BÖLÜM 99

1.1K 56 37
                                    

Bugün o gündü....

Artık bir kraliçe olacaktım. Hem de Nikola nın eşi...

Evlatlık olanın Nikola olmadığını öğrenmiştik ve bu zaman çerçevesinde Nikola yla çok zaman geçirmiştik...

Evlenmek istediğim kişi Nikola ydı...

Gelinliğimi giyinip hemen saçımı kontrol ettim aynada. Herşey mükemmeldi...

Dışarı çıkınca Nikola elimden tuttu ve yolda yürümeye başladık. Bir anda flaş görünce kafamı kaldırdım.

Ablam fotoğrafımızı çekmişti çünkü gizlice.(multimedia)

Ablam Nikola yı kovdu yanımızdan ve Nikola alnımı öpüp hızla düğünün yapıldığı yere koşturdu. Ablamla yürürken öylece konuşuyorduk. Çünkü çok heyecanlı olduğumu biliyordu...

Canım iyi misin ?

İyiyim ablacım. Sen ?

Beni boşver. Eee ?

Eee si heyecanlıyım hem de çok.

Bunları ben de yaşadım Lolita. Sakin olmaya çalış lütfen.

Ama olamıyorum abla. İnsanlar geldi mi ?

Evet.

Peki...

Gazeteciler de geldi. Hem de çok kişi geldiler. Birkaç yere biz söyledik ancak gerisini kendileri duymuş olmalı.

Anladım. Sorun değil. Düğün ne zaman başlamalı ?

Normalde 10 dakika önce.

Hadi gidelim.

Hayır bir 10 dakika daha bekle.

Neden ?

Sana bir sürprizim var Cornelia.

Anlamadım ?..

Abin Lucas ı çağırdık. O seninle yürüsün diye.

Sen... Nerden biliyorsun ?

Nikola söyledi. Seni gördüğü ilk anlamış zaten.

Ama ...

Ama falan yok. Lucas birkaç kişiyi de getirmiş yanında.

Kimi ?

Arkandalar diyip gülümseyince arkamı döndüm ve gözyaşlarım akmaya başladı.

Skipp diyip hızla ona sarıldım. O da bana sıkıca sarıldı.

Kıskanıyorum ama diyince Skipp ten ayrılıp Ash e yöneldim.

Aradan ne kadar zaman geçerse geçsin , ne kadar kaçsam da yine yanımdalardı.

Şey...

Haberi var. Ama geleceğini sanmıyorum dedi Ash.

Gelecek bence dedi Skipp.

Açıkçası bilemiyordum. Gelecek miydi gerçekten ?

Kardeşimden uzak durun bakıyım diye bir ses duymamla koşarak abime sarıldım.

Seni küçük cadı seni. Evlenip bir kraliçe olacaksın ama Nahualetta ların hiçbiri bilmiyor.

Artık biliyorlar mı ?

Bay N. yolda. Babam ve annem de öyle.

Anladım...

Üzül diye çağırmadık. Sen evleniyorsun Lolita...

Gerçek adımı Nikola biliyor.

Bütün dünya bilmeli...

Haklısın dedim direk.

Beraber düğünün yapılacağı alana geçtik. Abim elimi tutup beni durdurdu.

Kavalyen geldi gitsem iyi olur dedi ve diğerlerinin yanına gitti. Arkamı döndüğümde dedem ve babam bana bakıyorlardı.

Hangimiz ? dedi babam. Hiç düşünmeden

Dedem tabi ki dedim. Dedem kolunu uzatınca koluna girdim ve şarkı başladı...

Heyecandan ölüyordum neredeyse. Yavaş yavaş yürüyorduk ama sanki duruyormuşuz gibi hissediyordum resmen.

Dedem beni öptü ve Nikola ya devredip kaçtı resmen. Nikola nın yanına çıktım ve o anlar hızla geçti.

Sizi bu krallığın kral ve kraliçesi ilan ediyorum dedi adam. O an kafamı kaldırdım ve gözlerim Aaron la birleşti.

Herkes alkışlarken o da gülümsedi hafiften ve alkışladı. Ben de ona gülümsedim ve Nikola yı öptüm. Tacımız takılınca büyük bir sorumluluk altına girmiş olduğumu anladım. Artık bir kraliçeydim...

Olabileceğim en yüksek rütbeden aileme ve yeni halkıma bakıyordum. Bu hisse alışabilecek miyim bilemiyorum...

Düğünün bitimiyle yemek faslına geçildi...

Masalar yemeklerden dolup taşıyordu resmen. Ama heryerde zenginler vardı. Durumu iyi olmayanlar açık kapılardan düğünü izlemişti ve şimdi de kapıları kapatacaklardı. Aşçılardan birini yanıma çağırdım. Eğil diye işaret etmemle eğildi iyice.

Dışarıdakilere de yemek verin. Hatta herkesi içeri alın. Nasıl olduğu umrumda değil diye kulağına fısıldadım.

Elbette kraliçem dedi ve hızlı adımlarla uzaklaşarak gözden kayboldu.

Birkaç dakika sonra birçok insan ayaklanmaya başladı. Masaları birbirine yaklaştırıp yeni masalar eklediler ve kapıları sonuna kadar açtılar.

Halkımız , kraliçemiz tarafından yemeğe davet ediliyor dedi aşçılardan biri insanlara bakıp. Herkesin içeriye doluşacağını bekliyordum ama kimse girmedi.

Ayağa kalkmamla bütün sesler durdu. Herkesin gözü bendeydi. Nikola ya bakıp gülümsedim ve ayağa kalktım. Bütün meraklı gözler eşliğinde kapıların önüne geçtim.

İçeri gelin lütfen. Hava zaten soğuk. Yemeğimiz de var. Hepimize yeter diye gülümsedim. Çekinerek herkes yerini alırken küçük bir kız çocuğu yanıma geldi. Öylece bana bakıyordu. Hemen yere eğildim ve oturdum. Gelinliğimin olması umrumda değildi. Kız bana çiçek uzatınca gülümseyerek aldım ve saçıma taktım. Ardından ayağa kalkıp kızı kucağıma aldım. Herkes şaşkındı.

Elbisem artık beyaz değildi ama açıkçası zerre umrumda değildi. Elbisem kirlenirse temizlenirdi de aynı zamanda...

Kızla birlikte masama geri döndüm ve kızı kucağıma oturtturdum.

Ne istersin ? dememle şaşırmış gibiydi. Öylece başını eğdi. Aşçıya işaret etmemle yemeklerle donatıldı masa.

Kız önce çekinse de şimdi iştahla yemeğini yiyordu. Nikola ise bana baktı ve gülümsedi.

Sen nasıl bir meleksin böyle dedi iç geçirip...

Yemek faslı bitince iş yatak odasına sıra geldi....

Nikola beni kucağımda götürdü ve yatağa oturtturdu. Ardından ikimiz de birbirimizi soyduk ve banyoya girdik...

Uyandığımda artık tam bir kraliçe olmuştum...

Merhabalar ben yazarınız Katerina. Artık 100 bölüme ulaşacağız ve önceden de belirttiğim gibi 100. bölümü final yapacaktım ancak emin olamıyorum. Fikrinizi belirtirseniz sevinirim. Hepinizi çok seviyorum ve çok çok öpüyorum...

KÖTÜ ÇOCUK VE KÖTÜ KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin