilim. Ben Cornelia yım dayı.

Biliyorum ama bir isim seni yansıtamaz.

Bence yansıtır. Nahualetta dediğim an herkesin saygısı değişir. Sadece bir soyadı.

Soyadı özel olunca dedi biri. Kafamı çevirdiğimde Skipp i gördüm. Gülümsedim hemen.

Hemen kalkıp sarıldım. Yanyana ikili koltuğa çöktük. Hemen kolunu omzuma atıp beni kendine çekti. Dayım sinirle Skipp e bakıyordu.

Bu kim ?

Sanane dedi Skipp sinirle. Ortamın gerildiğini anlamamak için çok salak olmak gerekiyordu.

Dayı bu Skipp. Kardeşim olur.

Söyle ona çeksin pençelerini üstünden.

Anlamadım ! diye kükredi Skipp.

Skipp çok iyi ve sevecendir ancak sinirlendirilmemesi gerekir. Dayım bunu zor yönden öğrenecek gibi sanırım.

Hemen kafasını kendime çevirdim. Dayımla göz temasını kesmem lazımdı yoksa siniri daha da artardı.

Bana bakınca derin bir nefes alıp sakinleşti.

Sevgilin sandım.

Değil dayı.