4. Bölüm

53 7 0
                                    

Sabah uyandığımda beri kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Dün demir hoacanin dediklerini düşüne düşüne bir hal oldum. Saat 7:00 benim dersim 10:00 da başlayacak . ama benim uykum gelmiyor. Ben hiçbirşey bilmiyorum. Ve bugün acile kalacağım. Dünden beri bir rekora imza attım. İki gundur hiç agah ı düşünmedim.

****

Saat 08:00 ben şuan demir hocanın kapısının önündeyim ama çalmaya korkuyorum. Aman çalayım yanı ne olacak.
Kapıyı çalar çalmaz " gir " sesini duydum.
Ben de " hocam ben Mihrimah dün asistan olarak beni seçmişti biz." dedim.
Düşünür gibi yapıp elini saçlarına geçirdi ve " evet hatirladim " dedi. Elindeki dosyalara bakmaya devam etti. " şimdi senin dersin saat 10:00 da başlıyor. Acilde bir Fatoş hemşire var. Kime sorsan sana gösterir. Yaklaşık 10 yıldır acil de çalışıyor . sana akşama kadar dikiş atmayı ve hastalarla nasıl ilgileneceğin hakkında bilgi verecek. Dersin bitince benim yanıma gel . beraber acile gidelim"
     "Tamam" deyip odadan çıktım.

Şuan kafam o kadar dolu ki yanı bugünün nasıl biteceği hakkında en ufak bir fikrim yok. En iyisi acile gitmeden önce bir kahve içmek.

Yani herşey ust üste geliyor. Baksana karısından canım abim agah geliyor.
  Önce gülümseyip sonra " merhaba " dedim.
Oda gülümsememe karşılık verip " merhaba Mihrimah nasılsın ?" dedi.
" tesekkur ederim sen nasılsın?" dedim
" bende iyiyim vaktin varsa bir kahve içelim mi?"

O kahve mi demişti. İcelim mi demişti.
Heyecanimi gizledim ve " olabilir " dedim.
Beraber cafe ye doğru yuruduk. İçeri adım atar atmaz agah beni bir masaya yönlendirdi.

'" Mihrimah ne içersinde?" dedi
" kahve içerim "
Kendisine ve bana kahve söyledikten sonra kahveleri beklemeye başladık. Ben gerçekten çok heyecanliydim. Aramızda ki sessizlik devam ederken sessizliği agah bozdu; " okulu beğendin mi? Dersler nasıl? " dedi.
Ben cevap vermeye hazırlanırken o devam etti. " demir hoca asistan olarak seni seçmiş . şimdiden kolay gelsin . demir hoca isminden daha beterdir.
Şaşırmış bir bakış attıktan sonra " sen nerden biliyorsun??"
Sessiz bir kahkaha attıktan sonra "Mihrimah bunu okulda bilmeyen mi var. Sen çok popülersin.  Allah kolaylık versin. " dedi
Zoraki bir şekilde gülümsedim. "Sağol ya işimin zor olacağını biliyordum ama söylediğin kadar zor olacağını tahmin etmemiştim."

Ben daha lafımı bitirmemiştim ki bir kız masamiza oturdu ve elini uzattı. "Merhaba ben gamze "
Ben de elimi uzattim " ben de Mihrimah " dedim.

Agah lafa başladı. " Mihrimah gamze benim arkadaşım. " dedi.

Hafif bir gülümsedim
" tanistigima memnun oldum. Benim biraz işim var size iyi sohbet etmeler" dedim ama içimden geçenler çok farlı şeylerdi
Mesela bu kız kim? Bu samimiyet nerden geliyor? Ama icimde bir kıskançlık oluştu. Sinirlendim ama bu akşam başıma neler geleceği korkum ve merakım kiskançligimin önüne geçti . acaba kalsamiydim. Herneyse ben şu Fatoş hemşirenin yanına gideyim . agah ı da zaman bırakmayın.

*****

Şuan yorgunluk tan öleceğim . üç saat farmakoloji dersi ve üc saat klinik uygulama derslerini atlattıktan sonra artık hayatın zorluğunu görüyorum . hocalar sınıfa arkasını dönüyor hem yazıyor hem de hiç dönmeden anlatıyor. Valla helal olsun hiç mi yorulmuyor lar. Bu arada Fatoş hemşire kendisi abla demediğim için kızsa da çok iyi birisi. Bana çok iyi davrandı. Bana bana hiç anlamayan bana kizmadi. Baştan baştan anlattı. O kadar iyi bir insan ki abla unvanını sonuna kadar hak ediyor. Kendisini çok sevdim. Hem bana gereğinden fazla bilgi verdi. Bu arada kalım kafalı oldugumu  bir kere daha anladım. Tam iki saat boyunca bana dikiş atmayı öğretti. Ama sonunda öğrendim. Bu başarı hepimizin. Şuan demir hocanın yanina gitmem gerek ama benim kafam kazan gibi ve bu halimle ne vatana ne de millete hiçbir hayrım olmaz. Kendime yarım saat izin veriyorum. Sonra demir hocanın yanına gidicem . ama hiç takatim yok. Zaten agah ın yanındaki kızda canimi yeterince sıktı. Beynimi birde bu kız kim sorusunu cevaplamaya çalışıyor ve hiç bir cevap bulamıyor.


****


Yarım saat ne çabuk geçti. Ne  güzel dinleniyordum.  Hatta bir ara uyudugumu felan zannettim.

Kapıyı tam çalmaya niyetlenmişken demir hoca kapıyı acti. Yüzü bir garipti. Telaşlı, sınırlı ve bir o kadar meraklıydı.

     " Mihrimah önlüğünü giydiysen çabuk beni takip et. Şuan duyacaklarin çok üzücü ve belki ömrün boyunca belki bir daha böyle bir olayla karsılaşmayacagin deneyim etmeyeceğin bir hatta birden fazla vakayla karşı karsiyasin. Bir inşaat çökmüş. Gelen bilgilere gore 20 işçiymis. Yani acil baya karisik bugün senin şansına"
Demir hoca bunları söylerken ikimiz de beraber acile koşuyorduk. Hadi hayirlisi

 

Unutulmuş KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin