Korku hikayeleri

İyi arkadaş

Yıl 1995. Ahmet ve ben bizim köydeki perili eve gidiyorduk. Daha küçüğüz. Başımıza gelecekleri bilsek....

Yola koyulduk. Sabah erkenden yola çıkmıştık. 5 gibi falan. Yolumuz kısaydı. 15 dakikada vardık. Ev eskiden bi yabancınınmış (köydekiler bu adamın büyücü olduğunu söylüyorlar). Birgün neden olduğu bilinmez ölmüş. Söylentiye göre ruhlar onu öldürmüş ya da onun gibi bişey. Tabi efsane. Kapıyı açtık. (Açık bıraktık) Evden yoğun bir rutubet kokusu geliyodu. Eve önce Ahmet ayak bastı. Tahtalar gıcırdıyordu. İlk salona girdik. Salonda çok bişey yok. Bi masa birde neredeyse duvarı kaplayacak kadar bir ayna var. Masanın üstünde mumlar var. Tuhaf olan mumlar yanıyordu. Evde galiba birileri vardı. Ahmete gitmek istediğimi söyledim. Ahmet " Daha yeni geldik." Yavaşça bana döndü. Gözleri bi tuhaf bakıyordu. "Peki." dedim. Salondan evi dolaşmaya başladık. Ahmet yine önümdeydi. Birden çığlık attı ve yere yığıldı. Hemen yanına koştum. Yerdeydi titriyordu.
Ben: Ahmet iyi misin ?!?
Ahmet: kaç geliyolar
Ben : ne diyosun kim gelio ?
Seni bırakmam
Ahmet : KAÇ GELİO...........
Gözleri ters döndü. Hafiften uçmaya başladı. Yere çarpıyordu.
Ben: üzgünüm kanka. Beni affet
Evden kaçmayı başardım. Kendimi dışarı attım. Ayağa kalktım. Kapı birden kapandı.

Olaylardan sonra polisi çağırdık. Olayı çözemediler. Ah ah keşke gitmeseydik.

2005