Hayaller kurarak uyuyabildiğim geceleri özledim ben. Artık o kadar hissizleştim ki normal zamanda sevinçten uçabileceğim şeylere pek fazla tepki veremiyorum. Sonra üzülürüm diye ertelediğim dertlerime sevinçler bile eklendi sanki. Artık sevinmiyorum daha var sonra sevinirsin sonra deyip geçiyorum çünkü bu benim bahanem. Gerçek şu ki 'olmaz ki' deyip boşver sevinme'ye getiriyorum kafamda durumu, ya da kuruyorum. Sadece kuruyorum. Şöyle olsaydı. Böyle olsaydı. İstek istek istek. Boşvermişlik kırıntıları biraz. Alışılmışlık hayal kırıklıkları. Azıcık mutlu oldum birazdan bişey olur deyip olacak şeyi önceden tahmin edip kafama takabiliyorum. Yaşıyorum. Geçip gidiyo,bitiyo. Şu an bir daha olmayacak ve sen bunu kullanmadın. Geçti geçiyor şuan,geriye kalan ise yanlızca pişmanlık ve umutsuzluk.
15.05.2015
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bunlar Hüzünlü Şeyler☁
PoesíaUmutlar ağlatır göğü,acılar kısaltır mesafeleri. Güneş geceye verir sırasını•