Son kez geçeceğiz belki o sokaktan. Birilerine son kez "kendine iyi bak" deyip veda edeceğiz. Son vedamız gülümsemek olacak hatta belki. El sallayacağız arkadaşımıza son defa. Ülke ölüyor. "Allah rahmet eylesin" diye mesajlar paylaşan,"ya ben olsaydım,bakalım yarın ne olacak" diyen insanlar yok oluyor. Siz kahkaha atarken,yeni bir haber alalı,bir şeye sevineli henüz dört dakika olmuşken olacak bir şeyler. Haberlere üzüleceksiniz ama çok kalmayacak hüznü sizde. Yaşayan bilecek.Gökyüne kavuşanların arkalarında bıraktıkları. Neden? Diyecek. Neden benim oğlum? Rabbim neden böyle gördü? Acıdan mahvolacaklar. Geçecek sonra yine geçecek. Tüh tüh,vah vah diyen hepimiz yine unutacağız. Çünkü bize bir şey olmadı,olanlara Allah sabır versin,değil mi?...
Ülke ölüyor. Bir şey yapamıyoruz. Halk bir Atatürk mü bekliyor? Yoksa çaresizlik içinde boğulmaya devam mı ediyor?
Unutulacak yine beş ay bile olmadan. Aslında kim ister hatırlansın değil mi ? Acı,çığlık,feryat figan, neden hatırlansın? Tabii ki kötü şeyler hatırlanmasın ama bir göğe eriş,bu kadar kolay değil yaşayana. Acınız varsa yaşayın. Üzülün ama sahte olmasın. Bir de farkına varın artık. Zor zamanlar içindeyiz. Yaşamak zor. Birden,çok aniden alacak sizi. Oyuzden fark edin bir şeyleri artık. Geç kalıyorsunuz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bunlar Hüzünlü Şeyler☁
PoésieUmutlar ağlatır göğü,acılar kısaltır mesafeleri. Güneş geceye verir sırasını•