Gizli Tutku

Eski geçmiş

Onunla bi aksam yemeği ha ne kadarda aptalım . Kendime boyle söylene söylene evime doğru ilerliyordum . Aksam ne olmuştu ? Diye bir soru sordum kendime , Berke ayağı kalktığında bana arkadan gelen garson çarpmış ve yere düşmüştüm
tabi peruk çıkmış makyajsa üstüme düşen suyla akmisti . O kadar utanç halindeydimki Berkeye birşey demeden çıktım oradan . Arkadan seslendi ama donmedim onunla bu haldeyken nasıl konusabilirim ki ...
Galiba ben aşık olmayı ya da sevmeyi beceremiyordum birde bu denli bir yakışıklı benim gibi birine asla bakmazdi .
Evimin olduğu sokağa yaklaştım sokağın başında bütün mahalleli toplanmış bir haldeydi . Meraklı gözlerle ilerlemeye basladim evimden dumanlar çıktığını gördüm bir anda yavaş yürüyen ayaklarım beni kosmaya zorladı evimin önüne geldiğimde gozlerimden hakim olamadigim yaslar düştü ,dizlerimin bağları çözüldü ,ve yere bıraktım kendimi. Tek duyduğum şey basıma ususen insanların ugultulariydi göz kapaklarim istemsizce kapandı ...

Sabah kalktigimda nerde oldugumu bilmiyordum . Galiba komşuların birinin evindeydim . Hayriye teyze getirmistir diye düşündüm ta ki kapı tiklatilip içeri uzun boylu hafif zayıf bir genç girene kadar .
Bana dogru yaklaşıp hafif bir gülümseme attı , gülümsemesi sanki güven vericiydi nedense bir anda içim rahatlamisti .
- Merhaba uyanmissin
- Merhaba da ben buraya nasıl geldim ?
- Dun aksam evinin yandığını gördükten sonra bayildin çok vefekar komşuların varmış ki seni hiçbiri evine götürmek istemedi bende bana düşen insanlık görevimi yaptım
- Ne yani beni kimse evine almadı mi ?
- Hayir
- Neeeyse been gidiyim artik herşey için çok tesekkurler
- Hop Hop nereye gidiyorsun sen burada kalabilirsin ben zaten burada kalmiyorum burayı da senin için tuttum .
- Hic tanımadığın bi insana niye ev tutasin ki ayrıca ben bu evin borcunu odeyemem
- odemene gerek yok zaten
- olmaz ben bu evi kabul edemem hem siz bana niye yardim ediyorsunuz ki !!!
- o zaman şöyle anlasalim sen benim asistanligimi yaparsın hem paranın kazanırsın hemde borcunu odersin
Ha ne dersin ?
- Bakin ben asistanlık yapmayı bilmem yıllardır kütüphanede çalışıyorum , hem benim öyle sizin yanınızda giyecek kiyafetlerimde yok anliycaginiz ben öyle yerlere alışkın değilim size de yakismam
- Yakisip yarışmayacağını sormadim yarin saat 19:00 de yanıma gel yapacaklarimiz var dedim .Ha bu arada adım Alp

Boyle söyledikten sonra odadan çıktı ve dış kapıdan da çıkarak beni evde yalniz bıraktı .
Ne yapacaktim ben , bu çocuk durup dururken niye bana yardim ediyordu ki anlayamiyordum .

Alp den
Herşey ama herşey yıllar önce benim bir hatamla başladı
Küçük bir kızdı annesi ve babasıyla mutlu bir yuvası vardı benim ise gergin kavgalarla gecen annemin morarmis gözüyle gecen Günlerim vardı. Ben her gün ağlarken o mutlu olamazdı çocuktum E illaki kiskaniyordum.
Babasi annesini dovmuyordu babası onu dovmuyordu benim babamsa hergun hem beni hem annemi dovuyordu. Onun olmadığı birgün annesi ve babası evde oturuyor ve birbirlerine aşkla bakıyorlardı . O ise galiba okuldaydi . Sinir oluyordum onun mutlu olduğunu görünce ben neden mutlu değilim diyordum ...
Elimde tuttuğum kibrit kutusunu elimde iyice sıktım, ve eve yavaş yavaş yürümeye başladım diğer elimde tuttuğum benzin bidonuyla etrafa , evin kapısına her yere benzin dokuyordum sonunda elimde caktigim kibriti gözlerinden akan yaşla birlikte eve doğru firlattim . Firlattiktan sonra yapmamam gerektiğini onların ne sucu olduğunu anladım yangını söndürmeye çalıştım ama bir türlü sonduremiyordum Yangin çok büyümüştü .Korktum çok korktum ve oradan uzaklastim
Ben sadece evleri yanar diye düşünmüştüm ama o gün annesinin ve babasının benim yüzünden öldüğünü duyduğumda yıkıldım .
Ben 9 yaşındaydım o ise 6 ben o güne dair olan herşeyi harfi harfine hatırlıyordum ama o anne annesinin bilmesini istemediğinden dolayı anne ve babasını trafik kazasında öldüğünü zannediyordu .
O gun o ailenin yıkılışını görmüştüm
Annesi ve babasının mezarına giderek defalarca özür dinledim belki beni duyuyorlardır diye ve hala onların yanina gidiyorum onlara kızlarına benim bakicagima onu her turlu beladan kurtaracagima dair söz veriyordum simdi ise artık sözü tutma zamanı gelmişti .