Kore'deki Aşkım

ilk bölüm

Evet arkadaşlar bu benim ilk kitabım olduğu için yazım hataları varsa şimdiden özür dilerim.İyi okumalar^^

@-BlackSword- ve @BayanXuMingHao ithafen

"Lanet gün! " diye fısıldadım göz yaşlarım bana eşlik ederlerken. Ne zaman bitecekti bu dertler? Ne zaman dinecekti acılarım? Yada ne zaman gelecekti ecelim? Keşke bir an evvel gelseydi de kardeşimin yanına gidebilseydim.kardeşim o şapşal çekiklerin yaşadığı lanet kore için uçak bileti almasaydı şu an burda tüm aile tam takım yaşıyor olacaktık. Düşüncelerim beni yiyip bitirirken kızaran gözlerim yavaşça kapanmıştı ve uykuya dalmıştım...

-Rüya-
Sabah kalktığımda kahverengi çalışma masamdaki küçük not kağıdını gördüm. Gerindikten sonra elime alıp okudum:

Selam abla! Benim gizem.gitmeden önce not bırakmak istedim. Malum uçağı kaçırmak istemem. Biliyorum gitmeden önce seni uyandırmadığım için bana söveceksin. Ama uykun o kadar tatlıydıki hiç bölündün istemedim. Koreye vardığım anda seni arayacağım. Kocaman öptümmm. Sarangheeee^3^
Kardeşin Gizem...

Uyanmıştım. Yine o rüyayı gördüm işte. O not aklımdan çıkmıyordu. Kıçımı biraz erken kaldırıp kardeşimi görseydim koreye onu göndermezdim. Tüm suç benimdi,hepsi...

Tamam bende korelilere bayılıyordum, hatta onlara aşıktım, birazda korecem vardı tabiki ama ben koreye gitmek istemedim çünkü orası bilmediğim bir yer kardeşimide gitmemesi konusunda ısrar etmiştim ama o beni dinlemedi ve o acı olay başına geldi.

Ben Burcu. Evet bir kardeşim vardı. Uzun zamandır yaklaşık 13 yaşından beri korye gitmek istiyordu. Evet şu an 20 yaşında. Ve o koreye gitmek için para biriktirmişti ama uçağı kaza yapmış ve cesedler milyonlarca parçalara ayrıldığı için onun cesedide bulunamamıştı. Bu durum üstüne annem intihar etmiş babamda bizi terketmişti. Bende tek kalmıştım artık 24 yaşında olmama rağmen tek yaşamaktan korkardım. Ama ne olursa olsun tek bildiğim şey kardeşim ölmedi onu bulacağım.

Ertesi gün kendi kendime bir karar almıştım:
Dertleri unutacağım!
Toparlanacağım!
Bir iş bulup koreye gitmek için yeterli parayı toplayacağım!
Ve kardeşimi bulacağım!
................................................................................
Üstüme sarı bir elbise giydim. Makyaj yapma alışkanlığım yoktu. Kendimi doğal halimle güzel buluyordum. En fazla eyeleiner yada rimel sürerdim. Saçlarımın buklelerini saldıktan sonra minik açık pembe çantamı aldım. Ve çantamla aynı renk ayakkabılarımı giydikten sonra evi son kez kontrol edip çıktım.iş arıyordum. Evet koreye gitmek ve kardeşimi bulmak konusunda kararlıydım. Kararlarından dönmeyen inatçı bir kızdım ben işte...

Tabiki her eleman aranıyor yazan yere girmeyecektim. Şartlarım vardı.3-5-7 derken sonunda bir pastane buldum.ve sahibi çok sıcak kanlı bir kızdı hemen beni işe aldı. Onu sevmiştim.
..................................................................................
+Görüşürüz Mine abla herşey için teşekkürler!
-bir şey değil tatlım kendine dikkat et! gözyaşlarımı görmemesi için hızla arkamı döndüm ve gittim.evet yeterli parayı toplamış ve koreye gitmek için uçak bileti almıştım. Koreye gidip kardeşimi bulacağım için mutluydum fakat mine ablayla yani pastanenin sahibiyle aile gibi olduğumuz için ondan ayrılırken üzgündüm. Ben burcu'ydum kafama birşey koyarsam o olurdu. Tıpkı şimdiki gibi. Hızla havalimanına gidip uçağıma bindim asıl macera şimdi başlıyordu...